|مسعود پیرهادی| 
پرونده روزنامه «رسالت» در سال ۹۸ بسته شد. روزنامه سی‌وپنج‌ساله‌ای که فراز و نشیب زیاد دیده است؛ جنگ را لمس کرده، با رحلت امام، سیاه‌پوش شده، با رهبریِ آقا دلش قرص شده و از دوران میرحسین، هاشمی، خاتمی، احمدی‌نژاد و روحانی خاطره‌ها دارد. اما به گفته موافق و مخالف، دوست و دشمن و انقلابی و ضدانقلاب، خط «رسالت»، همان خط ۳۵ سال پیش است. حال آیا این به معنی بی‌نقص و عیب بودن است؟ حاشاوکلا؛ اما خط، گم نشده؛ سیر، منحرف نشده و اصول، دستخوش تبدیل و تحویل نشده است. ممکن است در مصادیقی دچار لغزش شده باشد؛ بعید نیست قلمش در مواردی کمتر یا بیشتر چرخیده باشد اما در نزدیک به ۱۰ هزار شماره، حفظ مسیر، محقق شده است. اما «رسالت»، برای اینکه بهتر به رسالتش عمل کرده باشد هرروز و هر ساعت به خود یادآوری می‌کند، اسلام ناب را؛ مردم‌باوری را و نوگرایی و به زمان روز، حرف زدن را. به‌اندازه کلمه به کلمه یا حتی حرف‌به‌حرف که مخاطبی وقت بگذارد و ما را بخواند، مسئولیم و باید پاسخگو باشیم؛ پس سعی کرده‌ایم که رضای خالق و مخلوق را در حد بضاعت جلب کنیم و الحمدلله بازخوردهای کریمانه مردم گران‌قدر، ما را امیدوار به طی این مسیر سخت می‌کند. در روزگاری که فیک نیوزها در همه‌جا خودنمایی می‌کنند، ما برآنیم که متقن و مستند بنویسیم تا هم در پیشگاه الهی روسفید باشیم و هم در محضر مخاطب، معتبر.
اما سیمرغ «رسالت» تقدیم می‌شود به مردم «صبور» و «شکور» ایران برای تحمل یک سال سخت؛ سالی که سردار دل‌ها را از ما گرفت؛ سالی که بلا و آزمایش، روی رگبار بود نه تک‌تیر و ضامن؛ اما مردم ایران، مثل همیشه ایستادند و نشان دادند آماده مأموریت‌های بزرگی هستند.
ما به‌عنوان بلندگویی برای مطالبات آحاد مردم و البته در قامت یک رسانه خصوصی با مختصات مخصوص به خود، بر سر مجلس داد زدیم، از قوه قضائیه انتقاد کردیم، به دولت اشکال کردیم، نهادهای حاکمیتی را نواختیم اما نقاط مثبت آن‌ها را هم پررنگ کردیم و قدرنشناسی نکردیم. مطالبات کارگران، فرهنگیان، پرستاران، جانبازان، خانواده معظم شهدا، مردم شریف استان‌های خوزستان، آذربایجان، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، گلستان، فارس و سایر استان‌هایی که درگیر مسئله یا بحرانی بودند ازنظر روزنامه‌نگاران «رسالت»، پنهان نماندند و دلسوزانه، دغدغه آن‌ها را مال خود کردیم و پیرامون آن نوشتیم. موضوعات و سوژه‌های پرداخته شده در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، بین‌المللی، اجتماعی، ورزشی و فرهنگی از ظرفیت این نوشته خارج است اما هنوز حرف نگفته زیاد داریم و به فضل الهی در سال جدید، با بیان و قلم بهتر، با طراحی و گرافیک چشم‌نوازتر و با برد و اثر بیشتر، مطرح خواهیم کرد.