فخرالدین اسدی 
 سیاست یک بام و دوهوای آمریکا در قبال جنگ اوکراین بر سر دوراهی«هم جنگ هم صلح»یا «نه جنگ نه صلح» ادامه دارد! با نزدیک تر شدن به سال ۲۰۲۴ میلادی ، زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شاهد آن هستیم که بایدن نسبت به تأثیرگذاری جنگ اوکراین و متعلقات آن بر فضای انتخاباتی شدیدا هراسان است. فراتر از آن، ترامپ اخیرا در نطق‌های انتخاباتی خود مدعی شده است که اگر وی رئیس جمهور آمریکا بود، اساسا جنگی میان روسیه و اوکراین در نمی گرفت  و حتی اگر چنین مسئله ای رخ می داد، در عرض ۲۴ ساعت به واسطه سیاست خارجی فعالانه وی مهار می شد ! 
 بایدن سردرگم است 
با وجود درخواست‌های مجدد مقامات اوکراینی برای پشتیبانی هوایی، جو بایدن، رئیس جمهور  آمریکا صراحتا به خبرنگاران گفته قصد ندارد جنگنده اف-۱۶ در اختیار اوکراین بگذارد.این در حالی است که اوکراین می‌گوید برای به دست گرفتن کنترل آسمان خود نیاز به بازسازی نیروهای هوایی خود دارد و نمی‌تواند با یگان جت‌های روسی باقی مانده از دوران شوروی سابق، مقابل نیروی هوایی روسیه بایستد.بر اساس گزارش بی بی سی، مخالفت آمریکا با این درخواست اوکراین همسو با سیاست آلمان است که صدراعظم از خودداری کشورش برای تحویل جنگنده به اوکراین گفته بود.اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، علت مخالفتش با این کار را پرهیز از شدت بخشیدن به جنگ اوکراین و احتمال رویارویی مستقیم میان روسیه و ناتو عنوان کرد.اوکراین گفته است که برای کنترل حریم هوایی خود در جنگ جاری با روسیه به این جت‌ها نیاز دارد.جنگنده اف-۱۶ به طور گسترده ای یکی از قابل اعتمادترین جت‌های جنگنده جهان محسوب می‌شود که کشورهایی مانند بلژیک و پاکستان از آن استفاده می‌کنند.جنگنده اف-۱۶ به نسبت جت‌های جنگی دوران شوروی جهش قابل توجهی در ادوات نظامی اوکراین به شمار می‌آید.
 مشکل جت‌های جنگی اوکراین 
جت‌های فعلی اوکراین مربوط به دوران قبل از اعلام استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی است و بیش از ۳۰ سال پیش ساخته شده بودند. بایدن بارها درخواست های اوکراین برای در اختیار قرار دادن جت‌های جنگنده اف-۱۶ را رد کرده است و در عوض بر ارائه پشتیبانی نظامی در مناطق دیگر متمرکز شده است.آمریکا هفته گذشته اعلام کرد که ۳۱ تانک آبرامز به کی‌یف خواهد داد و بریتانیا و آلمان نیز اعلام کردند حمایت‌های مشابهی پیش می‌گیرند.آندری ملنیک، معاون وزیر امور خارجه اوکراین، از این اعلامیه استقبال کرد اما از متحدانش خواست تا «ائتلافی برای جت‌های جنگنده» ایجاد کنند و جت‌های یوروفایتر و جنگنده‌های فرانسوی و سوئدی را در اختیار اوکراین قرار دهند.
صدراعظم آلمان در مصاحبه ای گفت که بحث در مورد ارسال کمک‌های نظامی دیگر به اوکراین در حالی که آنها به تازگی متعهد به ارسال لئوپارد ۲ شده بودند، «بیهوده به نظر می‌رسد».اولاف شولتز همچنین تأکید کرد که ائتلاف نظامی ناتو با روسیه در جنگ نیست و اجازه تشدید تنش‌ها را نخواهد داد! با این حال ژرمن‌ها با ارسال تانک‌های آبرامز به جنگ اوکراین، دچار خبط راهبردی و امنیتی شدیدی شده اند! مسکو ناتو را به تجاوز نیابتی متهم کرده است و اعضای ائتلاف، از جمله ایالات متحده و آلمان، تمایلی به ارسال کمک‌های نظامی که می‌تواند منجر به تشدید درگیری شود، ندارند.امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، این دیدگاه را تکرار کرد و گفت که اگرچه در مورد حمایت از اوکراین تردیدی ندارد، اما نباید اوضاع را بیشتر شعله‌ور کند و توانایی فرانسه برای دفاع از خود را محدود کند.سایر کشورهای اتحادیه اروپا از جمله هلند هنوز پاسخ قطعی در مورد ارسال جت‌های جنگنده نداده‌اند.با این حال، لهستان اعلام کرده است که برای تأمین جت‌های جنگنده با ناتو هماهنگ می‌شود.
 اخیرا «دیمیتری کولبا» وزیر امورخارجه اوکراین در سخنانی تأکید کرده است که مقامات غربی، حمایت‌های کافی از اوکراین را در جریان نبرد با روسیه صورت نداده اند! رمزگشایی از سخنان کولبا ومواضع مشابه زلنسکی چندان دشوار نیست! مطالبه اولیه مقامات اوکراینی ( در روزهای نخست نبرد) مبنی بر ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور با مخالفت رسمی سران ناتو مواجه شد.فراتر از آن، در جریان اعمال تحریم‌های انرژی علیه روسیه، برخی اعضای ناتو چه به صورت رسمی و چه غیر رسمی تحریم‌های جمعی اعلامی را دور زده و با مسکو وارد معامله شدند.حتی وعده واشنگتن مبنی بر استقرار سامانه موشکی پاتریوت نیز از دید مقامات اوکراینی، نمی تواند مصداق  یک «حمایت تأثیرگذار»در میدان نبرد باشد!  زلنسکی در جریان سفر به واشنگتن دریافت که آموزش استفاده از این سامانه و حتی انتقال اجزای آن به داخل اوکراین ممکن نیست و فراتر از آن، هزینه استفاده احتمالی روسیه از موشک‌های بالستیک(در ازای استقرار سامانه پاتریوت آمریکا) به مراتب بیشتر از فواید استقرار این سامانه ناقص آمریکایی است !ماجرا به این نقطه ختم 
نمی شود. اوکراین رسما باید عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا را فراموش کند، زیرا آتلانتیکی‌ها ریسک حضور کشوری که تبدیل به «زمین سوخته» شده را در بین خود نمی‌پذیرند، حتی اگر این کشور قربانی سیاست‌های خود آنها محسوب شود.امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه در تازه ترین سخنان خود تأکید کرده است که کشور متبوعش، عضویت دائم اوکراین در ناتو را نمی پذیرد زیرا این مسئله،  خط قرمز روسیه و به معنای  اعلان جنگ ناتو به مسکو محسوب می شود. سرنوشت عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا نیز مشخص است. بسیاری ازاعضای این اتحادیه، هرگز حاضر به پذیرش کشوری جنگ زده در میان خود نیستند. 
 دستورالعمل غرب به زلنسکی 
آخرین دستور العمل ارائه شده به اوکراینی ها، ادامه جنگ با روسیه است! به عنوان مثال، مقامات فرانسوی از یک‌سو، پیوستن اوکراین به ناتو را غیرممکن دانسته و از سوی دیگر، بر استمرار جنگ میان مسکو و کی‌یف تأکید می‌کنند. میان تصمیم‌سازان حوزه سیاست خارجی آلمان و انگلیس نیز تناقضات معناداری در قبال این جنگ وجود دارد که بیانگر تعارض ایده‌آل‌ها و واقعیات در قبال چنین منازعه تمام عیاری است. واقعیت این است واشنگتن و لندن به عنوان دو بازیگر آتلانتیکی فعال، دیگر بازیگران اروپایی را وارد یک منازعه طولانی‌مدت و فرسایشی کرده‌اند. بدون‌شک، روسیه تا زمانی که نسبت به عدم گسترش ناتو به شرق اطمینان نداشته باشد، جنگ را متوقف نخواهد کرد. از سوی دیگر، تصمیم سوئد و فنلاند مبنی بر عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی، به طور طبیعی مولد تنش‌های دیگری در شمال روسیه خواهد بود که به طور طبیعی ۲۷عضو اروپایی ناتو(با احتساب سوئد و فنلاند ۲۹عضو اروپایی) را درگیر خواهد کرد.