هر شخص، مجموعه و کشور به فراخور اوضاع‌واحوال خود، ثروت و دارایی‌های کوچک و بزرگ و کمبودها و فقدان‌های کوچک و بزرگی دارد. یکی از بزرگ‌ترین دارایی‌ها وجود افراد «بزرگ» و به‌تعبیر استاد شهید مرتضی مطهری، «بزرگوار» و به‌تبع یکی از بزرگ‌ترین کمبودها، فقدان چنین اشخاصی است.
کسانی‌که روح بزرگی دارند و در حقیقت بزرگوارند، فارغ از خود، قد و اعتبار ملازمان، مجموعه و کشور خود را بزرگ می‌کنند. 
انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، یک نمایشگاه دائمی از «بزرگواران» ساخت؛ یکی از دلایل تأکید رهبر معظم انقلاب به زنده نگه‌داشتن یاد و نام شهدا، همین اقتباس و درس‌آموزی از سیره الهی آن عزیزان بوده است تا با ملازمت و مؤانست با شهیدان، این بزرگی منتقل شود. 
برخی حتی در زمره شهدا نبودند اما بزرگواری آنان بر عموم افراد، ثابت‌شده بود و در بین آحاد گوناگون با عقاید و سلایق مختلف، محترم و موردتوجه و اعتنا بودند؛ مثل مرحوم عسگراولادی، مثل مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی، مثل مرحوم آیت‌الله شاهرودی، مثل مرحوم آیت‌الله مشکینی و امثالهم.
غرض از این مقدمه، انذار نسبت به کمبود و فقدان «بزرگ» و اشخاص مقبول و محبوب در بین آحاد مسئولان و جامعه است.
یکی از کارویژه‌های بزرگ سردار دل‌ها، شهید حاج قاسم سلیمانی اعلی‌الله‌مقامه، استفاده بجا و صحیح از بزرگی و عزتی بود که خدا به او عطا کرده بود.
حل اختلاف بین گروه‌ها، احزاب و خصوصا برخی افراد صاحب‌منصب و متنفذ از شخصی برمی‌آید که مرضی‌الطرفین باشد. ما این ایام، کم اختلاف نداریم ولی تا دلتان بخواهد، کم «بزرگ» داریم. کسانی که ذخیره باشند برای دوره‌های پرچالش؛ برای خاتمه دعواهایی که برای خدا نیست؛ برای رفع‌ورجوع گرفتاری‌های لاینحل و برای فصل‌الخطاب شدن.
اما چه چیزی این بزرگی را سلب می‌کند؟ گرفتار شدن در دوقطبی‌های باطل و بی‌حاصل
چه چیزی بزرگی را قبض می‌کند؟ بی‌انصافی و قبیله‌گرایی و حقیرانه تفسیر کردن مسائل
چه چیزی «بزرگ» را کوچک می‌کند؟ قدرت‌طلبی، ریاکاری و طراحی به هر قیمتی برای کسب قدرت، تخریب رقیب و فراموشی خدا
شاید اگر بخشی از بزرگان در حاکمیت صرفا وظیفه تربیت اشخاص بزرگ را به عهده بگیرند، لازم و شایسته باشد.
کسانی که تجربه مدیریت ولو ۱۰ نفر نیروی انسانی داشته باشند تصدیق می‌کنند که بخش معتنابه از انرژی و توان مجموعه‌ها و اشخاص، صرف حواشی و مسائل بیهوده‌ای می‌شود که واقعا اگر نباشد بازدهی مجموعه یا اشخاص، دوبرابر بیشتر می‌شود؛ ما گاهی بحران‌هایی با ناترازی  ۱۰ درصدی و ۲۰‌درصدی داریم؛ حالا وقتی از افزایش صددرصدی بهره‌وری صحبت می‌کنیم یعنی حل همه بحران‌ها و چالش‌هابیمناک و البته امیدوارم به تربیت و ظهور نسلی که از دل آن‌ها تعداد بیشتری «بزرگ» به میدان آید.