گروه اجتماعی 
محسن هاشمی بارأی اعضای شورای شهر تهران بار دیگر به‌عنوان رئیس این شورا انتخاب شد. در جریان رأی‌گیری روز یک‌شنبه دوم شهریور برای انتخاب رئیس شورای شهر تهران، هاشمی با کسب ۱۸ رأی از مجموع ۲۰ رأی برای سال چهارم در جایگاه خود باقی ماند. محمدجواد حق‌شناس که برای رقابت ثبت‌نام کرده بود از آن کناره‌گیری کرد. او دلیل این اقدام را «دریافت پیامکی از یک بزرگ اصلاح‌طلب» عنوان کرد.
در این انتخابات،‌ ابراهیم امینی با ۱۶ رأی به‌عنوان نایب‌رئیس شورا انتخاب شد. همچنین زهرا نژادبهرام و آرش حسینی میلانی به‌عنوان منشی‌های هیئت‌رئیسه انتخاب شدند. در جریان این جلسه، محسن هاشمی، مهم‌ترین اقدام شورای پنجم را شفاف کردن آرا دانست که به‌زعم او، «برای نخستین بار در کشور رخ‌داده، مسئله‌ای که سال‌هاست مجلس شورای اسلامی نتوانسته به آن برسد.»
وی با اشاره به پایان سال سوم فعالیت شورا و آغاز سال چهارم دوره پنجم شورای شهر، به کارنامه این شورا اشاره کرد و توضیح داد: کسری بودجه و نقدینگی، دشواری‌ها را برای مدیریت شهری ایجاد کرد. شرایط سخت اقتصادی کشور و تورم، رکودی توأم با تحریم‌های بی‌سابقه در تاریخ، همراه با رکود در صنعت ساختمان و منقبض شدن منابع مالی مدیریت شهری که توأم با کسری بودجه و کمبود منابع دولت نیز شده بود، شرایط دشواری را برای پیشبرد مقاصد مدیریت شهری ایجاد کرد.
وی در ادامه گفت: برخلاف این‌که می‌گویند شورای پنجم اقدامات قابل‌توجهی نداشته اما این شورا مواظبت جدی در شهر فروشی داشته و کاهش فروش تراکم را داشته‌ایم و کمبود بودجه باعث نشد دست به تراکم فروشی بزنیم.
رئیس شورای شهر، این مجموعه را در امر نظارت موفق دانست و ۶۳۰ تذکر از سوی اعضا به شهرداری را به‌عنوان مصداق سخن خود ذکر کرد. هاشمی از تصویب مواردی در حوزه توسعه مشارکت نهادهای مدنی، توجه به ایمنی و تاب‌آوری، توسعه شهر هوشمند، کنترل افزایش نیروی انسانی و کاهش آن از ۷۰ هزار به ۶۲ هزار نفر پرسنل و توجه به توسعه حمل‌ونقل عمومی به‌عنوان دیگر اقدامات شورا یادکرد. 
بر همین اساس«ابوالفضل قناعتی» از اعضای شورای چهارم درباره کارنامه شورای فعلی به «رسالت» می‌گوید: شورای پنجمی‌ها افراد متخصص ، کارآمد و باتجربه‌ای نیستند. از همان بدو ورود به‌رغم تبلیغات وسیع، نتوانستند شهرداری  مدیر و مدبر و توانمند را به کار بگیرند و طی۳ سال، سه شهردار را تغییر دادند، این نشان می‌دهد که اصلا کار میدانی و تحقیقاتی انجام نداده بودند و در خصوص لوایحی که شهرداری در اختیارشان قرار داده هم عمدتا برنامه‌ها و پروژه‌هایشان برمبنای برنامه پنجم سوم انجام نگرفته و فقط یکسری امور روزمره شهر مثل رفت‌وروب انجام‌شده است. بنابراین اغلب پروژه‌های عمرانی کلان در بحث مترو و تقاطع‌ها، پل‌ها و پروژه‌های کمربندی را عملیاتی نکردند درحالی‌که در برنامه‌ریزی‌هایشان این مباحث بوده است. این نشان می‌دهد که شورای پنجم موضوعاتی را مصوب کرده اما آن مصوبات را رصد نکرده و مسئولیت نظارتی خودش را مطابق قانون انجام نداده است. در بحث شفاف‌سازی هم که شعار این شورا بود، اقدامی مشاهده نکردیم و درزمینه مترو هم کاری صورت نپذیرفته، حال‌آنکه در دوره قبل، ماهیانه یک ایستگاه افتتاح می‌شد و ۹۰ درصد خط ۶ و ۱۰۰ درصد خط ۷ تمام شد و به بهره‌برداری رسید، اما شورای پنجمی‌ها با این موضوع سیاسی برخورد کردند و گفتند این دوخط در دوره قبل افتتاح نشده و همان پروژه‌ها را دوباره خودشان افتتاح کردند تا به نام شورای پنجم تمام شود. سؤالم این است که آیا این شورا در برنامه پنج‌ساله سوم، اعتباری برای خرید سیگنالینگ و راه اندازی مترو در خط ۶ و ۷ دیده؟ این‌ها که می‌گویند ما به حمل‌ونقل عمومی توجه داریم، کجا بودجه گذاشتند؟ مسئله بعدی اتوبوس است. ما در تهران ۱۰ هزار اتوبوس می‌خواهیم. الان ۳ هزار اتوبوس دو کابین شهرداری کار می‌کند و ۲ تا ۲هزار و ۵۰۰ اتوبوس بخش خصوصی داریم که عمرشان به سر آمده است و بالای ۱۰ سال سن دارند.