وحید عظیم‌نیا
«خودش باشد و خرش از پل بگذرد، دیگر بودونبود پل هیچ است»؛ این بامسماترین گزاره‌ای است که می‌شود برای توصیف غرب‌زده‌ها، از مرحوم جلال آل‌احمد این روشنفکر حقیقی معاصر به عاریه گرفت. 
وی در بخشی از کتاب غرب‌زدگی می‌گوید: «آدم غرب‌زده هُرهُری مذهب است، به هیچ‌چیز اعتقاد ندارد، اما به هیچ‌چیز هم بی‌اعتقاد نیست. یک آدم التقاطی است و نان به نرخ روز خور است همه‌چیز برایش علی‌السویه است. خودش باشد و خرش از پل بگذرد، دیگر بودونبود پل هیچ است.» 
البته به عینه دیده‌ایم که این جماعت به نرخ روز نان می‌خورند؛ یک روز شعار مبارز با امپریالیسم سر می‌دهند و دیگر روز به دامان همان امپریالیسم یا نظام سلطه که نماد واقعی آن رژیم وحشی آمریکاست، می‌غلتند.
میرزا مَلْکَم خان، میرزا فتحعلی آخوندزاده، میرزا عبدالحسین کرمانی و کلی از این افراد با پیشوند میرزا از بیش از حداقل صدسال قبل تبلیغ می‌کردند برای پیشرفت کشور باید در غرب هضم شویم؛ یعنی بدون توجه به الزامات بومی باید همان مسیری را برویم که غرب رفته است، اما غافل از اینکه به قول مرحوم عبدالکریم حائری، سخنگویان عصر روشنگری آنچه را که ضد فئودالیته و ضد کلیسا بود آزادی، قانون و پیشرفت نام نهادند و آن را در چارچوب سودگرایی‌های بورژوازی غرب پسندیدند، ولی به‌گاه سخن پیرامون خاورزمین و مردم سرزمین‌های واپس‌مانده، به‌روشنی بر استعمار و به بردگی کشیدن انسان‌های ستم‌کش مهر تایید گذاشتند.
کم نیستند سیاستمدارانی که مرام و مشی آن‌ها غرب‌زدگی است و‌ ای‌بسا آتشین‌تر از میرزا‌های غرب‌زده صدسال اخیر ضمن تخطئه هر نوع پیشرفت بومی، با خودتحقیری کشور را به همان دره غرب‌زدگی هل می‌دهند که در دوران پهلوی کشورمان ۵۰ سال در ذیل آن زندگی کرد اما نتیجه آن شد که نخست‌وزیرش (حاجعلی رزم‌آرا) در پاسخ به درخواست برخی نمایندگان برای ملی شدن صنعت نفت، فریاد زد: «ملتی که لیاقت لولهنگ سازی ندارد چگونه می‌تواند صنعت نفت را اداره کند.» مسئولانی با چنین تفکر همچنان در اتمسفر جمهوری اسلامی ایران در حال تنفس و البته طلبکار بودن با صدای بلند هستند. 
کافی است سری به اظهارات برخی سران جریان حزبی موسوم به اصلاح‌طلب زد؛ آن‌وقت می‌توان پی برد که یکی از دلایل اصلی به اهداف انقلاب نرسیدن، نه صرفا کارشکنی‌های غرب که بلکه سنگ‌اندازی اعوان‌وانصار داخلی غرب است که در قالب غرب‌زده‌ها قابل‌تعریف هستند.
اگر بنا باشد مقایسه‌ای بین میرزا‌های غرب‌زده صدسال قبل و معاصر داشته باشیم مع‌الأسف خطر و خسارت میرزا‌های غرب‌زده دوران جمهوری اسلامی بیشتر است چه آنکه غرب‌زده قَدَری همچون حسن تقی‌زاده که روزگاری می‌گفت باید از فرق سر تا نوک پا غربی شویم در آخر عمر اعتراف کرد که بیشتر از آنکه فاعل باشد، آلت فعل بوده است، اما غرب‌زده‌های امروزی روزانه با انواع تولید محتوا در حال نادیده گرفتن همه پیشرفت‌های جمهوری اسلامی ایران و القا این گزاره هستند که هضم در نظام بین‌الملل و تبعیت بی‌چون‌وچرا از رژیم آمریکا چاره کار است.
البته این نوع وادادگی منحصر به اين چهره هانيست، بلکه برخی افراد که مهم‌ترین مناصب حکومتی را نیز تصاحب کرده و همچنان در اختیار دارند، معتقداند «ما به‌جز پخت آبگوشت بزباش و قورمه‌سبزی در هیچ تکنولوژی صنعتی نسبت به جهان برتری نداریم.» 
نتیجه چنین تفکری آن می‌شود که قرار دادن نخستین ماهواره نظامی جمهوری اسلامی ایران در مدار ۴۲۵ کیلومتری زمین و یا دستیابی به فناوری پیچیده غنی‌سازی ۲۰ 
درصد با تلاش شبانه‌روزی دانشمند نمازشب‌خوانی همچون شهید دکتر مجید شهریاری نادیده گرفته شود. تازه‌ترین اقدام جریان غرب‌گرا، نادیده گرفتن تولید «واکسن کووایران برکت» است که به برکت بنیاد برکت وابسته به ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) ساخته است. طبق اعلام رئیس روابط عمومی این بنیاد، روز دوشنبه پس از بررسی دقیق سلامت سه داوطلب اولی که واکسن ایران برکت بر روی آن‌ها تزریق شده بود مجوز تزریق برای ۴ نفر بعدی صادر شد و تزریق واکسن بر روی نفر اول از این ۴ نفر صورت گرفت.
حال در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ که اولین انتخابات قرن پیش‌رو و اولین انتخابات ریاست‌جمهوری در گام دوم انقلاب اسلامی است، اهمیت روی کار آمدن تفکری که عاری از غرب‌زدگی باشد، بیش از پیش خودنمایی می‌کند چه آنکه از حدود هشت سال قبل کشور درگیر مذاکره با غرب و به عبارتی جامه عمل پوشاندن به چهار دهه تبلیغ غرب‌گرا‌ها مبنی بر اینکه برای رفاه باید از آمریکا تبعیت کنیم، بود، اما نتیجه آن تورم ۴۰۰ درصدی، رشد ۵۶۰ درصدی نقدینگی، کاهش ارزش پول ملی به یک‌دهم، کاهش قدرت خرید مردم به یک‌سوم، افزایش ۳۰ درصدی سالانه پایه پولی و … شده است، اما متأسفانه جریان غرب‌گرا که غرب‌زدگی بخشی از مرام آن‌هاست حاضر به دست کشیدن از دست‌کاری افکار عمومی نیستند.
بدیهی است این به‌منزله نفی مذاکره نیست چراکه مذاکره غیر از تسلیم است و آنچه رژیم آمریکا به دنبال آن است، ابتدا گرفتن مؤلفه‌های چهارگانه قدرت جمهوری اسلامی ایران همچون «پایگاه مردمی نظام»، «قدرت موشکی»، «نفوذ منطقه‌ای» و «برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای» است تا در گام بعد بدون مقاومت، همان کاری را کند که با صدام کرد و «مادلین آلبرایت» سفیر وقت رژیم آمریکا در سازمان ملل در مصاحبه‌ای با سی‌بی‌اس گفت: «جان دادن نیم میلیون کودک عراقی به خاطر سوءتغذیه در پی تحریم‌های آمریکا ارزشش را دارد.»
البته بعد‌ها سی‌بی‌اس هیچ‌وقت آن نوار را پخش نکرد و مجری درباره‌اش حرف نزد. مادلین آلبرایت از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ سکاندار وزارت خارجه رژیم آمریکا بود.
به‌هرروی با گرم شدن تنور انتخابات ریاست جمهوری باید در نظر داشته باشیم، راه پیشرفت این مرز و بوم غیر از بی‌راهه‌های غرب‌گرایی است و باید بیش‌ازپیش به توجه دادن مردم به خسارت‌آفرین بودن میرزا‌های غرب‌زده دوران جمهوری اسلامی ایران باشیم؛ همان‌ها که ظاهرشان از هر ایرانی وطن‌پرست و پایبند به آرمان‌های انقلاب، متقاعدکننده تر است، اما در باطن معتقدند بدون غرب نمی‌شود پیشرفت کرد. این در حالی است ما وارث مکتبی هستیم که شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی در میدان مبارزه ثابت کرد می‌شود غرب مدعی تا بن دندان مسلح را شکست داد و پرچم ایران سرافراز را باافتخار به اهتزاز درآورد.