نمی‌دانم کدام ذوق‌مندی این جمله جمیل را فرموده که «کربلا، مبتدای تمام خبرهاست». نه اینکه کربلا مهم‌ترین خبر است، نه. اساسا همه خبرها دارد در مورد کربلا سخن می‌گوید. هر جا سخن از ظلم است، سخن از اعظم ظلم‌هایی است که بر بشر رفته. هر کجا سخن از انتقام است، سخن از انتقامی است که باید از آن ظلم بزرگ گرفته شود. هر کجا سخن از عدل است، سخن از عدلی است که کربلا برای برپایی آن رخ داد. هر کجا سخن از آزادی است، سخن از آزادی‌خواهانی که در دشت نینوا در خون تپیدند. کربلا همان خبری است که خبرهای دیگر زاییده از آن است.

آدم از بهشت بیرون رانده شد؛ این یک خبر است. اما او برای حضرت حسین علیه‌السلام اشک خواهد ریخت و به برکت جنت الحسین که همان جا و مکان ذکر مصیبت اوست، بخشیده خواهد شد. مهدی موعود خواهد آمد. این یک خبر است. اما او در آغاز نهضت برای سالار شهیدان اشک خواهد ریخت و روضه خواهد خواند. چراکه انتقام هیچ مظلومی گرفته نشده تا انتقام امام حسین گرفته نشود. انتقام امام حسین تنها انتقام از قاتلانش نیست؛ چراکه خون او ارزشمندتر از آن است که خون‌بهایش محدود در مشتی قاتل باشد. تمام جنایت‌کاران عالم را می‌توان به نیت انتقام خون سیدالشهدا قصاص کرد. چراکه او سرسلسله حقانیت و مظلومیت است. 

«کربلا، مبتدای تمام خبرهاست». این جمله به نوعی برگردان همان جمله امام جواد علیه‌السلام است که فرمود: «اولُ ما جَری بِه القلم علی اللوحِ قَتلُ الحسین». اولین چیزی که قلم الهی بر لوح خلقت نوشت، شهادت امام حسین علیه‌السلام بود. به تعبیر دیگر شهادت امام حسین علیه‌السلام تیتر یک روزنامه خلقت است. اما هر خبری یک خبرنگار هم می‌خواهد. خبرنگار مهم‌ترین خبر عالم، زینب کبری سلام الله علیها است. خبرنگاران معمولا واقعیت‌ها را مخابره می‌کنند. اما جان پاک زینب کبری حقیقت کربلا را روایت کرد. شاه‌بیت این روایت فرمایش عظیم «ما رأیت إلا جمیلاً» است. این جمله خلاصه کربلاست. در طول تاریخ عده‌ زیادی تلاش کرده‌اند که از امام حسین تصویری بسازند و از قیام او تفسیری ارائه دهند.

بسیاری از این روایت‌ها و تفسیرها با واقعیت نهضت آسمانی حضرت تطابق ندارند. بسیاری گفته‌اند کربلا را نمی‌توان فهمید، یعنی عقلانی نیست که بتوان آن ر ا فهمید. بسیاری کربلا را فرار برای بقا یا تلاش برای کسب قدرت روایت کرده‌اند. اما جمله ماندگار عقیله عالم امکان، باطل‌السحر تمام این روایت‌های مخدوش است. کربلا چیزی جز زیبایی نبود. سرتاسرش حماسه‌ای بود که نه رنگی از فریب در خود داشت و نه رنگی از غرور و خودخواهی و نه بویی از ترس و منفعت‌طلبی. این هنر حضرت زینب است. روایت‌سازی با یک جمله و ابطال تمام اباطیل.