جواد شاملو
لبنان کشوری است کوچک با گسل‌هایی بزرگ. وجود ادیان و مذاهب مختلف آن خطه را از دیرباز گرفتار تفرقه و چنددستگی اجتماعی ساخته است. در تاریخ این کشور، افرادی بوده‌اند که توانسته‌اند بر زخم‌ها و گسل‌های متعدد این کشور که به لطف مرزهایی مصنوعی در تکاپوی رسیدن به ملیتی واحد همواره ناکام مانده است، نقش مرهم را ایفا کنند. شاید بزرگ‌ترین این شخصیت‌ها، امام موسی صدر باشد که با تمام توان در محو ساختن مرزهای درون جامعه لبنان می‌کوشید. به موازات محو مرزهای درونی، مرزهای بیرونی را پررنگ می‌کرد و خشم و نیروی جامعه را متوجه «شر مطلق» می‌ساخت. یگانه خط قرمز لبنان، باید مرز آن با فلسطین اشغالی باشد و مردانی از شیعه این را خوب می‌دانستند و موفق اجرا می‌کردند. در ادامه سید موسی صدر و حزب‌ امل، سیدحسن نصرالله و حزب‌الله است. سیدی که در لبنان یک چهره محبوب ملی است و در میان شیعیان، رهبری بی‌چون و چرا اما این جایگاه بلند در درون آن کشور، هرگز باعث نمی‌شود او خود را سربازی از سربازان مقام عظمای ولایت نداند و یا برای خود استقلالی قائل باشد. فرض کن در کشوری یک چهره سیاسی و مذهبی محترم و متنفذ باشی و آن وقت در خط جهاد تبیین، ویژگی‌های شاخص کشوری دیگر همچون ایران را برشماری و حتی از کلاس و تمیزی شهرهای ایران تعریف و تمجید کنی تا در مقابل تصویری که پروپاگاندای تروریسم رسانه‌ای استکبار جهانی می‌سازد ایستاده باشی. کسی که یکی از وزنه‌ها و ستون‌های قدرت در لبنان است اما هرگز برای قدرت‌گیری در آن کشور به فکر فرو نمی‌رود. او جانشین شایسته امام موسی صدر است و الا لبنان هم یک عراق بود و ای بسا بدتر از عراق. امروز اما لبنان با این‌همه تشتت فرهنگی و اجتماعی، خار چشم دشمن است. سیدی که به خانم آوازه‌خان مسیحی که علیه اسرائیل شعر خوانده هدیه می‌دهد و فریادش را بر سر صهیونیست‌ها فرو می‌آورد، هنر متحد ساختن لبنان علیه صهیونیست‌ها را داشت. آسمان به زمین بیاید یا بالعکس، او به اسرائیل بدوبیراه می‌گوید. همین سال پیش مگر نبود؟ 
آقا بیروت رفته روی هوا! سید با لبخند می‌گوید: «ما به بندر حیفا وقوفمان بیشتر است از بندر بیروت!» ماکرون آمده؟ خوش آمده. اما اسرائیل…! یک‌دم غافل نمی‌شود سید مقاومت از سرطان شرارت. از من بپرسی دبیرکل حزب‌الله این اخلاق را از ولی‌امر مسلمین آموخته که حضرت ایشان نیز دری به تخته‌ای بخورد لیچار جانانه‌ای نثار آمریکا می‌کند و او نیز این حکمت را از امام روح‌الله یاد دارد که از اشراق و شهود فرمود: «هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بزنید.» اکنون سی سال از دبیری سیدحسن نصرالله بر حزب‌الله می‌گذرد. حزب‌الله که نه تنها یک حزب، بلکه یک جریان است و سیدحسن تنها نه یک دبیر، که یک راهبر است. شکل‌گیری مفهومی به نام محور مقاومت را مدیون اوییم. از اساس کل غرب آسیا زیر دین مالک اشتر رهبر انقلاب است و در این میان، لبنان بیش از همه به او مدیون است. بدون سدی چون حزب‌الله، اکنون لبنان را نیز می‌توانستیم «لبنان اشغالی» بخوانیم.