نه بزرگ‌نمایی، نه کوچک‌انگاری. راهبرد رسانه‌ای دقیقی که از سوی رهبر انقلاب اعلام شد؛ چراکه به‌نظر می‌رسید از هر سو برخی در دام یکی از این رویکردها افتادند. برخی برای مدیریت افکار عمومی، فورا دست به کوچک‌نمایی حمله دشمن زدند. حال آنکه تحقیر دشمن لازم است اما نه به گونه‌ای که تنبیه دشمن غیرضروری شمرده شود! هرچند ضربه دشمن به قله رفیع امنیت ایران ناچیز بود، اما ظلم دشمن که به شهادت جان‌های منیع ایرانی انجامید نابخشودنی و خشم‌آور بود. جان ایرانی شیعه ارزشمند است. این داغ که در این حمله یک غیرنظامی جان خود را از دست داده و ایران دستکم برای یک نفر در یک لحظه امن نبوده، داغ کمی نیست. نمی‌توان از این گذشت که برخی از هموطنان ما با صدای پدافند از خواب پریده باشند. نمی‌توان پذیرفت که کودکی در نیمه‌شب از صداهایی که شنیده با گریه بیدار شده باشد.
از سویی دیگر برخی هم‌صدا با رسانه‌های بیگانه علم بزرگ‌نمایی را به دست گرفتند. واقعیت آن است که رژیم اشغالگر در حمله خود هیچ موفقیتی به‌دست نیاورد و حتی نتوانست درصدی از آسیب‌های وعده صادق۲ را جبران کند. بزرگ‌نمایی حمله دشمن یعنی تزریق  اضطراب در روح جامعه‌ای که تشنه آرامش است و این ترس‌افکنی بیش از موشک‌های دشمن امنیت ما را تهدید می‌کند. بزرگ‌نمایی حمله دشمن تهدید امنیت روانی جامعه است؛ مبادا یک ایرانی شبی با نگرانی تن به رختخواب بسپارد. فردای روز خطای محاسباتی دشمن، جوان ما به دانشگاه رفت، نوجوان ما به مدرسه و کارگر ما به کارخانه. نه تنور نانوایی‌ها خاموش ماند نه چراغ مغازه‌ها. پارک‌ها پر از آدم‌هایی بود که ورزش می‌کنند و کافه‌ها مانند همیشه پر از مشتری بودند. دشمن غلطی کرد اما در ایران آب از آب تکان نخورد. این یعنی هرچند به امنیت کشور توهین شده اما زخمی بر چهره آن ننشسته و آنکه خلاف این را القا کند، از زمره مرجفون است.