گروه بین الملل 
مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی کماکان مشغول پیگیری مأموریت غیراعلامی خود در خصوص اعمال فشارهای ظاهرا  حقوقی بر  ایران جهت تأثیرگذاری سلبی در مذاکرات وی می باشد. رافائل گروسی  پس از بازگشت از سفر به تهران مذاکرات خود را «بدون ‌نتیجه» خواند. او گفت: به دوربین‌های مراقبتی تأسیسات کرج دسترسی ندارد و به زودی نمی‌تواند شناخت از فعالیت هسته‌ای ایران را تضمین کند.
وی در این خصوص مدعی شده است :
« به‌رغم تمام تلاش‌های من در چارچوب مذاکراتی همه‌جانبه و تلاش برای حل پرسش‌های تاکنون بی‌پاسخ نظارتی که در دو گزارش پیشین با جزئیات شرح داده شده‌اند، این مذاکرات هیچ نتیجه‌ای در بر نداشته‌اند.»
 آنچه مقامات آژانس نمی گویند 
واقعیت امر این است که رافائل گروسی و همراهانش چرایی و دلایل واقعی عدم دسترسی آژانس به مؤسسه تحقیقاتی تسا در کرج را بیان نمی کند. مدیر کل آژانس در جریان جزئیات و اسناد مربوط به اقدامات خرابکارانه در این مجتمع قرار گرفته و نسبت به حقوق حقه ایران به عنوان کشوری که حق تحقیقات در خصوص این حملات و صیانت از این مجموعه ( تا زمان بازگشت به شرایط اولیه ) را  دارد آگاه می باشد اما ترجیح می دهد به صورت عامدانه چشمان خود را بر روی این واقعیت مهم ببندد! فراتراز آن،تعهدات پادمانی هر یک از اعضای آژانس ، در چارچوب ملاحظات امنیتی و صیانت از اطلاعات محرمانه آنها امکان‌پذیر می باشد. با همه این اوصاف، بازرسان آژانس در طول سال‌های گذشته و اخیر نشان داده اند که نسبت به این اصول و قواعد کمترین درکی ندارند! 
نکته مهم تر اینکه رافائل گروسی در خصوص مذاکراتی که در سفر اخیر به تهران داشته نیز به مخاطبان دروغ گفته است! گروسی صرفا  مذاکرات تهران را«حرفه‌ای» خواند و از اصل برقرار بودن تماس با مقام‌های ایران ابراز خشنودی کرده است. در مقابل، حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه و بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی کشورمان تأکید کرده اند که مذاکرات چارچوب مند و عمیقی در خصوص چگونگی همکاری های پادمانی ایران و آژانس صورت گرفته و قرار است در آینده نتیجه این مذاکرات به صورت عملیاتی تشریح شود. با همه این اوصاف، گروسی ترجیح می دهد به همان مأموریت خود پایبند باشد! 
مدیرکل آژانس مدعی شده است  که برای رسیدن به یک توافق و نصب دوربین‌های نظارتی جدید در تأسیساتی که در ماه ژوئن قربانی خرابکاری شدند، زمان دارد از دست می‌رود! گروسی در بخش دیگری از کنفرانس خود می گوید: « آژانس مدت‌هاست که به دوربین‌های نظارتی مجتمع هسته‌ای کرج «تسا» دسترسی ندارد و این دوربین‌ها از سوی ایران برچیده شده‌اند. آژانس به نقطه‌ای نزدیک می‌شود که او به عنوان مدیرکل آژانس بین‌المللی دیگر نمی‌تواند تداوم شناخت از فعالیت‌های هسته‌ای ایران را تضمن کند.»
 آیا گروسی واقعا مدیر کل آژانس است؟
بهتر است گروسی به جای شانتاژ سیاسی در قبال این پرونده امنیتی-حقوقی، به این سؤال مهم پاسخ دهد که چرا پس از وقوع این عملیات خرابکارانه، کمترین حمایتی از حقوق جمهوری اسلامی ایران ( به عنوان یکی از اعضای آژانس) صورت نداد و حتی از محکوم کردن ظاهری این اقدام نیز خودداری کرد! مقامات جمهوری اسلامی بارها آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را متهم کرده‌اند که اطلاعات محرمانه فعالیت هسته‌ای را به بیرون درز داده و حتی مستندات مربوط به درز عامدانه این اطلاعات توسط بازرسان آژانس را نیز به گروسی و دیگر مقامات این سازمان  ارائه نموده اند. 
بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران پیش‌تر در اظهاراتی تأکید کرده بود  که آژانس اطلاعات محرمانه تهران را منتشر کرده و آن را در اختیار دیگران گذاشته است. علی‌اکبر صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی ایران نیز آژانس را به «درز اطلاعات محرمانه»متهم کرده بود.گروسی مدعی شده است  که تمام اطلاعات و اسناد محرمانه در این آژانس در قالب یک سازوکار بسیار حرفه‌ای محافظت می‌شود.گروسی دراین خصوص بار دیگر مدعی شده است:
« آژانس بین المللی انرژی اتمی  مسئول افشاگری‌های خارج از این سازمان نیست.اگر به فرض عده‌ای اطلاعاتی را درز می‌کنند، کنترل این مسئله از توانایی آژانس خارج است.به طور قطع،  آژانس هیچ موضع سیاسی‌  در قبال ایران اتخاذ نکرده  و تحریم‌ها مسئله‌ای است سیاسی که باید میان ایران و آمریکا حل شود و آژانس نمی‌تواند در این زمینه دخالت کند.»
گروسی در این باره نیز دروغ می گوید! افرادی مانند اولی هاینونن، معاون اسبق آژانس که  حداقل طی سال‌های قبل به بسیاری ازاسناد و مدارک مربوط به بازرسی های پادمانی این مجموعه دسترسی داشته اند، اکنون رسما در سازمان‌های امنیتی و جاسوسی آمریکا مشغول به فعالیت هستند. فراتراز آن، نوع عملکرد شورای حکام آژانس و تنظیم فوری قطعنامه های غیر حقوقی و ضد ایرانی آنها ( که در آستانه نشست شورای حکام شاهد آن هستیم) به وضوح نشان می دهد
که آژانس بین المللی انرژی اتمی از یک سازمان حقوقی و جهانی تبدیل به یک مجموعه  سیاسی شده است. در حال حاضر نیز در تحلیل و تفسیر سخنان رافائل گروسی و دیگر مقامات آژانس، باید ارتباطات خاص این نهاد با تروئیکای اروپایی و آمریکا را به صورت کامل و مستمر، مدنظر قرار داد. 
 سؤالاتی که پاسخ داده نشده است 
گویا این بازی نخ نما قرار نیست تمام شود، خصوصا زمانی که آقای رافائل گروسی حضور خود در مسند مدیریت آژانس را مدیون لابی های غربی و عبری بداند! بهتر است رافائل گروسی به جای شانتاژ سیاسی در قبال پرونده هسته ای کشورمان، به سه سؤال مهم در این خصوص پاسخ دهد :نخست اینکه دلیل سکوت آژانس در قبال عملیات های خرابکارانه رژیم اشغالگر قدس در تأسیسات تسا و متعاقبا نیروگاه نطنز چه بوده است ؟ آیا این سکوت و همراهی پشت پرده، مصداق همراهی آژانس با مخالفان فعالیت های صلح آمیز هسته ای
در کشورمان محسوب نمی شود؟!دوم اینکه چرا گروسی باوجوداینکه می دانست دوربین های
نظارتی آژانس در تأسیسات تسا(تکنولوژی سانتریفیوژ ایران) ، براثر خرابکاری صورت گرفته توسط عوامل رژیم صهیونیستی در این مجموعه ازکارافتاده است ، در بیانیه ضد ایرانی خود اشاره ای
به این مسئله نکرد؟سوم اینکه چرا مدیرکل آژانس در مقابل حقیقتی  به نام جاسوسی بازرسان و برخی کارشناسان مجموعه متبوع خود برای رژیم اشغالگر قدس و آمریکا مقاومت می کند ؟ آیا گروسی واقعا نمی داند که برخی نظارت های فراپادمانی آژانس، به دستمایه ای برای کسب و  سپس خروج اطلاعات محرمانه از کشورمان تبدیل شده است؟