موقعیت ایران - روزنامه رسالت | روزنامه رسالت
شناسه خبر : 63186
  پرینتخانه » مطالب روزنامه, ورزشی, ویژه تاریخ انتشار : ۱۴ فروردین ۱۴۰۱ - ۶:۲۱ |
نوروز هزار و چهارصد و یک با هزار و یک ماجرا به پایان رسید و از امروز سالی به طور رسمی آغاز می‌شود که در آن ایران ما حتی در عرصه ورزش هم باید به مصاف استکبار جهانی برود

موقعیت ایران

در پایان دهه نود شمسی که دیگر با آن خداحافظی کرده‌ایم؛ نوروزهای متفاوتی پشت سر گذاشتیم. از نوروز سیل‌آسای نودوهشت گرفته تا نوروز قرنطینه‌زده نودونه. نوروز هزار و چهارصد و یک هم نوروز پر داستانی بود. سایه کرونا قدری کمرنگ شده و حالا سیل سفرهای مردم بود که شمال و جنوب کشور را درمی‌نوردید.
موقعیت ایران
جواد شاملو
در پایان دهه نود شمسی که دیگر با آن خداحافظی کرده‌ایم؛ نوروزهای متفاوتی پشت سر گذاشتیم. از نوروز سیل‌آسای نودوهشت گرفته تا نوروز قرنطینه‌زده نودونه. نوروز هزار و چهارصد و یک هم نوروز پر داستانی بود. سایه کرونا قدری کمرنگ شده و حالا سیل سفرهای مردم بود که شمال و جنوب کشور را درمی‌نوردید. مردم با خیال‌هایی نسبتا راحت و بدون آنکه خبری از محدودیت‌های کرونایی باشد به سفر رفتند؛ برخی‌ها بعد از دو سال و دو نوروز خانه‌نشینی. این بهترین اتفاق نوروز امسال بود. پناه دوباره مردم به آغوش سفر با وجود تمام سختی‌ها. مهم‌ترین ارمغان این عید برای ایرانی‌ها تعطیلات طولانی و پر و پیمان آن است که طی آن بیعت چهارفصل ایران، مردم این سرزمین را مهمان ضیافت بهار می‌کند. عید امسال در عرصه بین‌المللی هم از اتفاقات خوب خالی نبود. نوروز سال نود و سه بود که خبر حمله رژیم سعودی به خاک یمن بسیاری از ما را شوکه کرد. آن زمان نه تنها سعودی‌ها و غربی‌ها که حتی خود ما هم فکر نمی‌کردیم در نوروز امسال دود از تأسیسات نفتی عربستان آن چنان برخیزد که آه شکست از نهاد متجاوزان. حمله پهپادی موفق مجاهدان انصارالله به خاک عربستان در سالروز آغاز تهاجم که باعث پذیرش آتش‌بس از سوی متجاوزان سعودی شد، از خبرهای خوش نوروز امسال بود. درست در روزهایی که تن و بدن ائتلاف از حملات و تهدیدات یک گروه شجاع و خداپرست و میهن‌دوست می‌لرزید؛ یک خواننده لس‌ آنجلسی علت عدم اجرای آهنگی با مضمون خلیج فارس در امارات را ترس از خوش نیامدن این اجرا به مذاق شیوخ عرب و خودداری آن‌ها از دعوت مجدد او عنوان کرد. یک نفر با دست خالی با استکبار تا دندان مسلح عربی می‌جنگد و یک نفر حاضر نیست در محضر او از خلیج کهن و اصیل فارس دم بزند. از آنچه قدیمی‌ترین نقشه‌های جهان به آن صحه گذاشته‌اند. این جملات خواننده، صدای مجریان شبکه‌های معاند را هم درآورد. جملاتی که با نهایت تأسف باید پذیرفت بوی تند وطن‌فروشی از آن‌ها بیرون می‌زد. خواننده آن قدر غیرت ندارد که در کشور عربی از خلیج تا ابد فارس بخواند اما دشمن ما آن همه غیرت دارد که خواننده دیگری را که ۳۰ سال پیش دوره خدمت اجباری سربازی‌اش را در سپاه گذرانده از ورود به خاک خودش منع کند. علیرضا قربانی خواننده غیر سیاسی اما وطن‌پرست کشورمان از ورود به آمریکا به رغم صحت تمام مراحل قانونی سفر منع شد تا شاید برخی بفهمند هرچه هم ما غیر سیاسی باشیم، دشمن‌مان سیاسی رفتار می‌کند. این تنها «ابی» نبود که فروخت و برای فروختن خود دلیل آورد. خواننده دیگری هم بود که کسوت و جلوت متفاوتی داشت اما او هم از فروش سخن گفت. این خواننده نه لس آنجلسی که اهل مشهد بود و طی کردن رقم دستمزد را پیش از حضور در مجلس اهل بیت، امری منطقی و بلااشکال دانست. من از این خوف دارم که یک خادم اهل بیت را از این مقام خلع کنم؛ من و امثال من هرگز در این مقام قرار نمی‌گیریم اما این صحبت‌ها خواه‌ناخواه محتوای مذهبی را به صورت یک کالای قابل خرید و فروش در می‌آورد؛ حال نیت آقای مداح هرچه که می‌خواهد باشد. این بر خلاف حفظ شأن ذوات مقدسه است که با مصائب و مناقب آنان کسب و کار خودمان را راه بیندازیم. جامعه مذهبی همواره هوای سخنران و مداح مجالس اهل بیت را داشته؛ اما اکنون سخن از قیمت‌گذاری، طی کردن، چک و چانه زدن و به مداح ارزان و گران فکر کردن است. صله دادن و پاداش بخشیدن به خادم امام حسین علیه السلام درست و زیبا است و قبول این پاداش از سوی مداح و سخنران نیز عیب و ایرادی ندارد اما سیدالشهدا محترم‌ترین و قدرتمندترین عشق تاریخ و جغرافیای جهان است؛ چگونه می‌توان با آن برخوردی در چارچوب داد و ستد مالی و تجاری داشت و این را کاملا پذیرفته و منطق جلوه داد؟ مادر هر صورت برای تمام خادمان حضرت  امام حسین(ع) اجر فراوان آرزو می‌کنیم اما مضامین ارائه شده از سوی این مداح محترم در مجالس، از قضا از سطح معرفتی بالایی هم برخوردار نیست و این خواندن با هدف اولیه جذب مخاطب رفتاری است که باطی کردن مبلغ پیش از مجلس، تطابق دارد. صحبت‌های این مداح در فضای مجازی بازخورد فراوانی داشت. درست در حالی که عزیزانی همچون این آقای مداح بر هیئات ما تا حدی غلبه دارند، کسی چون حجت‌الاسلام آقای حامد کاشانی از سر ناراحتی و به گفته خود بر اثر کثرت فشارها از حضور در برنامه سحرهای ماه مبارک رمضانی که محفلی برای بیان فضائل حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بود استعفا داد. گیریم که آقای کاشانی در بیان برخی حقایق جانب احتیاط را به طور کامل رعایت نکند که البته نگارنده شخصا قائل به این سخن نیست؛ اما به هر صورت او مرواریدهای فضایل حضرت را از پس کوهی تحقیق و مطالعه استخراج می‌کرد و مجلس بیان فضائلی به بزرگی ایران ترتیب می‌داد، حیف است مردم و خاصه جوانان از حضور امثال او محروم شوند. یعنی اختلاف نظرها باکسی چون کاشانی آن همه زیاد است که نمی‌توان با او تعامل داشت؟ گمان این نمی‌رود. بلکه عدم مدیریت درست و دقیق و همچنین مصلحت‌اندیشی‌های بعضا غیر ضرور، دلیل بهتری برای این اتفاق به نظر می‌آید. ‌
از این‌ها که بگذریم، سخن به مصرف فرهنگی و تلویزیونی مردم در نوروز امسال می‌رسد. فیلم سینمایی «موقعیت مهدی»، مهم‌ترین سیمرغ ممکن را از هدهد زمان و آشنای قله قاف، یعنی رهبر گرامی انقلاب گرفت. سیمرغ فیلمی که می‌توان آن را دو بار تماشا کرد. موقعیت مهدی بیش از هر چیز در مورد آدم بودن است. آدم بودنی که اگر نبود دفاع مقدس و اگر نبود عملیات بدر و خیبر، جلوه درخشان خود را در قامت برادران باکری به نمایش نمی‌گذاشت. آدم بودن، به سبک یک ایرانی مسلمان انقلابی و عاشق امام که فیلم بدون فریاد زدن هیچ کدام از این مؤلفه‌ها، آن‌ها را در معجون وجود باکری‌ها تعبیه می‌کند و نمایش می‌دهد. 
بهترین برنامه تلویزیونی عید امسال اما شاید باز هم در خانه آقای مجری رقم خورد. «مهمونی» ایرج طهماسب ثابت کرد او برای ساختن یک برنامه عروسکی درجه یک، تنها در بند کلاه قرمزی و پسرخاله نیست و کماکان می‌تواند شخصیت‌های جدید خلق کند. هنر طهماسب در ساختن تیپ است. او می‌تواند یک دختربچه مدرسه‌ای دبستانی خلق کند به گونه‌ای که انگار مجسمه این تیپ را خلق کرده. همین‌طور یک پسربچه بامرام می‌سازد و پسرخاله را خلق می‌کند؛ یک بچه دهاتی می‌سازد و پسرعمه را خلق می‌کند. همه این‌ها نماینده تام و تمام تیپ‌هایشان هستند و همین تیپ ساختن است که آثار طهماسب را جدی و در خور توجه می‌گرداند. شخصیت «بچه» به عنوان یک کودک کار نیز مصداق همین تیپ‌سازی درست است. 
نوروز هزار و چهارصد و یک با هزار و یک ماجرا به پایان رسید و از امروز سالی به طور رسمی آغاز می‌شود که در آن ایران ما حتی در عرصه ورزش هم باید به مصاف استکبار جهانی برود. چه در جام جهانی فوتبال و چه در جنگ جهانی اقتصاد و سیاست پشت کشورمان خواهیم ایستاد؛ ایستادنی که هیچ کس نمی‌تواند در آن بین زن و مرد مسلمان این سرزمین تبعیضی یا تفاوتی ایجاد کند.
نویسنده : جواد شاملو |
به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : ۰
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.