هر ماه قمری مناسبت‌هایی در دل خود جا داده است اما ویژگی ماه ذی‌الحجه است که گویی مناسبت‌های آن با یک نخ تسبیح به یکدیگر متصل شده و با هم کاملا مرتبط‌اند. این نخ تسبیح، وجود مبارکی است که ولادت یا شهادتش در این ماه نیست اما مجموع خاطرات ذی‌الحجه بوی او را می‌دهند. وجود مبارکی که به واقع مثل کعبه  در مرکز و نقطه ثقل همه آن چیزی که ما به آن اسلام می‌گوییم قرار گرفته است. ذی‌الحجه ماه امیرالمؤمنین علیه‌السلام است؛ ماه ولی و ولایت. روز اول آن مصادف است با سالروز ازدواج مولا با فاطمه زهرا سلام الله علیها. ازدواجی که خود به معنای فضیلت و افضلیت حضرت است. حضرت فاطمه زهرا به عنوان شخصیت برجسته‌ای که پیامبر اسلام بارها بزرگی فوق حد و حصرش را به امت معرفی کرده، به اطرافیان خود معنا می‌دهد و خدا نیز خمسه طیبه را با محوریت ایشان معرفی می‌کند. شوهر ام ابیها بودن، یعنی قرینه مظهر تام و تمام طهارت و پاکی بودن. جلوتر که می‌آییم، به عیدی می‌رسیم که باطن آن هم ولایت است. عید قربان، فقط ماجرای قربانی شدن اسماعیل نیست، ماجرای جنگ با شیطان به عنوان نماد ولایت طاغوت است و از اساس قربانی کردن اسماعیل نفی کامل ولایت هرکه جز خدا بر وجود حضرت ابراهیم. جلوتر، عید غدیر است به عنوان روزی که مفهوم ولایت در آن جلوه یافت. بعدتر روز مباهله و نزول آیه تطهیر قرار دارد که هر کدام به جایگاه ولایت و وصایت و خلافت و افضلیت امیر مؤمنان علیه‌السلام اشاره دارد. 
گویی ذی‌الحجه به دور کعبه امام می‌گردد و سلسله مناسبت‌ها، اشاره به باطن حج دارد که چیزی جز ورود به ولایت‌الله و خروج از ولایت شیطان نیست. 
تن دادن به ولایت طاغوت، مقصدی جز اعظم مصیبت‌ها ندارد. همانگونه که عدم درک اهمیت غدیر، امت را به تباهی‌ای کشاند که نتیجه‌اش قتل نفس مطمئنه در وادی طف شد. 
آنچه امروز در غزه رخ می‌دهد نیز نتیجه عدم درک اهمیت ولایت طاغوت است. ولایت طاغوت جهان را به مرتبه‌ای از تباهی می‌کشاند که در آن، هزاران کودک ظرف چند ماه سلاخی می‌شوند و هیچ اقدام قاطع و مؤثری نیز جهت جلوگیری کامل از این فاجعه رخ نمی‌دهد. غزه که اعظم مصیبت‌های امروز ما و به نوعی عاشورای امروز ماست، نتیجه کوتاه آمدن جامعه بشری در برابر استیلای نظام استکبار است. 
تاریخ شیعه به ما می‌آموزد برای به زیر کشیدن طاغوت باید انتقام بزرگ‌ترین ظلم آن را گرفت. از همین رو امروز فلسطین خط مقدم مبارزه با نظام سرمایه‌داری مستکبر غربی است و کانونی است که اگر طاغوت در آن نقطه شکست بخورد؛ در تمام جبهه‌های دیگر نیز فرو خواهد ریخت.
 ابلیس زمان را جز در کنار قربانگاه اسماعیل‌هایی که در غزه در خون می‌غلتند نمی‌توان رمی کرد و سنگ زد. غزه و رفح، امروز کلیدواژه‌های رهایی از ولایت طاغوت و مقدمه حرکت به سمت ولایت‌الله است. غزه امروز هم کربلا است و هم غدیر خم.