مسعود پیرهادی
دوشنبه ۲۴ آبان، تیتر و عکس یک روزنامه « رسالت» به اعتراض کشاورزان اصفهانی در تخصیص حق‌آبه و احیای زاینده‌رود اختصاص داشت. گزارش جامعی از مطالبات مردم آن خطه تهیه و در صفحه نخست منعکس شد. فاصله بین زمین و آسمان حفظ شد! و رسانه‌های دیگر نیز به آن پرداختند، تا اینکه روز جمعه همزمان با اوج‌گیری حضور مردم اصفهان در این تجمع اعتراضی، رسانه ملی نیز پرفشارتر از قبل وارد صحنه شده و این اجتماع را به‌خوبی پوشش داد و صدا و خواسته آنان را به سمع و نظر مسئولان امر رساند. شخص رئیس جمهور و معاون اول ایشان نیز انصافا به‌خوبی و به‌سرعت، پیام و مطالبه را دریافت و پردازش کرده و پاسخ مناسب دادند.
اما درباره این تجمع اعتراضی مسالمت ‌آمیز و محترم، گفتنی‌هایی هست:
۱٫ این تجمع، نه از روی شکم‌سیری و تفریح بلکه به‌خاطر درد و نگرانی شکل گرفت. با اینکه هم درباره مسئله خطیر آب بود و هم به امر معیشت مردم اصفهان گره خورده بود، مدیریت‌شده و غیر سیاسی برگزار شد. اجازه سر دادن شعارهای انحرافی به‌واسطه هوشمندی و تدبیر معترضان داده نشد و نفوذ سرحلقه‌های جریانات معاند و ضدانقلاب به حلقه مرکزی این اجتماع ناکام ماند. 
۲٫ صدای اعتراض و مطالبه خیلی زود پژواک پیدا کرد، رسمیت داده شد و ترسی از بلند بودن صدای معترضان احساس نشد. آستانه تحمل نسبت به اعتراضات بالاتر رفته و همین امر، اجتماعات اعتراضی را از اغتشاشات تمایز می‌بخشد. وقتی آحاد ملت و اقشار مختلف بدانند به اجتماعات اعتراضی مسالمت‌آمیز و مردمی، برچسب امنیتی زده نمی‌شود و با این کار، صرفا اهمیت مطالبه خود را به گوش مسئولان می‌رسانند، هسته مرکزی و هدایتگر این اجتماع، خود مسئول حفظ سلامت و امنیت تجمع خواهند شد. رسانه‌های رسمی و منتسب به حاکمیت، پای کار آمدند و بلندگوی مطالبات مردم شدند و اجازه جولان رسانه‌های معاند را ندادند و شرکت‌کنندگان در این اجتماع نیز انصافا تا اینجای کار و ان‌شاءالله تا پایان، سنگ تمام گذاشتند و به نحو احسن، حواشی را مدیریت کردند.
۳٫ مخاطب بایدها، گوش شنوا داشت و در سریع‌ترین زمان ممکن، واکنش نشان داد. نفس شنیدن، اهمیت دادن و حساب کردن مطالبات مردم، ممدوح و ارزشمند است. فارغ از مصداق مورد بحث، گاهی شاید مطالبه‌ای حتی شدنی نباشد، اما شنیدن و حرمت گذاشتن به خواسته مردم، لااقل قسمی از رضایتمندی را در وجود مردم ایجاد می‌کند. کمال رضایت البته وقتی محقق می‌شود که شنیده شدن صدای مردم با تغییر ملموس و اجابت عملی خواسته آنان، همراه شود؛ اما حتی عدم امکان هم می‌تواند با تبیین مناسب و احترام به مردم، امری خواستنی و شیرین تلقی شود.
۴٫ در مسائل مهمی نظیر حق‌آبه که چه در علم و دانش، میان‌رشته‌ای و غامض است و چه در سیاست، دارای اهمیت فراوان است بایستی با تدبیر و رعایت همه جوانب تصمیم‌گیری شود. آراء موافقان و مخالفان، منتفعان و متضرران، راهکارهای گوناگون و لحاظ آسیب‌ها و پیامدهای هر کدام از رویکردها باید مورد نظر سیاست‌گذاران و مجریان باشد تا مبادا از چاله به چاه درآییم.