یک اربعین بود و یک رسیدن به محبوب؛ امسال اما قسمت نشد که حضوری جاده عاشقی را عمود به عمود طی کنیم و برسیم به عمود 1452؛ هرچقدر میگوییم بعد منزل نبود در سفر روحانی، انگار دلمان آرام و قرار نمیگیرد
یکی از شاهکارهای شیطان، این است که انسان را از طاعتی به طاعت دیگر تنزل دهد. مثلا طاعتی با درجه اهمیت بالا را رها کنی و به طاعتی با درجه اهمیت متوسط بپردازی؛ اینجا بااینکه فرد در حال انجام طاعت است، اما طبق برنامه و خواست شیطان پیش میرود.
هرچند تخریب مجلس یازدهم، محدود به این روزها نیست و حتی پیش از انتخابات، ماشین تخریب برخی علیه کلیت مجلس و چهرههایی که احتمال رأی آوری داشتند به کار افتاد، اما پرداختن به آن را از چند جهت به مصلحت نمیدانستیم. اما متأسفانه اخیرا پردههایی از سناریوی پیچیده یک جریان خاص، علیه مجلس یازدهم هویدا شده که جای سکوت نیست. روی این سخن با پاسدار سابق، برادر صادق محصولی است.
آخر هفته گذشته، محمود احمدینژاد، خلاف عرف معمول مقامات جمهوری اسلامی ایران، با رادیو فردا گفتوگوی اختصاصی داشته است. این گفتوگوی تصویری ۱۲ دقیقهای با رسانهای که رسما اعلام کرده هزینهاش را کنگره آمریکا میپردازد، چندان عجیب نیست؛ سؤالات و برخورد مجری رادیو فردا همان است که انتظار داریم و البته احمدینژاد هم همانی است که این روزها میشناسیم.
نقد جریانهای سیاسی باید فعالیتی مستمر و همهروزه باشد، اما اگر این روزها نقد یک جریان، اولویت بیشتری داشته باشد، بدون شک مربوط به همان گروهی است که در سالهای اخیر، بر صدر مناصب اجرایی و تقنینی نشسته و بخش عمدهای از وضعیت امروز، بر عهده آن است.
دور دوم توهین به ساحت پیامبر مکرم اسلام (ص) و مقدسات اسلامی در اروپا آغازشده است. شارلی ابدو، مجلهای با محتوای ضد مذهبی است و به هیچ آیینی احترام نمیگذارد، اما در اهانت به اسلام، نهتنها بهعنوان یک نشریه بیمایه فرانسوی، بلکه در چارچوب بخشی از پازل بزرگ اسلامستیزی جبهه استکبار عمل میکند.
سفر کاری رئیس مجلس به استان خوزستان و ارتباط رودررو با مردم، از زوایای مختلف قابلبررسی است. در این میان، برخی سعی کردند با حاشیهسازی، این سفر را تبلیغاتی جلوه دهند، اما دلیل این رفتار چیست و ریشه آن کجاست؟
اگر مقابل امام حق، قائلیم «انا رجلٌ» پس همان بهتر که سال ۶۱ هجری قمری نبودیم! وگرنه به فوز عظیم و شهادت در رکاب سیدالشهدا که نمیرسیدیم هیچ؛ یا دوزخ را نقدا خریداری میکردیم یا حسرت و ندامت ابدی بهواسطه کوتاهی، نصیبمان میشد.
محرم ۱۴۴۲ شاید خاصترین دوره از حیث اقامه عزا در زمانهای باشد که مردم و زمامدارانی دلباخته و عاشق اباعبدالله علیهالسلام دارد، اما با این وجود، نمیتوانند در صفوف بهمفشرده پرشور و مطابق روال سابق، عزاداری کنند.
چند روزی است سران امارات متحده عربی و رژیم جعلی صهیونیست از عادیسازی روابط خود خبر دادهاند. البته ارتباط نزدیک و گسترده حکام خودباخته امارات و سران سفاک صهیونیست مسئله تازهای نیست؛
چندی پیش در مطلب «آرمانخواهی غیرواقعبینانه ممدوح نیست» از وجود «خطری خوشمنظر» نوشتم که روز به روز به طرفدارانش اضافه میشود! سندرم حادی که شخص، با قضاوتی یکطرفه فکر میکند او یگانه منجی یا تنها پاکدست کشور است و بقیه مسئولان، در فساد غوطهورند!
این روزها «گشایش اقتصادی» کلیدواژه پرتکرار رؤسای قوای مجریه و مقننه شده و در جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی حول آن، بحث و تبادلنظر، صورت میگیرد. همه مردم منتظر این گشایشاند؛
کینه از وقتی شروع شد که یکی شد لعین و رجیم و اما آدم ابوالبشر به برکت روضه و گریه بر حسین علیهالسلام، شد صفوةالله و برگزیده رب کریم؛ بعدازآن، شیطان و اولیائش تمامقد ایستادهاند که مسافران کمتری به سفینة الحسین که سریعتر و وسیعتر از کشتیهای نجات دیگر است، دست یابند و خود را به آن برسانند.
«جمهوری اسلامی ایران، نباید تحت هیچ شرایطی از اصول و آرمانهای مقدس الهی خود دست بردارد.» این کلام معمار کبیر انقلاب در پیام سیاستهای کلی نظام اسلامی در دوران بازسازی ذکرشده است و همانجا، آرمان حقیقی ایران اسلامی نیز بیانشده که چیزی نیست جز اهتزاز پرچم اسلام ناب محمدی (ص) بر بام همه عالم و اینکه مستضعفان و پابرهنگان و صالحان وارثان زمین گردند.