چندی است که فضای بیلبوردها و سکوهای تبلیغات شهری در تهران و شهرهای بزرگ، پر از سایتها و نرمافزارهای کاربردی فروش طلاست. تبلیغات خریدوفروش طلای آبشده یا با کارمزد بسیار زیاد شده و طبیعی است که بخش زیادی از مردم در معرض این تبلیغات هستند، چه اینکه به دلیل تورم، به دنبال راهی برای حفظ ارزش پولاند و هم اکثرا شناخت دقیقی از سرمایهگذاری ندارند.
جنگ سخت را کسی میتواند ببرد که جنگ روایت را ببرد. شیعیان علی ابن ابیطالب در جنگ صفین در دو قدمی خیمه معاویه بودند. اما باند عمروعاص با یکی دو حرکت در میدان و در درون جبهه علی (ع) جنگ باخته را در روندی قرار دادند که منجر به پیروزی معاویه شد.
عملیات «وعده صادق۲» تنها یک انتقام نبود؛ بلکه منطقیترین، راهبردیترین و درستترین تصمیمی بود که بنا بر حکم هر عقل سلیمی از سوی قوای مسلح ایران و بهطور مشخص، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اتخاذ شد.
طی روزهای اخیر ،خصوصا پس از شهادت مظلومانه سید مقاومت، اخباری در خصوص نگرانی مقامات سیاسی، نظامی و امنیتی کاخ سفید و پنتاگون در قبال تشدید و تعمیق دامنه جنگ در لبنان شنیده میشود.
امام خامنهای در پیام کوتاه خود درباره تحولات منطقه روی ساخت مستحکم سازمان مقاومت، بهویژه حزبالله تأکید کردند و فرمودند : «سرنوشت جنگ را نیروی مقاومت و در رأس آن حزبالله رقم میزند.»
سابقه جنگ به اندازه قدمت بشر است. جنگ چون به آدم و ابزار گره خورده است، پویا و پیچیده و رازآلود است. وقتی در این جنگ، عقیده هم بهعنوان یک رکن، حاضر باشد، جذابیت و معادلات آن متفاوت میشود.
شهادت رهبر عالیقدر مجاهدان لبنان و جبهه مقاومت، بی شباهت به سیدالشهدا علیه السلام نبود. سید قبل از شهادت، داغ پسر دید، جفا از سران عرب دید و در سوگ یاران و نزدیکان نشست.
برخی معتقدند مناقشات نظامی در غرب آسیا نباید منجر به افتادن جمهوری اسلامی به «تله جنگ» شود. رژیم صهیونیستی برای فرار شکست در غزه میخواهد جبهههای جدیدی باز کندو ازجمله ایران را وارد جنگ نماید. این یک «تله» است.
طی روزهای اخیر بیروت تبدیل به کانون تحولاتی حساس در منطقه و نظام بینالملل شده است. جنایات اخیر صهیونیستها در جنوب لبنان (که منجر به شهادت تعداد زیادی از شهروندان این کشور شده است) و حوادث تروریستی اخیر (انفجار پیجرها و بیسیمها در لبنان) نماد آشکارساز تغییر بازی تاکتیکی صهیونیستها در مواجهه با مقاومت لبنان است.
وضعیت خوب نیست. در میان ضرورت امیدواری، حماسهسرایی و شکرگزاری نسبت به مسیر طی شده، نباید از واقعگرایی نیز که عبارت است از مقایسه وضع موجود با وضع مطلوب غافل شد. برای دلگرمی، روشنبینی، احساس آرامش و غرور، نشانه کم نیست. اما برای حسرت و افسوس هم بهانه زیاد است.
روایتگری اعضای پیمان آتلانتیک شمالی در خصوص جنگ اوکراین بهمانند تصویرسازیهای القایی دیگری که آمریکا و متحدانش در خصوص پدیدههای گذشته و جاری در نظام بینالملل صورت میدهند، معکوس یا در بهترین حالت ممکن ناقص است.