سخنرانی رهبر انقلاب در دیدار با مداحان، تاریخی بود. گویی فرزند فاطمه زهرا سلامالله علیها خواست در روز ولادت مادر خویش، خطابهای متأسی از خطبه فدکیه ایراد کند. خطابهای که باطلالسحر جادوگرانی بود که پس از سقوط بشار اسد، با وردهای افسونآمیز خود در حال تسخیر اذهان ملل غرب آسیا هستند.
مشی حکمرانی امام خمینی و رهبر انقلاب بر مبنای رابطه با مردم بوده و هست. در این حکمرانی، رهبر مردم را امین خود میداند و آنها را به چشم دستیار حکمرانی خود نگاه میکند. آنها را در جریان واقعیات قرار میدهد و سیاستهای خود را با آنها در میان میگذارد. مثلا اگر سیاست رهبری حرکت بیشتر نهاد اقتصاد به سمت خصوصیسازی است، ایشان اکتفا نمیکند به اینکه این سیاست را تنها با متولیان امر در جریان بگذارد.
1. قبل از هر چیز و هر کس باید از مردم نوشت. اما چه کسی صالحتر و شایستهتر از امام امت برای تعریف امت؟ هماو که فرمود: «من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسولالله صلیاللهعلیهوآله و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسینبنعلی صلواتاللهوسلامهعلیهم میباشند.» حال که چنین است، مبادا قدر این مردم، دانسته نشود و در قبال آنان کم بگذاریم.
«جان کربی» هماهنگکننده ارتباطات راهبردی در شورای امنیت ملی کاخ سفید در یک نشست خبری مدعی شده است که ایرانیها درباره ( احیای) برجام با حسن نیت مذاکره نکردند.وی در ادامه مدعی شده است :
یک. نوشتهای از محمدجواد ظریف منتشرشده که شاهبیت آن تأکید بر قناعت به داشتهها و برنامهریزی بر اساس واقعیات است. اشاره بند به بند به نکات آن نوشته، فرصت دیگری میطلبد و مسئله اصلی هم این نیست. متن ظریف، نیشهای گزندهای پیرامون «حدیث آرزومندی رهبران کشور"»در دهههای گذشته دارد اما بازهم این جسارت، اشکال اصلی متن او نیست. اشکال اصلی نگاه ظریف، آن است که ضد امید است.
حاج آقا روحالله خمینی (ره) امام خوبیها و بنیانگذار انقلاب شکوهمند ایران اسلامی در ساعت ۲۲ و ۲۰ دقیقه ۱۳ خرداد ۱۳۶۸ به علت سکته قلبی درگذشت و ایران و جهان تشیع در بهت و غم فرورفت. با مشاهده غم و نگرانی عمیق مردم و مسئولان، عمق فاجعه و عظمت یک درد و اتفاق شوکه کننده را تا مغز استخوان میچشیدیم. غمی که هیچگاه از خاطر بیرون نخواهد رفت.
در مورد امام هشتم علیهالسلام از یکی از علمای اعلام سخنی مشهور است که هر بار آن را مرور کنیم و در موردش بیندیشیم، از تعجبمان کاسته نخواهد شد. میفرماید که لقب حضرت ثامن ازاینجهت رضا نیست که آن امام، راضی بود به رضای خدا. داستان چیز دیگری است. او امامِ رضا است، یعنی بر رضا و رضایت امامت دارد. او آنهمه به مشیت حضرت اله راضی بود که خداوند رضایت تمام موجودات را بند رضایت او کرد.
سفر هیثم بن طارق، پادشاه عمان به تهران و دیدار وی با مقامات ارشد کشورمان، نقطه عطفی در مناسبات دو کشور در حوزه خلیجفارس و غرب آسیا محسوب میشود. بدون شک انعکاس همکاری و همافزایی منطقهای تهران-مسقط ، معطوف به مناسبات دوجانبه طرفین نشده و در شکلگیری نوعی چندجانبه گرایی منطقهای ، آنهم بهدوراز مداخله سلبی بازیگران فرا منطقهای بسیار مؤثر و تعیینکننده خواهد بود.
یک. بزرگترین عایدی که از یک کشور همسایه میتواند نصیب ما شود، ثبات و آرامش است. در منطقه غرب آسیا که در دهههای گذشته، شاهد چندین جنگ، تجاوز خارجی، کودتا، تفرقه و فتنهانگیزی گروههای تندرو و خطرناک بوده، هیچ گوهری بهاندازه آرامش و ثبات ارزشمند نیست. از میان امتیازات مختلفی که برای کشور همسایه ممکن است، ثبات و آرامش، بیش از مبادلات اقتصادی، همکاریهای سیاسی و حتی همسویی راهبردی ارزشمند است.
بیایید کمی کلمهبازی کنیم. کلمه «خانه» وقتی با «داری» ترکیب میشود یک مفهوم جدید میسازد که پشتش احتمالا یک مادر یا یک همسر قرار دارد با صدها مسئولیت ریزودرشت. خانهداری شاید در نگاه اول و تحتاللفظی، نگهداری از خانه باشد اما در منظری عمیقتر غیر از خانه، اسباب آن، اهل آن و روح آن را نیز شامل میشود.
خلق بحرانهای منطقهای باهدف تسلط بر اوضاع داخلی، یکی از فرمولهای شناختهشده و نخنما در تلآویو محسوب میشود.هر دو جریان دست راستی و لیبرال در اراضی اشغالی بارها از این فرمول تکراری باهدف گذار از بحرانهای داخلی و تمرکز بر جنگها و منازعات منطقهای استفاده کردهاند.
خرمشهر از جهات مختلف، با نمادها و نشانهها غنیشده است و از این نظر شهری ویژه بهحساب میآید. از مسجد جامعی که همچون مروارید در صدف، کانون و محور شهر است گرفته تا نام زیبا و پرمعنای آن. نام این شهر ما را به یاد بیتالمقدس یا اورشلیم میاندازد که هر دو به معنای دیاری پاک و مصفا و خرم است.