گروه سیاسی
سید مصطفی خوش‌چشم، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی در گفت‌وگو با خبرنگار «رسالت» عنوان کرد: از اسفندماه سال گذشته مذاکرات برجام وارد یک جنگ اراده شد و فشارهای ترکیبی آمریکا برای دو دوره بر ایران اعمال شد چراکه طرف آمریکایی‌ به دنبال این بود که امتیازات مورد درخواست ایران را قبول نکند. 
وی افزود: در بهار سال‌جاری دور‌ نخست این جنگ اراده از سوی آمریکا شکل گرفت. ارائه طرح‌های توطئه‌ای، جنگ ادراکی و شناختی، سعی در تبدیل اعتراض به اغتشاش، جنگ سایبری، مداخله ارزی، اعمال تحریم‌های تکراری، سعی در ایجاد اخلال در صادرات نفت ایران، خرابکاری از سوی اسرائیل، اعمال فشار سیاسی و دیپلماتیک از سوی شورای حکام و آژانس انرژی اتمی و سفر جوبایدن به‌منظور تهدید نمایی در حوزه‌های امنیتی و نظامی ازجمله موارد دوره نخست جنگ ادراکی طرف‌های غربی بود که درنهایت امر نیز با موفقیت همراه نشد و نتوانستند ایران را در مذاکرات دوحه به عقب برانند. 
خوش چشم تصریح کرد: با توجه به چشم‌انداز زمستان سرد و اوضاع انرژی غرب، بخشی از امتیازات را در جریان مذاکرات به جمهوری اسلامی ایران واگذار کردند اما بخش اصلی امتیازات را نگه داشتند.  تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین خاطرنشان کرد: از اواسط تابستان سال جاری و همزمان با دوره آخر مذاکرات وین که منتهی به توافق نشد، دوره جدیدی از‌ جنگ اراده با سطح بالاتری از سوی غرب آغاز شد. آن‌ها در دوره جدید این جنگ از حربه توطئه‌ای برای خدشه به اعتبار کشور استفاده کردند و کوشیدند تا یک جنگ ادراکی و شناختی انجام دهند. رویکرد آن‌ها در دوره جدید این جنگ، حملات سایبری، اعمال تحریم‌ها، تخریب، فشار سیاسی و استفاده از سایر ابزارها است. وی متذکر شد: تحریم‌های حقوق بشری از ضعیف‌ترین نوع تحریم‌هاست. تحریم‌های هسته‌ای، موشکی و منطقه‌ای بسیار شدیدتر   از تحریم‌های حقوق بشری است. امروز اگر تحریم‌های حقوق بشری اعمال می‌شود، به چند علت است؛ نخست اینکه اعتبار کشور به‌عنوان یک بازیگر مسئولیت‌پذیر در سطح جهانی را دچار خدشه کنند. آمریکایی‌ها در لایه‌های هسته‌ای، موشکی و منطقه‌ای 
سه لایه تحریمی‌ کامل چیده‌اند و مدت‌هاست به دنبال لایه چهارم یعنی اعمال تحریم‌های حوزه حقوق بشر بوده‌اند تا به‌نوعی تحریم‌های خود را کامل کنند. او ابراز کرد: شرایط اخیر بهانه‌ای بود تا لایحه چهارم از تحریم خود را اعمال کنند تا چنانچه در مذاکرات هسته‌ای، موشکی‌ و منطقه‌ای تحریم برداشته شد و ایران به چنین مذاکراتی ورود کرد که البته هیچ‌گاه چنین اتفاقی نخواهد افتاد، بتوانند از لایه تحریم‌های حقوق بشری علیه ایران استفاده کنند.  وی در پایان این گفت‌وگو ابراز کرد: تحریم‌های حقوق بشری همچون عدم ارائه ویزا یا توقیف اموال است. این نوع از تحریم‌ها، ضعیف‌ترین نوع تحریم و تنها به‌موجب اعمال تأثیر روانی انجام می‌شود تا زمینه را برای بی‌ثبات‌سازی بازارهای اقتصادی به‌ویژه بازارهای ارزی مساعد کند. گام بعدی در فرآیند فشار ترکیبی پس از اعمال تحریم، مداخله ارزی و بی‌ثبات‌سازی اقتصادی است که بانک مرکزی ا‌ز مدت‌ها قبل با ارائه تمهیدات مشخص و قانون‌گذاری سعی بر جلوگیری آن کرده است.