فرانسیس فوکویاما، نویسنده کتاب «پایان تاریخ و آخرین انسان» اخیرا در مصاحبه با یک شبکه خبری عربی در مورد تحولات اخیر و جنگ غزه و معادلات قدرت در جهان روی چند نکته تکیه کرده است.
سیاستمداران و رسانههای غربی بدون آنکه به خروج یکجانبه آمریکا از برجام و سه خواسته معقول ، حقوقی و منطقی جمهوری اسلامی ایران یعنی «رفع تحریمها»،« ارائه تضمین در خصوص آینده برجام» و « راستی آزمایی پروسه احیای توافق هستهای » کمترین اشارهای کنند، انواع روشهای تبلیغاتی، محیطی و غیراخلاقی را جهت متهم کردن کشورمان نسبت به «زیادهخواهی در مذاکرات» به کار گرفتهاند.
حتی اگر نطنز نبود و بهجای آن بیابانی بیاهمیت، مثلا همین کویر لوت بود، بازهم صدای انفجار مهیب معنای خاص خودش را دارد و ایجاد نگرانی و سوءظن میکند. انفجار مهیب درهرصورت توضیح و توجیه قابلقبول میطلبد و غفلت از پیوست رسانهای آزمایشهای نظامی، ما را در مظان اتهام قرار میدهد.
پایان یافتن دور اخیر مذاکرات وین، مولد تحلیلها و گمانه زنی های گوناگونی در خصوص ماهیت و نتایج این دور از مذاکرات بوده است. سکوت معنادار مقامات و رسانه های غربی به وضوح نشان می دهد که آنها از خروجی مذاکرات وین ( بر اساس اهداف اولیه تعیین شده آنها) رضایت ندارند.
بازگشت مجدد كشورهای طرف درگير برجام به مذاكرات وين، بازهم بحث منافع ملت مردم و نظام را پيش پای تحليلگران سياسی – اقتصادی بازكرده است، آنچه اين روزها بيش از هر زمان ديگری با ادبيات متنوع باز تكرار میشود، ضرورت خروج كشور از شرايط دشواری است كه سنگينی آن بر دوش مردم كشيده میشود؛ مردمی كه رنج معيشتی يا درمانی دارند، بيش از هر قشر ديگری دشواری اين روزها را تحمل و تجربه میكنند.
خصومتورزی آمریكا و سه كشور اروپایی تمامی ندارد. آنچهكه بهعنوان مذاكرات وین در جریان است تتمّه چه داستانی است؟ ملت ایران با این جماعت شرور چه باید بكند؟
یک. طرح پر سروصدای حمایت از کاربران در فضای مجازی که به طرح صیانت مشهور شده، به مرکز پژوهشهای مجلس ارجاع شد. این یعنی تا اینجای کار، منتقدان طرح، کمی توانستهاند از تیزی آن بکاهند و روند قبلی را تعدیل کنند.
100 روز شاید زمان کمی برای حل مسائل انباشت شده در حداقل 10 سال اخیر باشد، اما زمانی مناسب و منطقی برای گزارش دادن است. سخنگوی دولت نیز از شروع گزارش دهی های 100 روزه وزارتخانه های مختلف خبر داد و این جای تقدیر دارد. اما غرض این نوشته، توفیق یا عدم موفقیت دولت در این سه ماه استقرار نیست؛ چراکه حل مشکلات چندهزار روزه در 100 روز، توقعی غیرمنطقی و غیرعقلایی است.
مذاکرات وین با دستور کار رفع تحریمهای یکجانبه و ظالمانه واشنگتن علیه کشورمان آغازشده است.حسین امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان تأکید کرده است که در پروسه احتمالی بازگشت آمریکا به برجام،کاخ سفید چارهای جز رفع تحریمها بهصورت کامل و عملیاتی ندارد.
واقعيت اين است كه در ۴ سال اخير و در پی بازگشت تحريمهای آمريكا عليه برنامه هستهای كشورمان، اوضاع اقتصادی كشور رو به وخامت گذاشته است و همراه شدن پاندمی كرونا به اين شرايط تحميلی اوضاع اقتصادی و معيشتی مردم را بیشازپیش دشوار كرده، شرايطی كه وصف آن در ترکیب «جنگ اقتصادی» بهخوبی قابل توصيف و فهم است.
یک سال از شهادت دانشمند برجسته هستهای و چهره ممتاز دفاعی کشور گذشت. محسن فخریزاده، فردی بود که دشمنان، بیش از ما او را می شناختند و حتی پیش از ترور، بارها از طرق رسمی و غیررسمی او را تهدید کرده بودند.
بحران آب حداقل در 5 استان مردم را به کنش اجتماعی کشانده است . تجمع کشاورزان اصفهانی در کف زایندهرود و طرح معقول و مشروع مطالبات خود در یک حرکت هوشمندانه مدنی، آیندهپژوهان را به فکر این انداخته است که بحران آب نه در مقطع کنونی بلکه تا 40 ، 50 سال آینده چارهاندیشی کنند.
دمودستگاه محرم و عزاداری حضرت سیدالشهدا علیهالسلام، توانسته یک روح را در خودش حفظ کند. از پس قرون متمادی و نسلهای مختلف. این تشکیلات، حافظ یک فرهنگ است و حافظ یک حال و هوا. حال و هوایی که هرساله تکرار میشود و همچون زنجیری نسلها را به یکدیگر پیوند میدهد.
ایران و چین در حال تعمیق و گسترش روابط میان خود هستند و این موضوع، چه در زمینه قرارداد راهبردی میان ایران و چین و چه در زمینه پیوستن ایران به «پیمان شانگهای» قابلمشاهده است. در موردِ نخست، قرار است سرمایهگذاریهای چین در زمینههای زیرساختی در اقتصاد ایران (ازجمله در حوزه بنادر، جادهها، مخابرات و حوزه انرژی) افزایش پیدا کنند و در مورد دوم، نفوذ چین و روسیه در «سازمان همکاری شانگهای» (Shanghai Cooperation Organisation) موجب شد که تاجیکستان که مخالف عضویت ایران بود، بهراحتی از موضع خود کوتاه بیاید.
قیمتگذاری دستوری، تنها یک سیاست دولتی نیست که با تغییر دولتمردان از جامعه رخت بربندد، بلکه یک رویکرد و حتی یک فرهنگ است. حتی بسیاری از مردم ما، بدون آنکه از تبعاتش اطلاع داشته باشند، از حاکمیت مطالبه دارند قیمت محصولات کارخانهها را کنترل کند و نمیدانند کنترل قیمت محصول نهایی، نتیجهاش فساد و رانت است و درنهایت هم برای مصرفکننده سودی نخواهد داشت.