محمدعلی بهرامی
هنوز چند ماهی از بیانات رهبر معظم انقلاب مبنی بر افول لکه ننگین رژیم پوشالی صهیونیستی و محو کامل آن در آینده‌ای نزدیک، نمی‌گذرد که نشانه‌هایی از وعده صادق رهبری را می‌توان در تحولات منطقه به وضوح مشاهده کرد. خرید سوخت ایران توسط تجار لبنانی و رسیدن کشتی‌های حامل سوخت کشورمان به لبنان اگرچه در ظاهر یک معامله اقتصادی و به حوزه تجارت بین‌الملل مربوط است لکن شرایط پیچیده منطقه خاورمیانه و کشمکش‌های سیاسی مداوم جبهه مقاومت و رژیم صهیونیستی، این معامله اقتصادی و تجاری را عملا به یک جنگ قدرت واقعی در منطقه بدل نمود جایی که سران اسرائیل به پشتوانه ایادی غربی هشدار داده بودند که از انتقال سوخت ایران به لبنان جلوگیری خواهند نمود و در مقابل نیز سید حسن نصرالله رهبر حزب‌الله لبنان به صراحت رژیم صهیونیستی را تهدید و سران آن رژیم را از هرگونه ماجراجویی بر حذر نموده و کشتی‌های تجاری در حال حرکت را بخشی از خاک خود دانسته و تعرض و اخلال در حرکت کشتی‌های حامل سوخت را به‌منزله آغاز یک جنگ تمام عیار برشمرده بود‌
این رویارویی رسانه‌ای و تنش جدی، احتمالات بالقوه جنگ را افزایش داده و کوچک‌ترین تحرک غیرمتعارفی ، آن را به فعل تبدیل نموده و پیش‌بینی سیاست‌مداران دنیا را مبنی بر قریب‌الوقوع بودن آتش جنگی دیگر در خاورمیانه را به منحصه ظهور می‌رساند.
برای تحلیلگران و کنشگران سیاسی دنیا که تحرکات منطقه را به دقت رصد نموده و به انتظار نشسته بودند تا ببینند در این مواجهه سیاسی دست برتر از آن کدام یک از این دو جبهه خواهد بود، دور از ذهن و خارج از تصور بود که رژیم پوشالی صهیونیستی که تحت حمایت همه جانبه ایالات متحده و دول اروپایی و کشورهای هم پیمانش در حوزه خلیج فارس است، از عزم و اراده مقاومت منطقه هراسان و حتی جرات نزدیک شدن به کشتی های حامل سوخت را نداشته باشد.
پس از جنگ ۶ روزه اعراب با اسرائیل در سال ۱۹۶۷ که با حمله پیشدستانه و پیروزی رژیم اشغالگر و تصرف سرزمین‌هایی از سه کشور سوریه، اردن و مصر همراه بود، این رژیم به قدرت بلامنازع منطقه تبدیل و طی سالیان درازی علاوه برگسترش تجاوز به سرزمین‌های اشغالی و بلندی‌های جولان‌، بعدها با تکیه به چراغ سبز ایالات متحده و با رعب و وحشت، جغرافیای سیاسی و اقتصادی منطقه ای را تحت تاثیر هژمونی صهیونیستی قرار داد بطوری که بیشتر کشورهای منطقه به دلیل ضعف و انحطاط مجبور به عقب نشینی و تسلیم شدن محض در مقابل زیاده خواهی‌های این رژیم شدند که از جمله آن می توان به امضای صلح کمپ دیوید توسط انور سادات رئیس جمهور وقت مصر اشاره کرد.
این برتری سیاسی تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشته و پس از آن با جبهه گیری مستقیم امام خمینی و قطع روابط دیپلماتیک با رژیم اشغالگر قدس در همه سطوح  و برافراشتن علم دفاع از استقلال کشور فلسطین و مبارزه با هویت نامشروع اسرائیل، تابوی مخالفت با این رژیم جعلی را شکسته و این دولت را از قواره یک قداره کش بی‌رقیب به دولتی حضیض رفته که برای حفظ خود نیاز به حمایت دیگران دارد، تبدیل کرد.
اگرچه رژیم صهیونیستی در عرصه دیپلماسی، نظامی و لجستیک ،در سال‌های پس‌از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون مورد حمایت تمام‌قد قدرت‌های جهانی بوده و آشکارا برای حفظ این غده سرطانی از هیچ کوششی فروگذار نبوده‌اند لیکن ایران اسلامی با گسترش نفوذ خود در منطقه و تقویت جبهه مقاومت، عملا قدرت برتر خود را نمایان نموده که مصادیق آن را می توان در جنگ ۳۳ روزه این رژیم با حزب الله لبنان مشاهده کرد.
رژیم صهیونیستی و آمریکا از حمله به لبنان انتظار داشتند علاوه بر از بین بردن مقاومت در این کشور، می‌خواستند زنجیره مقاومت ملت‌های منطقه از افغانستان، ایران، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و دیگر نقاط مقاومت در منطقه را قطع تا خیالشان برای اجرای نظم نوین مورد نظر خود و حکمرانی بی‌قید و شرط بر منابع انرژی منطقه و امنیت صهیونیست‌ها به عنوان ژاندارم منطقه آسوده شود، اما شکست سنگین در جنگ ۳۳ روزه و انهدام تجهیزات نظامی تکنولوژیک اسرائیل و نوع پایان این جنگ که با هدف نجات این رژیم و با دخالت سازمان ملل صورت گرفت سران آمریکا و رژیم صهیونیستی را متوجه ساخت که نه تنها  دستیابی به این اهداف غیر ممکن است که  معادلات سیاسی و نظامی خاورمیانه دستخوش تغییرات گسترده‌ای شده و اینک باید به فکر چاره‌ای برای حفظ رژیم جعلی اسرائیل از گرداب حلقه  مقاومت به رهبری کشوری مقتدر و قدرتمند به نام‌ ایران باشند.
بعدها و در جنگ ۱۲ روزه مقاومت فلسطین نیز هیبت دروغین این رژیم به دست مجاهدان اسلامی در غزه که از حداقل امکانات نظامی بهره می‌بردن لگد مال شده و موشک‌های کوچک فلسطینی هیمنه گنبد آهنین و نیروی نظامی مدعی قدرت برتر را به سخره کشید تا اسرائیل و حامیانش دریابند که مقابله با جبهه مقاومت هزینه گزافی برایشان داشته وکوچکترین اشتباهی می تواند منجر به اضمحلال رژیم پوشالی و پایانی بر نیم قرن تجاوز و تروریسم دولتی شود.
انتقال سوخت ایران به لبنان را باید فتحی دیگر از فتوح جبهه مقاومت دانست چرا که به دنیا ثابت کرد نه تنها تحریم‌های بی سابقه و ظالمانه علیه کشور عزیزمان کارایی خود را از دست داده  که اقتدار و قدرت واقعی جبهه مقاومت را به رخ استکبار جهانی و هم پیمانان منطقه ای آنان کشید.
استعمارگران و در راس همه ایالات متحده باید بدانند که حفظ غده سرطانی صهیونیستی هزینه‌های به مراتب سنگین تری را به دست صاحبانش برجای خواهد گذاشت و با وجود جبهه مقاومت و کشوری قدرتمند و مقتدر همچون ایران عزیز هرگز خواب‌هایی که برای خاورمیانه دیده اند تعبیر نخواهد شد.