آقای دکتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور بارها در مناظرات انتخاباتی و پس از انتخاب شدن، کلیدواژه «وحدت ملی» و «وفاق ملی» را به کار بردند و مدعی هستند می‌خواهند دولت وفاق ملی تشکیل دهند.
محصول چنین نگرشی به ساخت دولت این است که از حاکمیت «یک صدا» بیرون بیاید که متضمن وحدت و وفاق ملی باشد.
یعنی درست همان مطلبی که مقام معظم رهبری در دیدار نمایندگان مجلس به‌عنوان یک مطالبه کلیدی مطرح فرمودند و تأکید کردند.
– باید در مسائل مهم صدای واحد از کشور شنیده شود.
– باید از دولت و مجلس یک‌صدا و یک حرف شنیده شود.
کندوکاو در تحقق اهداف رئیس‌جمهور در تشکیل دولت وحدت ملی و نیز مطالبه رهبری را می‌توان در دقت‌های زیر پیگیری کرد.
۱- منظور از تشکیل دولت وحدت ملی یک دولت ائتلافی لزوما نیست.
رئیس‌جمهور با طرح یک گفتمانی در یک انتخابات آزاد و رقابتی حائز اکثریت شده است. او حق دارد چینش دولت را همان‌طور که خود تشخیص می‌دهد صورت بدهد و معنا ندارد از احزاب ، گروه‌ها،  اشخاص حقیقی و صاحب‌منصبان گذشته تقاضای فهرست کابینه بنماید.
احزاب به‌ویژه احزاب مخالف دولت هم نباید از او انتظار داشته باشند او کسی را در کابینه از آن‌ها به کار گیرد. عقلا شکل‌گیری کابینه با پیشنهاد حداقل ۱۰۰ حزب فعال اقطاب رقابت که شمار آن ممکن است به بیش از سه هزار نفر برسد به‌گونه‌ای که همه را راضی کند اصلا ممکن نیست. باید حسن‌ظن به رئیس‌جمهور داشت.
۲- در انتخابات مجلس برخی گروه‌ها انتخابات را تحریم کردند و در کنار منافقین و سلطنت‌طلبان و نهضت آزادی و جماعت ضدانقلاب قرار گرفتند.
اما ۱۵۰ شخصیت حقیقی از اصلاح‌طلبان طی انتشار یک بیانیه‌ای تحت‌عنوان «راهگشایی» مطالب مهمی را خطاب به رهبران احزاب اصلاح‌طلب مطرح کردند. اگر برخی حواشی بیانیه را حذف کنیم، این بیانیه حاوی مطالب مهمی بود که درک این جماعت از حقایق سیاسی کشور را دربرمی‌گیرد.
آن‌ها نوشتند .
– راهگشایی کنیم پای ایران در میان است.
– با فاصله گرفتن از دوقطبی‌های کاذب مانع عمیق شدن شکاف دولت – ملت شویم.
– مشارکت پایین تهدید امنیتی را افزایش می‌دهد و توسعه کشور را به تأخیر می‌اندازد.
در بیانیه آن‌ها خطر دوباره ظهور ترامپ در آمریکا و فجایعی که این پدیده برای آینده دموکراسی در آمریکا و جهان دارد را متذکر شدند.
کابینه وحدت ملی با همین درک از شرایط خطیر کشور می‌تواند شکل گیرد. کابینه وحدت ملی نه از روی تشخیص و تعیین سهامداری احزاب و گروه‌ها بلکه از روی درک مفاهیم جدی در امنیت ملی شکل می‌گیرد.
۳- آقای پزشکیان به‌عنوان یک اصلاح‌طلب ادعاهایی در مناظرات و پس‌ازآن مطرح کرده است که همین ادعاها متضمن وحدت ملی و شکل‌گیری کابینه وفاق ملی است.
الف- ادعای اطاعت از رهبری و عملیاتی کردن ابلاغ سیاست‌های کلی نظام
ب- ادعای التزام به اجرای قانون به‌ویژه قانون برنامه هفتم توسعه برای پاسخگویی به مطالبات معیشتی مردم.
ج- استفاده از خبره‌ترین کارشناسان در اداره کشور
د- تصمیم‌گیری بر اساس اجماع ملی در اداره سیاست خارجی و سیاست داخلی کشور
رؤسای جمهور گذشته چه‌بسا همین ادعاها را داشتند، اما چرا به بیراهه رفتند؟!
پزشکیان در دیدار با نمایندگان مجلس دوازدهم و ادوار مجلس یک جمله طلایی گفتند که از نگاه برخی رؤسای جمهور گذشته پنهان بود. او گفت : «وقتی با من جوری برخورد می‌کنند که انگار کسی شده‌ام از خود می‌ترسم. من مثل شما هستم هیچ اتفاقی نیفتاده است.» این بیان نشانه تربیت اخلاقی عمیق او و التزام به آموزه‌های اسلام است. این‌یک کلید طلایی برای رسیدن به وحدت و وفاق ملی است. رؤسای جمهور گذشته از این عقبه خطرناک به‌سلامت عبور نکردند و گاهی در برابر مردم و ولایت قرار گرفتند.
خدا رحمت کند مرحوم پرورش را می‌فرمود :« اولین مرحله سیر
 الی الله شکست «فعل» است از خدا بخواهید افعالتان را به دست خودش بشکند برای فعل خود حساب باز نکنید قرآن از اولیایی سخن می‌گوید که کشتی فعل‌شان را سوراخ کردند.خورشید می‌تواند به شمع بگوید که نور تو هم مثل نور من است. اما شمع هرگز نمی‌تواند به خورشید بگوید نور من همچون نور توست.»
کسانی که با اندک نوری در طول مسیر به خورشید ولایت در کشور بی‌مهری کردند و صدای خود را بلندتر از صدای ولایت درآوردند، به وحدت ملی و وفاق ملی آسیب زدند و به دشمن فرصت دادند. تا فتنه ۷۸ و ۸۸و ۹۸ و… را برای ضربه به امنیت و اقتدار ملی تدارک کند.
آقای پزشکیان اگر تا پایان دور اول ریاست جمهوری خود و کابینه وی به همان ادعاها پایبند بماند مطمئن باشد خودبه‌خود دولت وحدت ملی شکل‌گرفته است.
الزام عملی به اسلام و ولایت‌فقیه خود متضمن وحدت و وفاق ملی است. این مفهومی است که رؤسای جمهور قبلی غیر از چند نفر دقت در آن نداشتند و از درک آن عاجز بودند و آسیب دیدند.
۴- فصل مشترک متن تنفیذ رؤسای جمهور توسط امامین انقلاب این جمله کلیدی است که ؛ «تنفیذ رأی ملت منوط و موکول به حفظ و رعایت و پیمودن صراط مستقیم الهی، اجرای قانون اساسی و ایستادگی در برابر دشمنان زورگو است…»
پایبندی به این متن متضمن وحدت ملی و دولت وفاق ملی است .
 مشروعیت نظام ما در «فعل» و «قول» در گرو همین بیان است که رئیس‌جمهور و رؤسای قوا و مسئولین تراز اول کشور که متکفل امر حکمرانی هستند در فرآیند اطاعت از «خدا» ، «رسول» و «اولی‌الامر» قرار گیرند.
بیرون از دولت عده‌ای دام سکولاریزاسیون پهن کرده‌اند تا رئیس‌جمهور را از مسیر اجرای قانون اساسی و مسیر سوگند ریاست‌جمهوری خارج کنند.
همان جریانی که نهضت مشروطه و نهضت ملی را به شکست رساندند و در انقلاب اسلامی نیز در مبانی امام و مبانی جمهوری اسلامی اخلال می‌کنند و امید دارند با حمایت آمریکا نهضت امام خمینی را به قهقرا ببرند.
دولت «وحدت ملی» و «وفاق ملی» از دل یک دستی حاکمیت و کابینه سهم‌بندی شده بیرون نمی‌آید، از یک‌صدایی در حکمرانی به دست می‌آید. مأموریت پزشکیان در رسیدن به این قله بسیار دشوار است باید برای توفیق او دعا کرد.
کسی که از دسایس نفس «خود» بترسد به خدا توکل کند ، حتما موفق به چنین دولتی خواهد شد، ان شاءالله.