مسعود پیرهادی
وقتی لب آب باشی و لب‌تشنه بمانی؛ روی گنج باشی و رنجور از کارگری ولی نان نداشته باشی و درعوض قدری آن‌طرف‌تر کسی در استخر خانه‌اش غوطه‌ور در آب زلال و نابرده رنج به نان و گنج رسیده، کارگزارش باید از خجالت آب شود. بی‌تاب شدیم از بی‌آبی خوزستان و سیستان؛ بی‌جان شدیم از گرانی نان؛ بیزار شدیم از تقصیرهای بی‌صاحب ولی امیدواریم به شروع میدان‌داری افرادی که مدال جهادی و مردمی بر سینه دارند.
گاهی برخی آمارها جوری نیش‌مان می‌زنند که نیش مار پیش آن نوش است. نمی‌دانم یک به نود و نه شدیم؛ چهار به نود و شش یا هر نماد معنادار و تلخ دیگر؛ اما باید بدانیم اوضاع کنونی عدالت اجتماعی به‌هیچ‌وجه شایسته و متناسب با نام نظام اسلامی نیست. ایران هم بهشت اپوزیسیون است هم جنت سرمایه‌داران و سوداگران؛ بی‌دغدغه و با کمترین هزینه، از بیشترین مواهب و حتی یارانه‌های پنهان و آشکار بهره می‌برند و هزینه زندگی تجملاتی و کاخ‌نشینی آنان را کوخ‌نشینانی می‌دهند که در تأمین نان خویش مانده‌اند.
الحق و الانصاف «تدمیر امید» لقب برازنده‌ای برای این دولت است. ناامیدی، گویی برای مدعیان تدبیر و امید معنی نداشت و تا «نابودسازی امید» طیف وسیعی از مردم بر مواضع و رویکردهای نادرست خویش ایستادند. آن‌گونه عمل کردند که پیش‌بینی بسیاری از سیاسیون و اندیشکده‌های بین‌المللی درباره مشارکت در انتخابات به ۲۰ تا ۳۰ درصد رسیده بود؛ اما حماسه حضور این مردم نجیب، باز هم باطل‌السحری بود بر ۳۰۰۰ روز تدمیر امید! حضوری از روی امید به تغییرات مثبت و در شأن این مردم صبور و شکور.
تیترهای این روزها را مرور کنید؛ «نان گران شد»، «خوزستان آب ندارد»، «برق رفت» و … .
 منظومه این خبرها و تیترها و توالی اتفاقات ناخوشایند برای قشر مستضعف جامعه، حکم فشرده شدن هر چه بیشتر فنری را دارد که باید با تدبیر و حکمت، آرام آرام آن را به نقطه نخست برگرداند. نیت‌خوانی نمی‌کنیم چرا که نه صحیح است نه دردی دوا می‌کند اما خروجی ملموس و قابل اندازه‌گیری در کف جامعه، حکایت از عدم توفیق دولتمردان دارد. 
رهبر فرزانه انقلاب امر به مدارا و همکاری و همراهی با این دولت کردند تا هواپیمای دو موتور سوخته، بال و پر شکسته و چرخ باز نکرده، مسافرانش را با کمترین هزینه و آسیب به فرودگاه برساند. اما قطعا در این مسیر، هرکسی رفتار مجرمانه اعم از فعل و ترک فعل داشته، با رعایت اوضاع و احوال ارتکاب جرم، عوامل مخففه و مشدده، تعدد و تکرار و سوءنیت‌های عام و خاص، می‌بایست مورد تعقیب و مجازات قرار گیرد. این امر هم باعث تشفی خاطر مردم مظلوم و آسیب‌دیده خواهد شد و هم موجبات پیشگیری از وقوع جرم و رعب و وحشت خاطیان احتمالی آتی را فراهم می‌آورد.
در این دوره گذار و تحویل دولت تا زمان استقرار و اشراف نسبی دولتمردان جدید، وظیفه نهادهای حاکمیتی و البته مردم ایثارگر ایران اسلامی، حمایت و کمک مؤمنانه به همنوعان است. نباید گذاشت افرادی در این مقاطع، فراموش شوند، که در این صورت دچار قهر و غضب الهی خواهیم شد. در مقابل، اگر در این برهه سخت، هوشیارانه و مؤمنانه عمل کنیم «سیجعل الله بعد عسر یسرا» ان‌شاءالله.