تلاش‌های اهل بیت علیهم‌السلام برای پس‌ گرفتن فدک جهاد تبیینی بود که ماهیت سقیفه را عیان می‌کرد

ایران فدک فاطمه

پس از شهادت رسول خدا و فتنه سقیفه که مادر تمام فتنه‌ها بود، دستگاه خلافت بر سر دو مسئله، نسبت به خاندان پیامبر تعرض و تعدی روا داشت. این دو مسئله عبارت بود از حق ولایت و خلافت پس از رسول‌الله صلوات الله علیه و مسئله مالکیت فدک. فدک، جزئی از فیء بود؛ یعنی آنچه طی یک جنگ به دست مسلمانان آمده اما خود مسلمانان در کسب آن زحمتی متحمل نشده‌اند. به فرموده سوره حشر، این قسم از اموال به خداوند، به رسول‌الله، به اهل بیت و به یتیمان و مسکینان و در راه‌ماندگان تعلق می‌گیرد.

۱۲ آذر ۱۴۰۱

فخری‌زاده، دانشمندی است که وقتی ایران در میان جنگ تحمیلی بود موشک فراهم کرد و میان جنگ با کرونا، واکسن

نماد اقتدار علمی ایران

دو سال پیاپی. دو شخصیت فوق برجسته. هر دو به وسیله کمین. هر دو توسط ترور دولتی؛ تروری که نه به دست یک گروهک با اسم و عقاید و روش‌های عجیب و غریب؛ بلکه از سوی یک دولت که در سازمان ملل پرچم و کرسی و نماینده خود را دارد صورت گرفته است. هر دو ترور با نوعی توحش و عقده‌گشایی صورت گرفته است؛ نه با یک بمب یا انتحاری؛ بلکه با روش‌هایی که در خود نوعی قدرت‌نمایی دارد.

۰۸ آذر ۱۴۰۱

سرزمین مقاومت

بالأخره رسید؛ روزی که خصوصا از جمعه گذشته، خیلی بیشتر منتظرش بودیم. بازی‌ای که بردن در آن هم به معنای صعود است؛ هم به معنای جبران دوباره و کامل باخت مقابل انگلیس؛ هم به معنای شکست سنگین پروژه حمله به تیم ملی و خنثی‌سازی یک عنصر انسجام‌آفرین همچون فوتبال، هم شکست یک دشمن دیرینه. اما باخت مقابل آمریکا، معانی بالا را با خود به همراه ندارد و تنها یک حسرت سرد در ما به جا می‌گذارد.

۰۷ آذر ۱۴۰۱

تیم ملی فوتبال ایران در نمایشی خیره‌کننده دومین گام خود در مرحله گروهی را پیروزمندانه برداشت

سرود غیرت

یکی از زیبایی‌های فوتبال این است که خیلی شبیه زندگی است. زندگی چیست جز ناامید نشدن؟ انسان بدون امید؛ تا چند وقت می‌تواند زنده بماند؟ ارنست همینگوی در پیرمرد و دریا می‌گفت انسان ممکن است نابود شود اما شکست نمی‌خورد. شکست نهایی یک انسان؛ مرگ، فقر، بیماری و هرگونه ضعف و ناتوانی نیست! نه! شکست واقعی انسان ناامیدی است.

۰۴ آذر ۱۴۰۱

تیم همیشه ملی

ملیت یا وطن یک مفهوم جادویی است؛ فهم آن به این سادگی‌ها نیست. رابطه خاصی وجود دارد بین ما و مرزهایی که آن‌ها را به‌عنوان قلمرو خود شناخته‌ایم. این را از کودکی‌هایمان به خاطر داریم؛ وقتی با مداد شمعی یا لاک غلط‌گیر یا نوارچسب‌های رنگی یا مداد و خودکار یا زغال یا فضولات پاک‌کن، روی میز و نیمکت، روی آسفالت یا موزاییک‌های کف مدرسه یا کوچه خیابان برای خودمان مرز تعیین می‌کردیم.

۲۹ آبان ۱۴۰۱

جام جهانی یکی از بارزترین عرصه‌های ظهور مفهوم ملیت است و مبارزه با آن، مبارزه با اصل ایرانی بودن

جام ملیت

در تمام سال پای بازی‌های فوتبال نمی‌نشینی؛ اگر حین چرخاندن کانال‌ها یک‌هو استقلال را در مصاف پرسپولیس ببینی، تفننا بازی را دنبال می‌کنی. اما این هیجان که چشمانت را موقع پنالتی کریس رونالدو یا کریم انصاری فرد ببندی و ناگهان هجوم ببری سمت تلویزیون و چهره علی بیرانوند که توپ کریس را همچون سر فرزند دلبندی در آغوش گرفته را ببوسی، از جنس دیگری است و ربطی به علاقه به فوتبال ندارد.

۲۸ آبان ۱۴۰۱

قسمت جدید مستند «غیررسمی» به سراغ زندگی جهادی رهبر معظم انقلاب رفته است

پاسدار رسم جهاد

فضیلت دشمن دانا بر دوست نادان این است که دشمن دانا، قدر تو را می‌شناسد و اما دوست نادان، هرگز نمی‌تواند بفهمد تو کیستی. دشمن ایران و رهبر گرامی آن، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، با وجود آنکه با سیاست‌های اسلامی واستکبارستیزانه ایشان مخالفت می‌کنند؛ اما هیچ گاه علم و دانش، شجاعت و تدبیر رأی و هنر راهبری ایشان را مورد حمله قرار نمی‌دهند.

۲۵ آبان ۱۴۰۱

علامه طباطبایی فلسفه به عنوان علم عصیان را با عرفان به عنوان ساحت تسلیم، درآمیخت

فیلسوف متعبد

فلسفه، علمی عصیان‌آلود است. علمی که نوک پیکان سؤال را، که جوهر دانش است به سمت وجود می‌گیرد. به عبارتی می‌توان گفت فلسفه بیش از آنکه علم سؤال پرسیدن باشد، علم زیر سؤال بردن است چراکه با اصل وجود سر و کار دارد. سؤال پرسیدن از وجود، نوعی تعرض به جهان است و قد علم کردن در برابر آن. چرا جهان تغییر می‌کند؟

۲۵ آبان ۱۴۰۱

امنیت‌سازی، عظمت‌طلبی نیست

امنیت هم حداقل است و هم حداکثر؛ چون بودن آن به معنای بودن همه‌چیز نیست؛ اما نبودنش یعنی نبودن هیچ‌چیز. امنیت همان حداقلی است که اگر نباشد، تبدیل می‌شود به حداکثر خواسته‌هایت. به همین دلیل سر جای خودش، تلاش برای آن افراط ندارد و هرچه در راه آن بکوشی کم است.

۲۲ آبان ۱۴۰۱

دغدغه‌های امنیتی محترم‌اند، اما سکوهایی که عصای دست مردم‌اند نباید برای طولانی‌مدت مسدود بمانند

بایسته‌های دعوت کاربران به سکوهای وطنی

در میان هجمه دشمنانی آن‌همه عنود از بستر شبکه‌های اجتماعی نه تنها برای نشر اخبار دروغ و رواج ناامیدی و نفرت در جامعه، که حتی برای آموزش انواع روش‌های خشونت‌ورزی شهری، جنگاوری و تروریسم استفاده می‌کنند؛ دغدغه‌های امنیتی کاملا قابل فهم‌اند. یکی از روش‌های عمامه‌پرانی می‌گوید، یکی از روش‌های مأمورکشی، یکی از ضبط سلاح، یکی از نمایش اسلحه‌های ضبط شده، یکی از چگونگی برخورد با اقشار مثلا نظامی یا انتظامی در ادارات دولتی برای تحت فشار گذاشتن این گروه و انواع محتواهای مخرب و تأسف‌آور دیگر. وقتی دشمن از پلتفرم‌ها یا سکوهای جهانی خود برای جهان‌گشایی استفاده می‌کند و وقتی به جای دفاع از حقوق بشر، در پلتفرم‌هایش فضایی شبیه دارک وب و دیپ وب پدید می‌آورد که فقط مانده قاچاق انسان و اسلحه در آن صورت بگیرد، وقوع واکنش‌های امنیتی تند چندان هم غیرقابل پیش‌بینی‌ نیست. اما هرچه دغدغه‌های امنیتی قابل درک است، دغدغه‌های مردم نیز ساده و فهمیدنی است. 

۲۱ آبان ۱۴۰۱

شهید حسن طهرانی مقدم، قهرمانی بزرگ در تاریخ معاصر کشور ماست

ضامن امنیت ایران

سال‌ها پیش یکی از بزرگان نظام جمله‌ای گفت که انتقادات و واکنش های فراوانی برانگیخت. او گفت: دنیای فردا ،دنیای گفتمان‌هاست نه دنیای موشک‌ها». مقصود او از این جمله این بود که در دنیای فردا، باید گفتمانی قدرتمند، منطقی و اقناع‌‌کننده داشته باشی تا دست برتر از آن تو باشد.

۱۹ آبان ۱۴۰۱

حکمرانی نو، راهکاری برای پرداختن به مهم‌ترین دغدغه نظام اسلامی، یعنی کارآمدی است

ضرورت نوسازی حکمرانی

نظام‌های فرهنگی و اعتقادی مختلف از جمله نظام‌ها و مکاتب دینی، با ظهور مدرنیسم و سر برآوردن تمدن غرب با همه مختصات آن، با یک سؤال مواجه شدند. این سؤال از آن جهت بود که زندگی مدرن، یک سبک زندگی پذیرفته شده بود و هر گونه تلاش برای زیستن متفاوت، غیرعقلانی و متحجرانه تلقی می‌شد؛ همانگونه که امروز هم می‌شود.

۱۷ آبان ۱۴۰۱

محتوا؛ مهم‌ترین زمین جنگ رسانه‌ای

هیچ‌کس به اندازه رهبر معظم انقلاب روی دشمن، مکرهای مکرر دشمن و شناخت و توجه به دشمن تأکید نداشته است. ایشان بارها به دیدن دست دشمن در حوادث گوناگون کشور تأکید داشته و بارها نیز از سوی جریان‌ها و اشخاص واداده و بی‌اطلاع از اوضاع جهان مورد انتقاد قرار گرفته‌اند.

۱۵ آبان ۱۴۰۱

حول فیلم قهرمان داستان‌هایی ادامه‌دار جریان دارد که در نهایت منجر به شکستن یک بت شده است

یک سکانس از زندگی آقای کارگردان

ماجرای فرهادی و مسیح‌زاده، یک داستان تمام‌عیار است. داستانی دراماتیک، چندلایه، همراه با التهاب و با شخصیت‌هایی که تو را مردد می‌کنند منفی‌اند یا نه و اگر هستند، تا چه اندازه. داستانی درگیرکننده که در پایان، این تو هستی که باید در جایگاه قاضی بنشینی و شخصیت‌ها را در یک محکمه جلوی خودت ردیف کنی و به قضاوت بپردازی. این هم کار دنیاست! داستانی که به وجود آمده، بی‌شباهت به داستان‌های خود اصغر فرهادی، یا به بیان بهتر داستان‌هایی که اصغر فرهادی آن‌ها را دوست دارد، نیست. داستانی با پایانی درگیرکننده و شخصیت‌هایی که دائم بین قعر و قله، در نوسانند؛ مثل رحیم، کارکتر فیلم «قهرمان».

۱۱ آبان ۱۴۰۱