همچنان منتظریم. بیش از دو سال پیش بسته به شرایط امنیتی چند سکوی خارجی از دسترس مردم خارج شد. این مسدودیت قابل درک بود اما دولت وقت وعده داد با فروکش کردن تهدیدهای امنیتی، این مسدودیت اضطراری و خارج از قاعده نیز برطرف خواهد شد. مسدودیت سکوهایی که پیش از آن در سلسله‌طرح‌های موسوم به صیانت، بعد از طی شدن مراحل خاصی پیش‌بینی شده بود و اساسا مخالفت متخصصان این حوزه با طرح مذکور، بر سر همین راه‌‌گشایی آن برای مسدودیت‌ها و فیلترینگ‌های بیشتر بود. واقعیت آن است که طرح‌های صیانت از نقاط قوتی هم برخوردار بودند اما چون عملا مساوی با مسدودیت سکوهای مورد علاقه و مورد استفاده مردم بودند، با آن موج وسیع مخالفت رو به رو شدند. با بروز حوادث ۱۴۰۱ اما گروهی فرصت را برای مسدودیت دائمی این سکوها مناسب دیدند. امتداد یک تصمیم امنیتی و اضطراری به صورت دائمی، معنایی جز دور زدن قانون و فریب دادن مردم دارد؟ این، شجاعت نیست! شجاعت تبیین یک سیاست و اعمال آن و پذیرفتن عواقب آن است. اینکه تصمیمی بگیریم و خیال‌مان راحت باشد که کسی نمی‌داند مستقیما چه کسی پشت این تصمیم است، هرچه باشد رویکرد شجاعانه‌ای نیست و چهره حکمرانی را مخدوش می‌کند. اگر راهبردمان امتداد مسدودیت سکوهایی همچون گوگل‌پلی، واتس‌اپ و اینستاگرام است متهورانه بیان کنیم، دلایلمان را ذکر کنیم، با منتقدان وارد بحث شویم و پای تصمیم‌مان بایستیم. عرصه سیاست، عرصه قایم‌باشک نیست. دولت چهاردهم نیز همچون دولت شهید رئیسی به دنبال رفع این محدودیت‌های آزاردهنده و البته بی‌تأثیر است. این رویکرد درستی است.
 گمان نکنیم که چون مثلا مردم با مشکلات معیشتی و روزمره، همچون قطعی برق و… درگیرند پس مشکلاتی همچون مسدودیت اپ‌هایی که مردم چندین و چند سال با آن‌ها خو گرفته‌اند اصلا به حساب نمی‌آید. اتفاقا چون آن مشکلات هست، این مشکلات کوچک بیشتر احساس می‌شود.
 پس یک ضربه محکم، خون زیر پوست جمع می‌شود و سپس اشاره سوزنی کافی است تا خون بیرون بجهد. اقدام دولت برای رجیستر کردن گوشی‌های شرکت اپل اقدام خوبی بود. طولانی بودن مسیر حل کردن مشکلات بزرگ، نباید دولت را از تولید اخبار و وقایع کوچکی که حال بخشی از مردم را موقتا بهتر می‌کند بی‌نیاز بدارد. جامعه ما امروز هرچه بیشتر به رفع شکاف‌ها نیاز دارد. باید بهانه‌های کوچک و بزرگ را از دشمن بگیریم. رویکردی که امروز در مواجهه با برخی سکوهای خارجی در پیش گرفته شده در هیچ کجای جهان مرسوم نیست و اساسا درست هم نیست. همه‌جای جهان اگر فیلترینگ هست، سکوهای بی‌نقص جایگزین هم هست، نظرسنجی و افکارسنجی هم هست، تبیین مسئله و تنویر افکار مردم هم هست، آزادی‌های مدنی متعدد دیگر هم هست. خودمان را گول نزنیم.