حانیه مسجودی 
تحلیل استراتژی آمریکا برای رابطه با ایران کار دشواری نیست. صرفا نیاز به یک یادآوری کوتاه دارد. اواسط آبان ماه سال گذشته بودیم که بحث میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها و سیاست‌های آن‌ها در قبال ایران و راه‌های محدودسازی هرچه بیشتر جمهوری اسلامی ایران بالا گرفت. آن زمان تحلیل‌ها به دودسته تقسیم می‌شد.
نخست اینکه دموکرات‌ها سیاست نرم‌تری در برابر ایران اتخاذ خواهند کرد و دومین تحلیل تأکید می‌کرد که سیاست کلان آمریکا علیه ایران با تغییر دولت‌ها تاکنون تغییر نکرده و پس‌ازاین نیز تغییر نخواهد کرد. از آن زمان دقیقا یک سال می‌گذرد.
 سکوت جو بایدن از آبان ۲۰۲۰ تا آبان ۲۰۲۱
جو بایدن بر کرسی ریاست جمهوری در کاخ سفید تکیه زد. مدتی سکوت و نامشخص بودن مواضع آمریکا همه‌جا را فراگرفت، بیشتر از ۳ ماه آن به متهم کردن جمهوری اسلامی ایران توسط مسئولان جدید وزارت امور خارجه و کاخ سفید آمریکا به‌منظور نقض برجام گذشت، بیش از ۴ ماه معطل اظهارات ضدونقیض و زیاده خواهانه آمریکایی‌ها در دور جدید مذاکرات احیای برجام در وین بودیم.
پس از انتقال قدرت و تغییر دولت در ایران نیز تا کمتر از یک هفته پیش، شخص رئیس‌جمهور آمریکا در مورد مذاکرات ،موضعی را اتخاذ نکرده بود و صحبت مقامات آمریکایی همواره از زبان مسئولان وزارت امور خارجه یا کشورهای اروپایی و از طرف دیگر از طریق رفتارهایشان مشخص می‌شد.
حال اما شاهد هستیم که جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا مدتی است زبان‌باز کرده و مواضعی را علیه ایران اتخاذ می‌کند. در دنیا دوره‌افتاده و سفرهایی به کشورهای غربی، آسیایی و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس انجام می‌دهد و در تمام این مدت در تلاش بوده و هست تا راهکارهای جدیدی را برای محدود کردن هرچه بیشتر جمهوری اسلامی ایران به کار گیرد.
بنابراین به‌راحتی می‌توان گفت تحلیلی که تأکید می‌کرد سیاست آمریکا با تغییر دولت جمهوری‌خواه یا دموکرات در قبال ایران یا کشورهای منطقه غرب آسیا فرقی نخواهد کرد، درست بوده و هرچه زمان بیشتری می‌گذرد بیشتر اثبات می‌شود.
 ایران چطور می‌تواند در برابر سیاست فشار آمریکا ایستادگی کند؟
امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان نیز در واکنش به مواضع اخیر آمریکا در حساب‌رسمی توییتر خود نوشت: «کاخ سفید درخواست مذاکره با ایران را مطرح می‌کند و ادعای آمادگی بازگشت به برجام را دارد، ولی همزمان تحریم‌های جدید علیه افراد و شرکت‌های ایرانی اعمال می‌کند.»
او ادامه داد: «کاخ سفید درخواست مذاکره با ایران را مطرح می‌کند و ادعای آمادگی بازگشت به برجام را دارد ولی همزمان تحریم‌های جدید علیه افراد و شرکت‌های ایرانی اعمال می‌کند. ما به‌دقت رفتار آقای بایدن را می‌سنجیم. هدف «مذاکره» ، حرف زدن محض نیست بلکه توافق ملموس و احترام به منافع متقابل است. ۱+۴ برای مذاکره مبتنی بر رعایت منافع و حقوق متقابل آماده باشد.»
شمخانی: رئیس‌‌جمهور فاقد اختیار آمریکا حاضر به ارائه تضمین نیست
از طرف دیگر علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی در یک‌رشته تويیت در واکنش به اظهارات این روزهای مقامات آمریکایی نوشت: «دعوت به مذاکره در زمان جنگ و اکنون دارای مشابهت‌های عبرت‌آموزی است: حملات صدام ادامه داشت. تحریم ادامه دارد، بخشی از ایران در اشغال دشمن بود. اقتصاد ملت ایران به گروگان گرفته‌شده است، رزمندگان در جبهه‌ها دفاع می‌کردند، دانشمندان فعالیت قانونی هسته‌ای را ادامه می‌دهند.هیچ نشانه‌ای از تَنَبُه متجاوز نبود.»
وی افزود: رئیس‌جمهور فاقد اختیار آمریکا، حاضر به ارائه تضمین نیست.در صورت عدم‌تغییر شرایط فعلی، نتیجه مذاکره از قبل روشن است. تفاوت امروز با ایام جنگ  به برکت انقلاب، قدرت و توان مقاومت همه‌جانبه ایران، بومی، مستمر و مبتنی بر ظرفیت‌های داخلی است.
همچنین پیش‌ازاین نیز سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست هفتگی با خبرنگاران درباره اظهارات سالیوان مبنی بر این‌که آماده بازگشت به مذاکرات با حسن نیت با ایران هستیم نیز گفت: «امیدوارم آنچه از قول سالیوان گفتید درست باشد. اقدامات و برنامه‌های پیگیری شده توسط دولت بایدن تا امروز مخالف اعلام نیت آقای سالیوان است. ما به‌اندازه کافی حرف شنیدیم و منتظر عملی هستیم که ماه‌هاست به تعویق افتاده است.بهترین روش و سیاست در مقابل آمریکا، مقاومت و ثابت کردن این مقاومت در عرصه‌های مختلف است.» 
این در حالی است كه علی باقری کنی، معاون سیاسی وزارت خارجه کشورمان، تاریخ آغاز مذاکرات را ۹ آذرماه ماه آتی اعلام کرد.
فرانسه روز پنج‌شنبه در لحنی تهدیدآمیز مدعی شد که در نشست آتی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، آماده است تا به همراه سایر شرکای بین المللی اش علیه ایران اقدام کند.
این ادعای فرانسه در حالی مطرح شده که ایران و گروه ۱+۴ قرار است ۸ آذر در وین مذاکرات احیای برجام به منظور لغو تحریم‌ها را از سرگیرند.
این استراتژی اثبات و هزینه آن طی ۸ سال گذشته از تمام ملت ایران پرداخت‌شده است. در دو دولت روحانی شاهد بودیم که اصل سیاست خارجی، اعتماد به غربی‌ها و جلب اطمینان آن‌ها بود و نتیجه آن جز بی‌ثمر ماندن برجام و از دست رفتن تمام سرمایه صنایع و راکد شدن واحدهای تولیدی، افزایش واردات بی‌کیفیت، قطع شدن روابط با همسایگان مهم و استراتژیک، محدود کردن هرچه بیشتر ایران و افزایش حمله‌های تروریستی در طی این سال‌ها چیز دیگری نبود.
حال اما باتوجه به اظهارات مسئولان جدید وزارت امور خارجه کشورمان، اصل سیاست خارجی ایران قرار است بر اساس تعامل دوطرفه و حفظ منابع و منافع ایران باشد. در این زمینه لازم است همان‌طور که غربی‌ها بر مواضع ناحق خود پافشاری می‌کنند، جمهوری اسلامی ایران نیز عقب‌نشینی نکند و ادامه مذاکرات، ادامه تأکید بر خطوط قرمز و خواسته‌های کشورمان باشد.