وحید عظیم‌نیا
معمولا از ماه‌ها قبل از موعد انتخابات ریاست‌جمهوری، فضای کشور انتخاباتی می‌شد و زمزمه‌های حضور داوطلبان ریزودرشت از گوشه و کنار مملکت به گوش می‌رسید و رسانه‌ها هم بدون اشاره به دیوان شمس، آنچه از شهرام ناظری شنیده بودند، تیتر می‌زدند: «اندک‌اندک جمع مستان می‌رسد.»
اینکه هنوز فضای کشور انتخاباتی نشده و فعلا خبری از آن یارکشی‌های حیدری – نعمتی نیست جای تعجب ندارد و البته دلیلی تام برای گرم نشدن تنور اولین انتخابات قرن پیش‌رو هم نیست چراکه شب عالم سیاست دراز است.
یکی از دلایل انتخاباتی نشدن فضای کشور تا این وقت از سال، به بیماری ناخوانده و البته خطیر کرونا برمی‌گردد، چه آنکه این بیماری در زیر سایه بی‌تدبیری‌های دولت روحانی باعث تشدید فشار معیشتی شده مردم است.
از طرف دیگر، به علت تورم مشکلات ناشی از عدم مدیریت حدود ۸ سال گذشته، داوطلبان احتمالی در تردید هستند که بتوانند زمین سوخته‌ای را که روحانی یادگار خواهد گذاشت آباد کرده و رفاه نسبی مردم را تضمین کنند.
در کنار این دو نگاه، یک نگاه سومی نیز وجود دارد، مبنی بر اینکه انتخابات ۱۴۰۰ ازآنجایی‌که ارتباط مستقیم با وضعیت اقتصادی مردم دارد از اهمیت ویژه‌ای برخورد است ازاین‌رو صرف شعار‌های رنگارنگ و به خط کردن جماعت موسوم به هنرمند برای سردادن جیغ‌های بنفش کارآمد نخواهد بود، بنابراین باید با برنامه و متفاوت از روال معمول وارد گود انتخابات شوند پس باید منتظر و ماند و دید که با نزدیک شدن بیشتر به موعد انتخابات،  انتخابات ۱۴۰۰ نسبت به انتخابات پیشین در فضای گرم‌تر و متمایزتر برگزار خواهد شد.
البته به‌زعم این نگاه، گرم شدن تنور انتخابات ۱۴۰۰ به‌منزله نادیده گرفتن پروتکل‌های بهداشتی نیست بلکه این گرما ناشی از با برنامه به میدان آمدن داوطلبان خواهد بود و مردم خواهند گفت کدام برنامه‌ای را ترجیح می‌دهند؛ نگاه به غرب و همچنان تکرار تورم ۴۰۰ درصدی، رشد ۵۶۰ درصدی
 نقدینگی، کاهش ارزش پول ملی به یک‌دهم، کاهش قدرت خرید مردم به یک‌سوم، افزایش ۳۰ درصدی سالانه پایه پولی و … یا انتخاب مسیری که برگ‌های برنده حوزه دفاعی را برای بهبود حوزه اقتصادی کشور هزینه کند.
اما این‌همه ماجرا نیست؛ انتخابات ۱۴۰۰ با، اماواگرها و وجه تمایز‌هایی همراه است چه آنکه اولین انتخابات هزاره جدید بوده و بناست چهار انتخابات به‌صورت همزمان برگزار شود؛ یعنی سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری، ششمین انتخابات شورا‌های اسلامی، اولین انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس یازدهم و دومین انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس خبرگان.
بر اساس اعلام ستاد انتخابات کشور، بناست انتخابات ۱۴۰۰ روز جمعه ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ برگزار شود، اما درباره نحوه برگزاری این انتخابات، اماواگر وجود دارد چراکه در صورت ادامه وضعیت بیماری کرونا تا آن زمان، باید تمهیداتی برای این مهم اندیشیده شود.
به همین منظور، وزارت کشور اخیرا با صدور فراخوانی اعلام کرد که بنا دارد از دیدگاه‌ها و پیشنهادات دانشگاهیان، فعالان سیاسی، حزبی و رسانه‌ها درروند تدوین و اتخاذ سیاست‌ها، برنامه‌ها و اقدامات مناسب یادشده برای برگزاری انتخابات ۱۴۰۰ در شرایط کرونا بهره‌مند شود؛ ظرفیت‌های حقوقی مجموعه قوانین و مقررات انتخاباتی کشور برای برگزاری انتخابات، تحول در شیوه ثبت‌نام داوطلبان انتخابات برای برگزاری انتخابات، فرصت‌ها و چالش‌های برگزاری الکترونیک انتخابات، تحول در رویکرد‌ها و روش‌های تبلیغات انتخابات برای رعایت پروتکل‌های مقابله کرونا، سازوکار‌های مؤثر در افزایش مشارکت و تحول در شیوه‌های اخذ آراء (رأی‌گیری) و شمارش آرای انتخابات، تحول در رویکرد‌ها و شیوه‌های بازرسی انتخابات از حوزه‌هایی هستند که برای برگزاری انتخابات در شرایط همه‌گیری کرونا مورد مطالبه قرار گرفته است.
افزایش روز انتخابات از یک روز به ۲ روز یکی از سناریو‌های احتمالی برای برگزاری انتخابات ۱۴۰۰ است. محمدصالح جوکار رئیس کمیسیون «شورا‌ها و امور داخلی کشور» در مجلس شورای اسلامی روز دوشنبه به میزان گفته بود «می‌توانیم روز برگزاری انتخابات را افزایش دهیم یعنی یک روز را تبدیل به ۲ روز کنیم و یا می‌توانیم تعداد حوزه‌های رأی‌گیری را افزایش دهیم و یا اینکه نیرو‌ها جهت برگزاری انتخابات را بیشتر کنیم بنابراین توسعه زمانی و مکانی می‌تواند به ما در این بخش کمک کند.»
این در حالی است جمال عرف معاون سیاسی وزیر کشور هم پیش‌تر اعلام کرده بود «پیشنهاد وزارت کشور برای برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در شرایط بیماری کرونا و علم به اینکه این بیماری در آن زمان هم خواهد بود، این است که زمان آن را در روز رأی‌گیری از یک روز به ۲ روز افزایش دهیم.»
این پیشنهاد در حالی مطرح است که اصلاح قانون انتخابات در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار دارد. به گفته جوکار، انتخابات ۱۴۰۰ در موعد قانونی برگزار خواهد شد، اما نحوه برگزاری این انتخابات در حال چکش‌کاری است؛ از طرف دیگر نظر شورای نگهبان مهم است چراکه طبق اصل ۹۹قانون اساسی، نظارت‏ بر انتخابات‏ مجلس‏ خبرگان‏ رهبری‏، ریاست‏ جمهوری‏، مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ و مراجعه‏ به‏ آراء عمومی‏ و همه‌پرسی‏ بر عهده‏ شورای‏ نگهبان است. 
بر اساس اصل ۹۸ نیز، تفسیر قانون‏ اساسی‏ به‏ عهده‏ شورای‏ نگهبان‏ است‏ که‏ با تصویب‏ سه‌چهارم‏ آنان‏ انجام‏ می‌شود. ازاین‌جهت برداشت مجریان از اصل ۹۹ مطاع نخواهد بود و باید ازنظر شورای نگهبان درباره نظارت بر انتخابات پیروی کنند. 
این امر از آنجایی مهم است که وزارت کشور به‌عنوان مجری انتخابات، تک‌رویی‌هایی خارج از هماهنگی با شورای نگهبان که نظر این شورا نیز لازم بوده، انجام داده است.
به‌هرروی باید تا خرداد ۱۴۰۰ منتظر ماند و دید اولین انتخابات قرن جدید به چه کیفیت و کمیتی برگزار خواهد شد، اما آنچه مهم اینکه تکرار انتخاب تفکر پیروز در خرداد ۹۲ و پیرو آن در اردیبهشت ۹۶ جز استمرار و البته تشدید خسارت به منافع ملی عایدی دیگری نخواهد داشت و باید با تجربه گرفتن از ۸ سال بی‌عملی و دوختن نگاه به غرب به ماهیت نفاق‌گونه غرب هم پی برده باشیم و عبرت گرفته باشیم که «زانوی خودی» چاره کار است نه «عصای لرزان دیگری».