گروه بین‌الملل 
 اقدام اخیر کاخ سفید در تمدید وضعیت اضطراری ملی در تقابل با کشورمان، به‌وضوح بیانگر نگاه خاص مقامات دو حزب سنتی آمریکا در قبال موضوع «تحریم‌های ضدایرانی» می‌باشد. جو بایدن رئیس‌جمهوری آمریکا، بابیان این‌که روابط واشنگتن با تهران تغییری نکرده است ، وضعیت اضطراری ملی در برابر ایران را به مدت یک سال دیگر تمدید کرد.جو بایدن رئیس‌جمهوری آمریکا طی بیانیه‌ای که توسط کاخ سفید منتشر شده است، اعلام کرد: «روابط آمریکا و ایران هنوز عادی نشده است؛ به همین دلیل  وضعیت اضطراری ملی اعلام‌شده در ۱۴ نوامبر ۱۹۷۹ و اقدامات اتخاذشده در آن زمان برای مقابله با این وضعیت اضطراری، باید پس از ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ هم ادامه یابد.»
 تحریم‌های همه‌جانبه علیه ایران 
فرمان اجرایی ۱۲۱۷۰ که در بیانیۀ کاخ سفید به آن استناد شده است، برای نخستین بار در تاریخ ۱۴ نوامبر ۱۹۷۹ (٢٣ آبان ١٣۵۸)، در زمان ریاست‌ جمهوری جیمی کارتر و ۱۰ روز پس از تسخیر لانه جاسوسی در تهران صادر شد.جیمی کارتر سی و نهمین رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده، در پی تسخیر  سفارت آمریکا در ایران در تاریخ ۱۳ آبان ١٣۵۸ توسط دانشجویان پیرو خط امام (ره)،  فرمان اجرایی ۱۲۱۷۰ را امضا کرد.بر اساس این فرمان اجرایی، وی به وزارت خزانه‌داری آمریکا دستور داد که تمامی دارایی‌های مقامات ایران را مسدود کند؛ که این اقدام به‌منزلۀ اجرای نخستین اقدامات تنبیهی اقتصادی علیه ایران بود.جیمی کارتر همچنین در تاریخ ۷ آوریل ۱۹۸٠، روابط دیپلماتیک آمریکا با ایران را قطع کرد و صادرات کلیۀ محصولات ازجمله غذا و دارو را به ایران ممنوع کرد.پس‌ازآن همچنین تحریم‌هایی بر واردات کالاهای ایرانی به آمریکا و ممنوعیت سفر شهروندان آمریکایی به ایران، اعمال شد. وضعیت اضطراری ملی، در دوران ریاست جمهوری ریگان، بوش پدر، کلینتون، بوش پسر، اوباما و ترامپ نیز علیه کشورمان تمدید شده است.
 هم‌پیمانی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در تقابل با تهران 
طبق این فرمان اجرایی که از آن زمان تاکنون از سوی تمام رؤسای جمهوری دموکرات و جمهوری‌خواه ایالات‌متحدۀ آمریکا تمدید شده است، دولت واشنگتن ایران را «تهدیدی غیرمعمول و فوق‌العاده علیه امنیت ملی و سیاست خارجی» خود قلمداد کرده است و اقداماتی را برای مقابله با آن اتخاذ می‌کند. همچنین این فرمان اجرایی زمینه‌ساز اعمال تحریم‌های آمریکا علیه ایران در دهه‌های گذشته بوده است و این اختیار را به دولت واشنگتن و هر رئیس‌جمهوری در کاخ سفید می‌دهد که اموال و دارایی‌های ایران را توقیف کند.تمدید وضعیت اضطراری ملی آمریکا در برابر ایران، در حالی صورت گرفته است که دولت جو بایدن بر ضرورت مذاکرات احیای برجام تأکید دارد و خواستار بازگشت تهران به این مذاکرات است.قرار است که بر اساس توافق انجام شده میان کشورهای باقی‌مانده در این توافقنامه، مذاکرات احیای برجام در تاریخ هشتم آذرماه ، در وین از سر گرفته شود.
 وضعیت اضطراری ملی پابرجا خواهد ماند 
آنچه مسلم است اینکه قرار نیست حتی در صورت توافق در وین و احیای برجام، وضعیت اضطراری ملی در قبال کشورمان از بین برود. خبرگزاری فرانسه در این خصوص می‌نویسد:
«به نظر می‌رسد که حتی در صورت احیای برجام و بازگشت دولت واشنگتن و دولت تهران به‌تمامی تعهدات خود، وضعیت اضطراری ملی در قبال ایران، همچنان به قوت خود باقی بماند.»
در حقیقت، بایدن در برهه کنونی سعی دارد به لابی آیپک و دیگر لابی‌های طرفدار استراتژی فشار حداکثری به ایران در آمریکا،این پیام را مخابره کند که وی بسیاری از پارامترهای فشار حداکثری علیه تهران را حفظ خواهد کرد. از سوی دیگر، کماکان بازگشت یک‌طرفه به برجام  که به‌مثابه یک تاکتیک از سوی کاخ‌سفید پیگیری می‌شود، مبتنی بر فاکتورهای مهم و تعیین‌کننده است.  بر مبنای مهم‌ترین این موارد، مقامات دولت بایدن به دنبال آن هستند که  تحریم‌های ضدایرانی به‌صورت کامل برداشته نشده و در هرلحظه‌ای بتوان با بهانه بازتفسیر یا بازتعریف آن‌ها در قالب‌های جدید، آن‌ها را علیه ایران وضع کرد. به عبارت بهتر، هندسه تحریم‌ها علیه ایران باید به‌گونه‌ای حفظ شود احیای برجام منجر به دفرمه شدن این هندسه و ساختار نشود. یکی از مهم‌ترین دلایل انتصاب ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های ضدایرانی در دوران اوباما به‌عنوان معاون رابرت مالی همین مسئله است. تأکید بایدن بر وضعیت اضطراری ملی، نوعی سیگنال از سوی کاخ سفید به طرفداران استراتژی فشار حداکثری به ایران محسوب می‌شود که بر اساس آن، بایدن اثبات کند نسبت به کلیت تحریم و محدودسازی کشورمان تردیدی ندارد! 
 لزوم تأکید بر استراتژی خنثی‌سازی تحریم 
اقدام اخیر دولت بایدن ( به مانند سایر دولت‌های آمریکایی) در تمدید وضعیت اضطراری علیه ایران و فراتر از آن، تأکید منابع رسمی و غیررسمی در غرب مبنی بر حفظ این وضعیت در آینده ، حتی در صورت احیای برجام، به‌وضوح نشان می‌دهد که نباید اصالت استراتژی «خنثی‌سازی تحریم»ر ا حتی یک‌لحظه در قاموس سیاست خارجی و اقتصاد خود فراموش کنیم.فراموش نکنیم که سایر استراتژی‌ها و تاکتیک‌های ما در حوزه روابط بین‌الملل ازجمله استراتژی رفع تحریم‌ها از طریق مذاکره، باید در ذیل استراتژی خنثی‌سازی تحریم‌ها تعریف شود. 
آمریکا بارها عنوان کرده است که قصد دارد از ابزار تحریم به‌مثابه یک اهرم فشار مزمن و مستمر علیه کشورمان استفاده کند. در این میان، مقامات کاخ سفید بازی خود را محدود به تمدید وضعیت اضطراری ملی علیه کشورمان نکرده و نخواهند کرد. در دوران ریاست جمهوری اوباما شاهد بودیم که واشنگتن به بانی اصلی وضع تحریم‌های چندجانبه شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه کشورمان تبدیل شد. در حال حاضر نیز آمریکا درصدد آن است تا علاوه بر تحریم‌های یک‌جانبه و ضد ایرانی، سایه تحریم‌های چندجانبه شورای امنیت سازمان ملل متحد را نیز بر سر کشورمان حفظ کند. در این خصوص واشنگتن قصد دارد ضمن حفظ هندسه تحریم‌های یک‌جانبه،  خود را به‌عنوان «یکی از اعضای مشارکت‌کننده در برجام» معرفی کرده و از این طریق مکانیسم ماشه را تا آخرین مرحله ممکن (بازگرداندن همه تحریم‌های چندجانبه علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد) فعال کند. بنابراین، باید در مذاکرات وین، این هدف‌گذاری مقامات کاخ سفید را مدنظر قرارداد و روش‌ها و ابزارهای ممکن در مهار این بازی هدفمند و ضدایرانی را به کار برد.