گروه سیاسی
روسیه، کشوری پهناور  و اغلب پوشیده از برف است که مملو از ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری، صادراتی و بازارهای فعال و از طرفی همسایه‌ای قدرتمند و سدی محکم در مقابل زورگویی استکبار جهانی است.
این روزها هر کشوری به دنبال آن است که قدرت خود را در ابعاد مختلف گسترش دهد و تقویت، هم‌پیمانان خود را بیشتر و روابطش را مستحکم کند. این روزها معنای جنگ در بیشتر مناطق دنیا تغییر کرده و نه‌تنها از جنگ‌های فیزیکی و نیابتی دور شده‌ایم، بلکه اکنون دشمنی‌ها با ابزارهای فشار و محدودیت تداوم می‌یابد و کشوری در این بازی برنده است که دژ محکمی در تمام عرصه‌ها به‌ویژه اقتصادی برای خودش ایجاد کند.
با این اوصاف، اکنون دشمنی آمریکا و کشورهای اروپایی و متحدانشان علیه جمهوری اسلامی ایران آشکار است. دشمنی که گاهی بالباس بزک‌کرده دیپلماسی را به پشت میزهای مذاکره می‌آورد و بار دیگر چهره واقعی‌‌اش را در خاک عراق با ترور سردار بزرگ ایران نشان می‌دهد. اما چه کسی‌ است که نداند استکبار جهانی نه‌فقط به دنبال سلطه و انزوا و براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران است، بلکه قصدش استعمار منابع تمام کشورهای دنیاست!
حال،شرایطی که با چهره بزک‌کرده دشمن روبه‌رو هستیم، مذاکرات هسته‌ای در وین در حال انجام است و دیپلمات‌های غربی سعی دارند خواسته حداکثری خودشان را به ایران تحمیل کنند و نمی‌خواهند بپذیرند مواضع و خواسته‌های ایران قانونی است و درعین‌حال که درتلاشند این مذاکرات تأثیر خاصی بر مسائل اقتصادی و سیاست داخلی کشورشان نگذارند، قصد دارند نتیجه آن را در اقتصاد ایران پررنگ کنند تا بازهم با این کار بازارهای مختلف کشورمان دچار نوسان شود.
  وادادگی در مقابل غرب یا تداوم با کشورهای شرق؟
در همین شرایط می‌توان دو تصمیم اتخاذ کرد. نخست وادادگی مانند دولت‌های روحانی، دوم مقاومت و گسترش روابط با کشورهای دیگر مانند دولت رئیسی.
قطعا هر دولتی نقاط ضعف و قوت خاص خودش را دارد و قیاس آن‌ها با یکدیگر مع‌الفارق است اما اکنون دولت سیزدهم در وضعیتی قرار دارد که دولت قبلی تمام منابع را نشخوار کرده و بااین‌وجود در برابر غرب سر خم نکرده است.
مقصود از نگارش این گزارش، رسیدن به لزوم تقویت ارتباطات ایران با سایر کشورهاست. کشورهایی که این روزها دولتمردانمان به آن‌ها سفر می‌کنند و برای تحکیم روابطش، قراردادها و تفاهم‌نامه‌هایی را به امضا می‌رسانند و مباحثی را پیگیری می‌کنند که از اثر نتیجه مذاکرات بر کشور می‌کاهد.
  سفر مهم رئیس‌جمهور به روسیه؛ ارتباط با مسکو چه فوایدی دارد؟
یکی از مهم‌ترین سفرهایی که در این روزها در حال انجام است، سفر حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور کشورمان به روسیه است. سفری که قرار است روز چهارشنبه   انجام شود و گفته‌شده است محور جلسات رئیسی و پوتین، توسعه صادرات به روسیه و تقویت ارتباطات تجاری است.
در همین بین، کاخ ریاست جمهوری روسیه (کرملین) روز سه‌شنبه در آستانه سفر سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران به مسکو بیانیه‌ای منتشر و در آن جزئیاتی درباره محور رایزنی‌های وی با ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه اعلام کرد.
همچنین در این بیانیه آمده است که در دیدار پوتین و رئیسی، دو طرف درباره تمامی مسائل مرتبط با همکاری‌های دوجانبه، شامل اجرای پروژه‌های مشترک اقتصادی، موضوعات بین‌المللی و اجرای برجام بحث و تبادل‌نظر خواهند کرد.
  ایران رقیب اروپا برای صادرات به روسیه!
این روزها روابط روس‌ها با غربی‌ها وارد تنش شده است. آمریکا اخیرا تحریم‌هایش را علیه این کشور افزایش داده است. همچنین فراموش نکنیم که در سال ۲۰۲۰ میلادی تحول جدی در تعاملات تجاری ایران و روسیه به وقوع پیوسته است، پس از همه‌گیری ویروس کرونا و اعمال تحریم‌ و فشار حداکثری علیه ایران میزان صادرات ایران به روسیه به ۸۰۰ میلیون دلار رسید که رکوردی بی‌سابقه در تعاملات تجاری هر دو کشور است.
اخیرا کارشناسان بیان کرده‌اند بااینکه سهم ایران از بازار کشورهای همسایه تنها ۲ درصد است اما گویا معاملات ایران و روسیه کمی فرق کرده است. در حدی که تیتر خبرها از کم بودن ارتباط تجاری این دو کشور به «رشد ۴۱ درصدی ارزش تجارت ۹ ماهه ایران با روسیه» تغییر کرده است.
روسیه، کشوری با ۱۴۶ میلیون نفر جمعیت و یازدهمین اقتصاد جهانی ازنظر شاخص تولید ناخالص داخلی و ششمین اقتصاد جهانی با درآمد سرانه ۲۹ هزار و ۳۲ دلار 
ازنظر قدرت برابری خرید است.
همچنین سهم تولیدات کشاورزی از صادرات غیرنفتی ایران به اتحادیه اوراسیا ۴۶۰ میلیون دلار است و ۲۳۸ میلیارد دلار از کل واردات اوراسیا مربوط به واردات روسیه است و از طرفی ۵۳۳ میلیون دلار از کل صادرات ایران به اوراسیا صادرات به روسیه است و سهم ایران در بازار روسیه ۲ دهم درصد است. بااین‌حال بیشترین حجم صادرات اوراسیا به ایران مربوط به کشور روسیه است؛ به‌طوری‌که صادرات روسیه در سال ۲۰۱۸ به میزان ۱۲۰۸ میلیون دلار و صادرات بخش کشاورزی و غذا به میزان ۷۹۳ میلیون دلار بوده است.
بنابراین داشتن نمایندگی‌ در مسکو برای تجارت بلندمدت سودمند و ضروری است و نگاه به بازار روسیه باید نگاه سرمایه‌گذاری و حضور بلندمدت و پایدار باشد. بسیاری از صادرات ما وابسته به کشورهای همسایه است که ساختار رقابتی و قانونمند صادرکننده حرفه‌ای را ندارند؛ بنابراین صادرکننده‌های خرد به‌راحتی وارد بازارهای عراق و افغانستان می‌شوند، اما بازار اوراسیا به تغییر رویکرد در بخش خصوصی نیاز دارد.