جواد شاملو 
می‌خواستم از روز مادر بنویسم. از روز ولادت مادر خلقت. می‌خواستم گریزی هم بزنم به هم‌زمانی ولادت امام روح‌الله با ام‌ابیها. می‌خواستم قدری درباره کلیپ معروف محمدرضا، شاه معدوم، سخن بنویسم که در کنار فرح نشسته و درباره مقام زن حرف‌هایی می‌زند. می‌خواستم صفحه بوی روز عید بدهد؛ اما آن بو نمی‌گذارد. آن بو که به شامه پیامبر رسید و اکنون هفت سال است جهان ما را هم در قرن بیست‌ویکم پرکرده . از روز مادر می‌نویسم. از مادری که بچه‌اش از گرسنگی جان می‌دهد. پوستش به استخوان می‌چسبد و چشمانش از حدقه بیرون می‌زند و لب‌های بی‌رنگش، لبخندی به خود نمی‌بیند. از مادر می‌نویسم؛ مادری که شیر در سینه ندارد و خودش به‌زور سر پا است. شیوخ عرب راه‌آب و غذا را بر او و طفلش بسته‌اند. خادم حرمین الشریفین، دارد یک‌بار دیگر یاد حرم رسول‌الله را در کربلا و در عصر عاشورا زنده می‌کند. از مادر می‌نویسم. از مادر یمنی که تعزیه‌خوان طفل رباب است بی‌آنکه نقشی بازی کند یا تکیدگی صورتش حاصل گریم باشد یا خرابی و سوختگی خانه‌اش، چیزی مثل دکور. از فاطمه می‌نویسم. او که جلوی غصب ایستاد و همچون بسیاری از مادران یمن جنینش سقط شد. او که در قحطی معرفت و بصیرت و شجاعت مدینه، تنش همچون زنان قحطی‌زده یمن، همچون شبح شد. روز ولادت است، اما چه کنیم که روزگار شهادت است. آری، باید از فاطمه نوشت. او طعم سیلی شیوخ مقدس‌نمایی که خود را صاحب دین می‌شناختند چشیده بود. حاج‌قاسم در یک سخنرانی که با هر کلمه‌ای که از دهانش بیرون می‌آید قطره اشکی هم می‌ریزد، می‌گوید من زهرا را در هور دیدم. من او را شلمچه دیدم. سردار یکی‌یکی مناطق جبهه‌ها را نام می‌برد و می‌گوید کمک و مهربانی حضرت را در آنجا دیده. او اکنون فاطمه را در صنعا می‌بیند. باید از فاطمه نوشت و از زن‌هایی که با تلف شدن خود و کودکانشان داعشیان کاخ‌های ریاض و ابوظبی را در چشم جهان رسوا کردند. تا جایی که رئیس نروژی شورای امنیت سازمان ملل حملات ائتلاف عربی به مناطق غیرنظامی‌نشین یمن را محکوم کرد. این حملات، در پاسخ حملات انصارالله است که به ادعای ابوظبی، تنها سه نفر تلفات داشته است. آمار کشته‌های این دو روز یمن را اما خدا می‌داند. باید از مقام زن نوشت؛ که اگر زن‌ها پشتیبان مردان انصارالله نبودند، دشمن از آن‌ها انتقام نمی‌گرفت. ائتلاف عربی که زنجیرش به دست ارباب عبری است، در جبهه مأرب سقوط نهایی را به چشم می‌دید. پس آخرین تلاشش را برای در هم شکستن حوثی‌ها به کار گرفت. حوثی‌ها در پاسخ به فشار دشمن، عملیات نقره‌داغ‌سازی هنرمندانه‌ای از خود به نمایش گذاشتند. دشمن اما انتقام را از خانه‌ها می‌گیرد. باید از روح‌الله نوشت که انصارالله، مردان بادیه روح‌الله‌اند و نهضت او را تکمیل می‌کنند. که روح‌الله اگر از صدام بگذرد، از آل سعود نمی‌گذرد و امام این روزها را می‌دید. امام می‌دانست جنایت آل سعود به حج خونین منحصر نمی‌شود. ائتلاف عربی اما همچون خلبانی است که در لحظه سقوط، دماغه هواپیما را به سمت بالاگرفته است. عربستان و امارات از مدت‌ها پیش در یمن شکست‌خورده‌اند چراکه در جنگی چون جنگ یمن، شکست الزاما به معنای شکست میدانی کلاسیک نیست. همین‌که در زمان موردنظر به اهدافت نرسی شکست‌خورده‌ای. درست مانند جنگ هشت‌ساله خودمان. وقتی دشمن با پشتوانه یک دنیا به تو یورش آورده، صرف استمرار مقاومت تو یعنی شکست دشمن. مردی که به مصاف صد تن رفته، خود زنده ماندنش یعنی شکست آن صد نفر؛ اما حالا اگر آن صد نفر یواش‌یواش دیدند که آن‌یک نفر دارد بر آن‌ها غلبه می‌کند چه؟ عربستان نیز در یمن نه‌تنها به اهدافش نرسید؛ بلکه هرروز به شکست نزدیک‌تر شد. اکنون می‌توان به پشتوانه تجربه این هفت سال نوشت بمب‌هایی که شیوخ عرب بر مناطق غیرنظامی‌نشین یمن می‌زنند، بیل‌هایی است برای حفر گور خود بر خاک می‌زنند. 
 ابوظبی و ریاض در پی فلج انسانی یمن
مهدی محمدی، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر مسائل سیاسی در حساب توییتر خود نوشت: «ائتلاف سعودی و امارات، جنایت در یمن را به مرحله بی‌سابقه‌ای رسانده اند. اکنون آنچه هدف قرار می‌گیرد محله‌های مسکونی با تراکم جمعیت بالاست که قطعا هیچ ارزش نظامی ندارد و صرفا باهدف نسل‌کشی صورت می‌گیرد. در ظاهر این جنایت بی‌سابقه باهدف پاسخ به حمله انصارالله به ابوظبی صورت می‌گیرد. اما درواقع، هدف، ایجاد یک «فلج انسانی» تاریخی در یمن، از طریق کشاندن مرزهای جنایت، به مرحله‌ای ورای محاسبات همه طرف‌هاست. کاملا پیداست که الگوی رفتار امارات این بار تغییر کرده و حاکم ابوظبی مستقیما از معلمان صهیونیست خود درس آموخته است. مردان یمنی اما نشان داده‌اند که در تعریف معادله جدید استادند.‏ حقیقت راهبردی این است: آنچه آمریکا و اسرائیل به دست جنایتکار سعودی و امارات درصدد ممانعت از آن هستند، جلوگیری از تسلط کامل نظامی و سیاسی انصارالله بر خاک یمن و مهم‌تر از آن، آغاز نقش‌آفرینی منطقه‌ای و فرامرزی دولت مجاهد صنعا است. این کابوسی است که یک‌لحظه آن‌ها را رها نمی‌کند. دور جدید جنایت‌ها در یمن به شکل‌گیری معادلات بسیار انقلابی خلاف جهت آنچه امریکا و اسرائیل می‌خواهند، منجر خواهد شد. جبهه امارات بازشده و عمیق خواهد شد. پایگاه‌های آمریکا در منطقه و خاک سرزمین‌های اشغالی هم هدف‌های آسانی برای ارتش مجاهد یمن است. ورای آن‌هم چیزهایی که هست.»