گروه  بین‌الملل
بحران پناهجویان در خاک اروپا به نقطه اوج خود رسیده است. بخش مهمی از این بحران، معلول رویکرد دولت‌های اروپایی در قبال پناهجویان بی‌پناه است.فراتر از آن، نهادهای ظاهرا حقوق بشری نیز در این برهه زمانی حساس و سرنوشت‌ساز ترجیح داده‌اند با سکوت وقیحانه خود، پازل دولت‌های اروپایی در تقابل با پناهجویان و حتی توجیه مرگ آن‌ها براثر سرما و بیماری را تسریع کنند! 
  بحران تمام‌عیار 
بحران مهاجرت در مرز لهستان و بلاروس، دولت ملی‌گرای ورشو را در موقعیت ویژه‌ای قرار داده است. حاکمان حزب قانون و عدالت اگرچه همچنان بر سر ماجرای حاکمیت قانون، استقلال قضات، سقط‌جنین و ….. با اتحادیه اروپا درگیر هستند، اما به نظر می‌رسد رویارویی مینسک و مسکو، دست‌کم فرصت کاهش تنش با بروکسل را در اختیار لهستان قرار داده است.با ادامه روند تلاش مهاجران برای عبور از مرز بلاروس و ورود به لهستان، ماتئوش موراویتسکی، نخست‌‌وزیر لهستان دولت مینسک را به اعمال تروریسم دولتی متهم کرد. موراویتسکی یک روز پیش از آن رسما ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را به حمایت از این «بحران» متهم کرده بود.بااین‌حال مقامات روسی این اتهام را رد کرده‌اند. 
دولت  لهستان می‌گوید بحران سیاسی کنونی، فراتر از یک چالش معمول مهاجرتی و عملا یک تهدید سیاسی است که ثبات و آرامش در اتحادیه اروپا را هدف گرفته است. نخست‌وزیر لهستان با کنایه تلویحی به اتحادیه اروپا گفت: «مرزهای ما، مرز کشورهای قانونمند با کشورهای بی‌قانون و حکومت‌های قدرت‌سالار و قلدرمآب است… ما نمی‌خواهیم با تفنگی پشت سرمان با بلاروس و روسیه همکاری کنیم. ما تنها خواهان همکاری با کشورهای دموکراتیک هستیم.»
صورت‌بندی بحران در مرز بلاروس و لهستان 
بلاروس روز چهارشنبه ۱۰ نوامبر اتحادیه اروپا و غرب را به «تحریک» یک بحران مهاجرتی برای اعمال تحریم‌های تازه علیه این کشور متهم کرد.مقامات بلاروس که از سوی بروکسل به بهره‌برداری سیاسی از پناهجویان خاورمیانه و تسهیل حرکت آن‌ها به‌سوی مرزهای اتحادیه اروپا جهت اعمال فشار و گرفتن امتیاز متهم شده‌اند، چشم‌انتظار واکنش مسکو برای کنترل این بحران بودند.
به گزارش یورونیوز، وزیر خارجه بلاروس اخیرا  غرب را به سازماندهی و تحریک بحران مهاجرتی متهم کرد و یادآور شد که هدف از راه‌اندای این بحران اعمال تحریم‌های تازه علیه مینسک است.
ولادیمیر ماکئی، رئیس دستگاه دیپلماسی بلاروس در جریان دیدار با همتای روس خود ضمن دعوت به یک واکنش مشترک با مسکو به این بحران تصریح کرد: «برای اجرای پنجمین دور تحریم‌ها که اکنون در غرب از آن سخن به میان می‌آید این بار بحران مهاجرتی تحریک‌شده توسط اتحادیه اروپا و کشورهای عضوِ هم‌مرز با بلاروس بهانه و دستاویز قرار گرفته است.»
از دیگر سو، سرگئی لاورف، وزیر امور خارجه روسیه نیز در پایان این ملاقات تأکید کرد که مینسک و مسکو همکاری‌ میان خود را «برای مقابله با کارزار به راه افتاده از سوی واشنگتن و متحدان اروپایی علیه بلاروس در سازمان‌های بین‌المللی» تقویت کرده‌اند.مینسک در حالی نسبت به تأثیر یک «واکنش مشترک» با مسکو برای مقابله با بحران مهاجرتی موجود ابراز امیدواری کرده که تنش‌ها در مرز این کشور با لهستان روزبه‌روز افزایش‌یافته و به سمت یک رویارویی نظامی پیش می‌رود.
 مناسبات تیره لهستان و اروپا
در مقابل، شاهد مناسبات تیره‌ای هستیم که میان لهستان و اتحادیه اروپا طی ماه‌های اخیر حاکم بوده است. این در حالی است که لهستان عضوی از اتحادیه اروپا و پیمان شنگن محسوب می‌شود. لهستان به‌عنوان خط مقدم رویارویی اتحادیه اروپا با فدراسیون روسیه، حمایت تمام و کمال بروکسل را خواستار است. تنش تاریخی و ژئوپولیتیک میان روسیه و اروپا که پس از دوره تاریخی فروپاشی شوروی تا میانه دهه نخست قرن بیست ویکم کاهش‌یافته بود، در سال ۲۰۰۸ و در پی حمله روسیه به گرجستان بر سر مالکیت بر اوستیای جنوبی بار دیگر بالا گرفت. این وضعیت پرتنش در بیش از یک دهه گذشته فقط وخیم‌تر شده است.
دولت لهستان، با حاکمیت حزب قانون و عدالت، نماینده سیاسی ناسیونالیسم تاریخی لهستان به شمار می‌رود. حزب حاکم اگرچه در داخل این کشور یک جریان «راست میانه» است اما در مقیاس اروپایی راست‌تر از راست‌های افراطی کشورهایی مثل فرانسه و آلمان عمل می‌کند. این واقعیت تاریخی را  می توان یکی از مبناهای ناهمخوانی سیاست‌های دولت لهستان با اتحادیه اروپا در نظر گرفت.
جنبه دیگر تفاوت راست میانه و افراطی لهستان با جریان‌های همسو در دیگر کشورهای اروپایی نزدیکی به روسیه است. درحالی‌که راست‌های افراطی، از خارجی‌ستیزهای بریتانیا گرفته تا حزب اجتماع ملی فرانسه، پوپولیست‌های لگای ایتالیا، نئونازی‌های آلمان و دولت فیدز مجارستان همگی به «روسیه مقتدر» تحت حاکمیت ولادیمیر پوتین ارادت دارند، راست میانه و افراطی لهستان، باتوجه به تجربه تاریخی دست‌کم دو قرن گذشته، هیچ علاقه‌ای به داشتن یک ابرقدرت در مرزهای شرقی خود ندارند. فیلم‌های پرشمار میهن‌پرستانه و تاریخی عمدتا ضد روسی کارگردانان جوان لهستانی ، می‌تواند تصویر گویایی از ذهنیت روشنفکران ناسیونالیست این کشور به دست بدهد. 
باوجوداین اختلاف‌ها، تقابل اتحادیه اروپا با روسیه و اقمار اروپایی روسیه و به‌ویژه بلاروس، ورشو و بروکسل را در یک خط قرار می‌دهد. حمایت تمام‌قد اورزولا فن در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و شارل میشل، رئیس شورای اتحادیه اروپا از ورشو در برابر بلاروس و روسیه در ماجرای بحران مهاجرت، نشانگر پیوند محکم و منافع مشترک دو طرف در برابر مسکو می‌باشد.بااین‌حال تجربه نشان می‌دهد که روس‌ها از چنین شکاف‌هایی در اتحادیه اروپا به سود منافع خود استفاده می‌کنند. 
باوجود همبستگی بروکسل با ورشو در ماجرای رویارویی با بحران مهاجرت در مرزهای این کشور با بلاروس، از قرار معلوم لهستان قصدی برای کوتاه آمدن در برابر مطالبات اتحادیه اروپا ندارد. حزب حاکم لهستان از حضور ملی‌گرایان ضد اروپایی و  افراطی در راهپیمایی روز ملی این کشور در تاریخ ۱۱ نوامبر حمایت کرده است. این تصمیم در حالی اعلام می‌شود که شهردار چپ‌گرای ورشو در پی تجربه خشونت‌آمیز همین مراسم در سال گذشته، برگزاری راهپیمایی در پایتخت را ممنوع کرده و از حمایت دادگستری هم برخوردار شده بود.