جواد شاملو
همین که پورتو بخش زیادی از موفقیتش را مدیون بازیکن با استعداد ایرانی است به تنهایی برای مردم غرورآفرین بود؛ اما طارمی نوش مردم را کامل کرد و هویت ملی خود را هزاران کیلومتر دورتر از وطنش جار زد. او با این حرکت می‌گوید به هر موفقیتی که رسیده مدیون خاکی است که از آن برخاسته. با این حرکت می‌گوید طارمی به هر موفقیتی که برسد، مردم ایران می‌توانند آن را از آن خودشان دانسته و با آن شاد و مغرور شوند. با این حرکت می‌گوید مهدی از ایران جداشدنی نیست؛ چه پیروز باشد چه مغلوب؛ چه با لباس ایران در میدان باشد چه با لباس یک باشگاه دیگر. مهدی سرمایه‌گذاری خوبی کرده؛ مردم ایران پهلوان‌پرورند. ده‌ها سال گذشته و اهل این خاک آقاتختی را فراموش نکرده‌اند. ما هم به رسم قدردانی باید بگوییم مهم نیست مهدی طارمی می‌برد یا می‌بازد؛ او خودش پیروزی ما است. طارمی در ماه رمضان، هویت دینی خودش را هم فراموش نکرده بود و با وجود روزه‌داری و افطار وسط بازی، بهترین علمکرد را به نمایش گذاشته بود. می‌خواستم چنین آدم با هویت و با ریشه‌ای را توی سر کسانی بکوبم که فکر می‌کنند عزت و آبرو در پشت پا زدن به وطن است؛ اما این کار را نمی‌کنم. تکلیف آنان مشخص و رسوایی آنان عیان است؛ این خود منم که باید از مهدی طارمی هویت داشتن و افتخار کردن به هویت را یاد بگیرم. طارمی توانایی خود را ثابت کرد و کارش را عالی انجام داد، سپس بدون آنکه به خود غره شود، هویتش را جار زد. این منم که باید هویت‌سازی برای نسل جوان را از فوتبالیست درجه یکی چون او بیاموزم و عمیقا غبطه‌اش را بخورم. آقا طارمی! دمت گرم و پرچمت بالا.