گروه اجتماعی 
فاطمه قاسم‌زاده، روانشناس کودک و خانواده، بلوغ را دارای دو بعد جسمی و رفتاری –روانی می‌داند و به «رسالت» می‌گوید:« معمولا بلوغ زودرس، در شکل بعد جسمی خود را نشان می‌دهد به این شکل که کودکی چه دختر یا پسر ازنظر جثه و نشانه‌های بلوغ جلوتر از همسالان خود است که می‌تواند برخی اوقات به علت عملکرد هورمون‌ها و گاهی به دلایل ژنتیکی باشد. در ایران تا آنجایی که بررسی‌شده است علائم بلوغ در دختران از حدود ۱۱ و۱۲ سالگی و در پسران از حدود ۱۴ و ۱۵ سالگی شروع می‌شود. بنابراین شروع بلوغ زودرس، بلوغ جسمی است، اما چنانچه بخواهیم بلوغ را به‌صورت کامل تعریف کنیم هم شامل رشد جسمی و هم رشد اجتماعی، و هم رشد شناختی و عاطفی- هیجانی می‌شود و به همین علت است که می‌گوییم کودک تا سن ۱۲ تا ۱۳ سالگی کودک است و تا سن ۱۸ سالگی نوجوان است و هر دو این‌ها در مفهوم کودکی است. در اکثر کشورها زیر ۱۸ سال را به‌عنوان کودک و نوجوان مطرح می‌کنند و در پیمان‌نامه حقوق کودک نیز همین آمده است، چراکه رشد جسمی و رشد شناختی تا ۱۸ سالگی ادامه دارد یعنی تجرید که بالاترین حد تفکر است تا سن ۱۶ تا ۱۷ سالگی کامل می‌شود.  این‌که گاهی سنین زیر ۱۸ سال را به‌عنوان پایان بلوغ در نظر می‌گیرند، فقط به علائم جسمانی توجه می‌کنند نه علائم دیگر. » 
وی در خصوص مشکلات ناشی از بلوغ زودرس بیان می‌دارد: «‌زمانی که دختر یا پسری در کلاسی قرار می‌گیرد که همکلاسی‌ها ازنظر جثه کوچک‌تر از او هستند و او بزرگ‌تر به نظر می‌رسد، می‌تواند منجر به یکسری نشانه‌های روانی و رفتاری شود. به‌عنوان‌مثال با بچه‌های دیگر نتواند ارتباط بگیرد و به همین دلیل رشد اجتماعی خوبی نداشته باشد، یا بیشتر تمایل داشته باشد با بچه‌های بزرگ‌تر از سن خودش ارتباط داشته باشد. من خودم با بچه‌هایی که بلوغ جسمی زودهنگام پیداکرده‌اند در ارتباط بوده‌ام. این‌ها ازنظر رشد شناختی و عاطفی با دیگر بچه‌ها تفاوتی ندارند، مگر این‌که به خاطر جثه‌شان مجبور شوند با بچه‌های بزرگ‌تر ارتباط برقرار کنند و یکسری رفتارهای این‌ها را یاد بگیرند وگرنه ازلحاظ ظرف شناختی  با بچه‌های همسن خود تفاوت ندارند. در کنار بلوغ جسمی برخی نیز ممکن است دچار بلوغ شناختی و عاطفی زودرس شوند. این می‌تواند به دلیل قرار گرفتن در معرض اطلاعاتی باشد که با سطح سنی آن‌ها متفاوت است و باعث می‌شود حواس آن‌ها  به جنبه‌های دیگری معطوف شود. به‌طور مثال فرض کنید برقراری ارتباط جنسی بین پسر و دختر در سنینی که برخی از بچه‌ها به آن اقدام می‌کنند اصلا به‌صورت طبیعی وجود ندارد مگر این‌که تحت تأثیر یادگیری از رفتار دیگران به دست آورده باشند والا یک نیاز طبیعی نیست. »