فخرالدین اسدی 
 اگرچه اکثریت قریب به‌اتفاق شهروندان انگلیسی خواستار برکناری بوریس جانسون نخست‌وزیر جنجالی این کشور از قدرت هستند، شاهد مقاومت وی و حزب محافظه‌کار در برابر این خواسته عمومی هستیم.اخیرا در جریان برگزاری جلسه رأی اعتماد داخلی مجدد محافظه‌کاران به جانسون، وی بار دیگر توانست در مسند نخست‌وزیری ابقا شود. این خبر، برای اکثر شهروندان این کشور خوشایند نبوده و طی روزهای اخیر، شاهد برگزاری اعتراضات گوناگونی در مواجهه با عملکرد دولت و نخست‌وزیر انگلیس هستیم. 
انتشار گزارش‌های رسانه‌ای با پشتوانه اسناد تصویری از مراسم‌های برگزارشده از سوی دفتر نخست‌وزیری انگلیس در طول قرنطینه‌های همه‌گیری کرونا باعث سروصدای عمومی و تحقیق در مورد این موضوع شد. نتایج این بررسی که از سوی پلیس انگلیس انجام شد، نشان داد که دستکم ۱۶ رویداد اجتماعی ناقض قوانین قرنطینه دولت انگلیس در ۱۲ روز بین می ۲۰۲۰ تا آوریل ۲۰۲۱ در این دفتر برگزار شده است. تحقیقات همچنین نشان داد که جانسون، شخصا دستکم در هشت مورد از این تجمعات غیرقانونی شرکت کرده است، که در آن شرکت‌کنندگان اغلب فاصله‌گذاری اجتماعی و سایر قوانین قرنطینه را نادیده گرفته و نقض می‌کردند.نخست‌وزیر انگلیس در سخنانی در پارلمان این کشور درباره یافته‌های این تحقیقات اظهار داشت که او مسئولیت کامل این مراسم‌ها را بر عهده می‌گیرد، اما این اتهام را که قبلا نهاد قانون‌گذاری را در مورد رویدادها و نقش خود در آن‌ها گمراه کرده بود، به‌شدت رد کرد.
 جانسون چگونه از استیضاح جان سالم به دربرد؟
بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا شامگاه دوشنبه از استیضاح درون‌حزبی، جان سالم به در برد. بنا به اعلام حزب از مجموع گروه پارلمانی محافظه‌کاران ۱۴۸ نماینده موافق برکناری آقای جانسون از ریاست حزب بودند و ۲۱۱ نفر با ادامه کار وی در این مقام موافقت کردند.بر اساس گزارش یورونیوز، این جلسه در پی انتشار گزارش‌های متعدد پلیس و پارلمان بریتانیا درباره رسوایی برگزاری یک جشن در اوج قرنطینه کرونایی در خانه نخست‌وزیر انجام شد. ماجرا از جایی آغاز شد که  گراهام باردی، رئیس کمیته ۱۹۲۲ حزب محافظه‌کار اعلام کرد که درخواست ۱۵ درصد گروه پارلمانی حزب برای استیضاح بوریس جانسون از سوی رهبری حزب دریافت شده است. برگزاری جلسه رأی اعتماد درون‌حزبی به نخست‌وزیر بریتانیا۲ سال و نیم پس از پیروزی قاطع حزب محافظه‌کار در انتخابات روی داد. موقعیت بوریس جانسون در ماه‌های اخیر و با رسوایی پارتی‌گیت به‌شدت تضعیف شده بود.
 جانسون باید برود
ابقای جانسون در مسند رهبری حزب محافظه‌کار، قطعا خبر خوشایندی برای شهروندان انگلیسی نیست. داده‌های آماری مؤسسه معتبر «یوگاو» حاکی است که ۶۰ درصد انگلیسی‌ها بر این باورند که نمایندگان حزب حاکم محافظه‌کار باید به برکناری جانسون رأی دهند. از این میزان، ۳۲ درصد کسانی بودند که در انتخابات سراسری سال ۲۰۱۹ میلادی به حزب محافظه‌کار رأی دادند.به عبارت بهتر، اکنون بر همگان محرز است که اگر انتخابات سراسری انگلیس بار دیگر برگزار شود، خبری از پیروزی جانسون و حزب محافظه‌کار نخواهد بود و آن‌ها باید حیات سیاسی خود را به‌عنوان حزب اپوزیسیون ( خارج از دولت) ادامه دهند. در چنین شرایطی تعداد زیاد و قابل‌توجهی از اعضای حزب محافظه‌کار معتقدند که اصرار بر بقای جانسون در قدرت، خطایی راهبردی و غیرقابل‌جبران از سوی سران این حزب محسوب می‌شود. 
 شکاف در حزب محافظه‌کار
نکته دیگر، به شکاف معنادار در حزب محافظه‌کار(حزب حاکم انگلیس) بر سر ادامه فعالیت جانسون در خانه شماره ۱۰ داونینگ استریت بازمی‌گردد. دراین‌خصوص بهتر است نتایج رأی‌گیری صورت گرفته در حزب محافظه‌کار( استیضاح داخلی جانسون) را مرور کنیم. بر این اساس از مجموع ۳۵۹ آرای مأخوذه، ۲۱۱ نماینده به ادامه رهبری جانسون رأی موافق دادند تا او در مقام نخست‌وزیری ابقا شود. اما  ۱۴۸ نماینده معترضی که دستکم دو نفر از آن‌ها مقام‌های رسمی دولت بودند و برای رأی عدم اعتماد به جانسون، از سمت خود استعفا دادند،  آماری قابل‌توجه و بیشتر از حد پیش‌بینی‌هاست و نشانگر شکاف عمیق در داخل حزب محافظه‌کار است.این شکاف عمیق می‌تواند در آینده منجر به استعفای برخی اعضای حزب و حتی پیوستن آن‌ها به احزاب رقیب شود. اکثر تحلیلگران بر این باورند که وضعیت حزب محافظه‌کار انگلیس هیچ‌گاه تا این اندازه آشفته نبوده است. براساس یافته‌های مؤسسه «یوگاو» ۶۶ درصد معتقدند که رأی‌گیری درباره عدم اعتماد به جانسون اقدام درستی بود. نیمی از هواداران حزب محافظه‌کار هم در این زمینه موافق هستند.
 رأی عدم اعتماد در انگلیس معنایی ندارد!
در تاریخ سیاسی  انگلیس سابقه ندارد که  یک نخست‌وزیر( از حزب کارگر یا محافظه‌کار)  از طریق رأی عدم اعتماد برکنار شود. به همین خاطر، کارشناسان این روش را صرفا سازوکاری برای ابراز ناخرسندی از عملکرد رهبر حزب تلقی می‌کنند. این در حالی است که شهروندان انگلیسی انتظار داشتند این بار اعضای حزب محافظه‌کار تصمیم قاطعانه‌ای را در مواجهه با کارشکنی‌های جانسون اتخاذ کنند. درهرحال، اما این زخم بر پیکر حزب محافظه‌کار می‌ماند و تا زمانی که جانسون در قدرت است، در مقاطع مختلف مانند تصویب لوایح پارلمانی و انتخابات میان‌دوره‌ای سر باز می‌کند.با مخالفت حدود ۱۵۰ عضو ارشد حزب  محافظه‌کار با ادامه فعالیت جانسون، ازاین‌پس دستان نخست‌وزیر انگلیس برای پیشبرد اهدافش بسته‌تر خواهد شد. در این معادله، باید ظرفیت احزاب مخالف کارگر و لیبرال دموکرات را نیز به محافظه‌کاران ناراضی از جانسون اضافه کرد. در مقابل، نخست‌وزیر انگلیس تلاش می‌کند تا به بهانه شرایط اقتصادی ناشی از جنگ اوکراین و مشغله‌های دولت ادامه حضور خود را تضمین کند. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که جانسون اصرار دارد جنگ اوکراین ادامه پیداکند، همین مسئله( بقای خود در قدرت ) است. بوریس جانسون از جنگ اوکراین و استمرار آن به‌مثابه سپری در مقابل هم‌حزبی‌ها و مخالفان غیر محافظه‌کار خود استفاده کرده است. نکته قابل‌تأمل اینکه هر بار پیش‌زمینه و شرایطی برای برگزاری مذاکرات مؤثر میان مسکو و کی‌یف ایجاد می‌شود، بوریس جانسون به همراه جوبایدن رئیس‌جمهور آمریکا نهایت تلاش خود را برای بر هم زدن آن به کار می‌گیرند. وقاحتی که از سوی انگلیس و آمریکا تمامی ندارد.