گروه بین‌الملل  
 طی روزهای اخیر، تحرکات خطرناک آمریکا در شرق آسیا تشدید شده است.  آمریکا و فیلیپین روز سه‌شنبه ١١ آوریل بزرگ‌ترین رزمایش خود در این کشور جنوب‌شرقی آسیا را آغاز کردند. شروع رزمایش آمریکا و متحد دیرینه‌اش در منطقه تنها یک روز پس از پایان رزمایش ارتش چین و شبیه‌سازی «محاصره» تایوان توسط ده‌ها فروند هواپیمای جنگی و کشتی‌های نظامی چینی اتفاق می‌افتد. این رزمایش، به معنای اصرار آمریکا و برخی متحدانش مبنی بر خلق بحران‌های مزمن در شرق آسیاست. به عبارت بهتر، واشنگتن قصد دارد این پیام را به پکن مخابره نماید که از مداخله در محیط پیرامونی چین دست برنخواهد داشت! اما در مقابل، چینی‌ها نیز در مقابل این بازی نامتوازن و خطرناک آمریکا دست‌بسته نخواهند ماند. 
 اطلاعاتی در خصوص رزمایش جدید آمریکا
١٨هزار نظامی آمریکایی و فیلیپینی به مدت دو هفته بزرگ‌ترین رزمایش خود در تاریخ روابط دو کشور را برگزار می‌کنند. برای اولین بار این رزمایش با تیراندازی با گلوله‌های جنگی در آب‌های دریای چین جنوبی همراه خواهد بود، جایی که چین مدعی مالکیت تام و تمام بر آن است. در یکی از بخش‌های رزمایش واشنگتن و مانیل قرار است فرود هلیکوپتر در یکی از شمالی‌ترین جزایر فیلیپین در ۳۰۰ کیلومتری خاک تایوان را تمرین کنند.تنش‌ها در منطقه جنوب‌شرق آسیا میان پکن و واشنگتن در پی سفر رئیس‌جمهور تایوان به آمریکا به‌طور قابل‌توجهی بالا گرفته است. علی‌رغم اعلام پایان رزمایش ارتش چین در آب‌های اطراف تایوان، تایپه اعلام کرد که کشتی‌های جنگی و جنگنده‌ای چینی همچنان در اطراف تایوان هستند.در مقابل، مقامات چینی تأکید کرده‌اند که اقدامات مداخله‌گرایانه آمریکا در دریای چین جنوبی قطعا بدون پاسخ نخواهد ماند. این رزمایش که آمریکا آن را از پیش برنامه‌ریزی شده خوانده است، اولین دور تمرین‌های نظامی دو کشور در دوره كاری فردیناند ماکوس، رئیس‌جمهور فیلیپین به حساب می‌آیند که به دنبال بهبود روابط با واشنگتن است. روابط مانیل و واشنگتن در دوره رودریگو دوترته، رئیس‌جمهور پیشین فیلیپین به سردی گراییده بود.
 ایجاد تنش‌های منطقه‌ای جدید
بدون شک پس از برگزاری رزمایش کنونی، مناسبات چین با دوکشور استرالیا و فیلیپین نیز سخت‌تر و وارد فاز سلبی‌تری خواهد شد. خصوصا اینکه استرالیا قبلا نیز با انعقاد پیمان اوکاس (با آمریکا و انگلیس) تقابل معنادار خود و چین را به اثبات رسانده است. پس از اتمام این رزمایش وزرای دفاع و امور خارجه فیلیپین قرار است با همتایان آمریکایی خود در واشنگتن دیدار و گفت‌وگو کنند. ١٢ هزار ٢٠٠ نظامی  آمریکایی، ۵ هزار۴۰۰ نظامی فیلیپینی و حدود یکصد نظامی استرالیایی قرار است در این رزمایش شرکت کنند. این تعداد نسبت به رزمایش سال گذشته دو کشور، دو برابر شده است.آمریکا در این رزمایش قرار است از موشک‌های پاتریوت خود استفاده کند.اوایل ماه آوریل میلادی، فیلیپین چهار پایگاه نظامی جدید در اختیار نظامیان آمریکایی گذاشت که یکی از این پایگاه‌های دریایی نزدیک تایوان قرار دارد؛ موضوعی که خشم پکن را برانگیخته است. تنش‌ها میان پکن و واشنگتن پس از  سفر رئیس‌جمهور تایوان به آمریکا به طور چشمگیری افزایش یافته است. پکن رزمایش سه‌روزه خود و شبیه‌سازی «محاصره» تایوان را پس از بازگشت سای اینگ ون، رئیس‌جمهور تایوان از آمریکا آغاز کرد.چین در پایان سال ۲۰۲۲ میلادی نیز در واکنش به سفر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان، یک رزمایش نظامی  دریایی و هوایی  در نزدیکی این جزیره انجام داده بود. 
جمهوری خلق چین که حاکمیت جزیره  ۲۳ میلیونی تایوان را به رسمیت نمی‌شناسد و آن را بخشی از قلمرو خود می‌داند، تاکنون بارها تأکید کرده است که برای تصرف این جزیره از توسل به زور دریغ نخواهد کرد، خصوصا اینکه تحرکات آمریکا و متحدان آن در تایوان را مصداق عینی مداخله‌گرایی غرب در راستای جلوگیری از قدرت یافتن چین در نظام بین‌الملل تلقی می‌کند.
 خلق یک گره کور راهبردی توسط آمریکا
رمزگشایی از مانور اخیر مقامات آمریکایی و متحدان کاخ سفید در شرق آسیا چندان دشوار به نظر نمی‌رسد! واشنگتن درحال خلق یک گره کور راهبردی دیگر در نظام بین‌الملل است.هدف از این اقدام نیز تقویت مؤلفه‌های بحران‌ساز در حوزه سیاست خارجی چین می‌باشد. طبق چشم‌اندازها و هدف‌گذاری‌های ترسیم شده در اتاق‌های فکر پکن، قرار است چین تا کمتر از هشت سال دیگر به قدرت اقتصادی برتر جهان تبدیل شود. بدیهی است که در مقابل این حرکت روبه‌جلوی چینی‌ها، مقامات کاخ سفید قصد دارند انواع اقدامات سلبی را با هدف مواجهه با آن صورت دهند.یکی از این موارد،خلق بحران‌های مزمن و مستمردر پیرامون چین با هدف تمرکز پکن بر آن‌هاست.در این میان، آمریکا بر روی دو کشور فیلیپین و تایوان حساب ویژه‌ای بازکرده است. ضمن آنکه سه کشور استرالیا، ژاپن و کره جنوبی نیز به‌صورت سنتی از متحدان واشنگتن در شرق آسیا و اقیانوسیه محسوب می‌شوند. 
 پاتک چینی‌ها به واشنگتن 
بااین‌حال، چینی‌ها نشان داده‌اند که در نقطه اوج بحران‌ها، ابتکار عمل را به‌خوبی در دست می‌گیرند! به‌عنوان‌مثال، لابی‌گری‌های اخیر
 چین در جنگ اوکراین یا هم‌پیمانی اقتصادی گسترده‌تر با اتحادیه اروپا و حتی انعقاد پیمان‌های بلندمدت با کشورهای  غرب آسیا، جملگی در راستای جلوگیری از تکمیل پازل‌های آمریکا جهت انزوای چین در جهان سیاست صورت می‌گیرد.بی‌دلیل نیست که اتخاذ این سیاست‌ها از سوی چین، منجر به خشم و نارضایتی شدید مقامات کاخ سفید و ناتو شده است. 
بدون شک جنس مواجهه آمریکا و چین نه تاکتیکی، بلکه راهبردی و استراتژیک بوده و طی ماه‌های آتی شاهد بروز و ظهور نشانه‌های بیشتری در این نبرد مستمر خواهیم بود. آنچه مسلم است اینکه بازیگران اروپایی  شدیدا از بروز منازعه میان آمریکا و چین وحشت‌زده هستند. افزایش ضریب آسیب‌پذیری نظامی، امنیتی و سایبری واشنگتن در قبال پکن، این روند را تقویت کرده است. فراتر از آن، اعضای اروپایی  ناتو که اتفاقا  بسیاری از آن‌ها شرکای اقتصادی چین نیز  محسوب می‌شوند، نگران هستند که دولت آمریکا بخواهد از موقعیت خود در ناتو سوءاستفاده کرده و این بازیگران را به عرصه نبرد با پکن هدایت کند! در این صورت، اعضای اروپایی ناتو نیز عواقب و آثار هرگونه نبردی با پکن را مشاهده خواهند کرد. آثاری که تحمل آن‌ها قطعا برای بازیگران غربی آسان نخواهد بود.