ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین می‌گوید با نزدیک شدن به فصل زمستان احتمال انجام موج جدید حملات روسیه به زیرساخت‌های این کشور وجود دارد و به سربازان و مردم خود هشدار داد که آماده چنین وضعیتی باشند. بااین‌حال به نظر می‌رسد ضجه‌های زلنسکی چندان از سوی سیاستمداران غربی موردتوجه قرار نمی‌گیرد! سران ناتو و خصوصا ۲۶ عضو اروپایی پیمان آتلانتیک شمالی صراحتا به رئیس‌جمهور اوکراین اعلام کرده‌اند که دیگر قادر به پرداخت هزینه‌های حمایت از اوکراین  ( به دلیل مخالفت افکار عمومی خود ) نیستند. بی‌دلیل نیست که بایدن و دیگر سیاستمداران اروپایی دیگر در خصوص جنگ اوکراین کمتر سخن می‌گویند.

ادعاهای نادرست زلنسکی
زلنسکی که در یک سخنرانی ویدئویی شبانه مدعی شد  سربازان اوکراینی در جبهه شرقی جنگ در حال پیشرفت هستند، حال‌آنکه شواهد میدانی و حضوری چنین گزاره‌ای را تایید نمی‌کند! معادلات نبرد در دونتسک و لوهانسک روزبه‌روز پیچیده‌تر می‌شود . 
زلنسکی به بازنده تمام‌عیار این معادله تبدیل‌شده است.او در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: «ما تقریبا نیمی از ماه نوامبر را پشت سر گذاشته‌ایم و باید برای این واقعیت آماده‌باشیم که دشمن ممکن است تعداد حملات پهپادی و یا موشکی خود به زیرساخت‌های ما را افزایش دهد.» 

در همین راستا یک سخنگوی ارتش اوکراین نیز اعلام کرد که حملات روسیه به شهر تخریب‌شده آودیوکا در شرق اوکراین کاهش‌یافته اما درعین‌حال انتظار می‌رود که مسکو بار دیگر در روزهای آینده این حملات را افزایش دهد. از سوی دیگر اداره اطلاعات نظامی اوکراین هم اعلام کرد که انفجاری در شهر ملیتوپول در جنوب این کشور که تحت تصرف  روسیه قرار دارد به کشته شدن دست‌کم سه‌نظامی روسیه منجر شده است. بر اساس اعلام مقام‌های اوکراینی این حمله اقدامی انتقام‌جویانه بوده است. بااین‌حال ابراز چنین مواضعی منجر به افزایش انگیزه ناتو و اتحادیه اروپا در حمایت از ارتش  اوکراین و دولت درهم‌شکسته اوکراین نداشته است! 

 زلنسکی از زمستان سخت می‌گوید 
زلنسکی در بخش دیگری از سخنرانی خود همچنین گفت: «روسیه در حال آماده شدن است و ما در اینجا باید تمام توجهات خود را روی دفاع متمرکز کنیم. ما باید در پاسخ به تروریست‌ها هر کاری را که می‌توان برای پشت سر گذاشتن زمستان و بهبود قابلیت‌های سربازان خود انجام داد ه در دستور کار قرار دهیم.» 
زمستان گذشته، حدود ۱۰ ماه پس از عملیات نظامی روسیه در اوکراین،  ، روسیه امواجی از حملات را به زیرساخت‌ها و نیروگاه‌های مرتبط با شبکه انرژی این کشور انجام داد که باعث ایجاد خاموشی در بخش‌هایی از مناطق شرقی  شد.  ژرمن گالوشچنکو، وزیر انرژی اوکراین می‌گوید این کشور انرژی کافی برای پشت سر گذاشتن زمستان را دارد اما درعین‌حال این پرسش مطرح است که حملات آتی تا چه اندازه می‌تواند بر این منابع اثر بگذارد. مقام‌های اوکراینی تأکید کرده‌اند  که در هفته‌های  اخیر روسیه ۶۰ بار به زیرساخت‌های اوکراین حمله کرده و این نشانه‌ای از  در پیش بودن کمپین حملاتی در ماه‌های آینده است. 

این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که حملات زمینی ارتش روسیه نیز ادامه دارد. الکساندر اشتوپون، سخنگوی ارتش اوکراین در گفت وگو با تلویزیون ملی این کشور اعلام کرد که حملات زمینی در ۲۴ ساعت گذشته شدت قابل‌توجهی داشته اما درعین‌حال حملات هوایی نیز در حال افزایش است. 

 باهموت کانون درگیری‌هاست 
ژنرال الکساندر سیرسکی، رئیس نیروی زمینی اوکراین هم در کانال تلگرامی خود گفت که نیروهای مسکو در باهموت فعال‌تر هستند. باهموت که در شمال شهر دونتسک قرار دارد پس از ماه‌ها نبرد سنگین در ماه مه به تصرف نیروهای روسی درآمده و نیروهای اوکراینی تنها توانسته‌اند بخشی از روستاهای حومه این شهر راهبردی را دوباره در دست‌گیرند. گزارش‌های منتشرشده از روسیه می‌گوید نیروهای این کشور توانسته‌اند ۵ حمله اوکراین را در نزدیکی باهموت دفع کنند.  
صورت‌مسئله مشخص است:زلنسکی بازی را به بدترین نحو ممکن باخته است. بازی مستقیم در زمین آمریکا و ناتو، نتیجه‌ای جز شکست و تباهی برای رئیس‌جمهور ازخودراضی اوکراین نداشته است. اصرار وی در خصوص گسترش ناتو به شرق ( آن هم با استناد به وعده‌های پوچی که واشنگتن و اتحادیه اروپا به وی داده بودند )، منطقه دونباس و حتی دیگر مناطق اوکراین را تبدیل به زمینی سوخته کرده است. 

تأثیر جنگ غزه بر معادله جنگ اوکراین را نمی‌توان نادیده انگاشت. اکنون سران غربی به دنبال شوک ناشی از شکست صهیونیست‌ها در عملیات طوفان الاقصی و تبعات این شکست، مشغول حمایت از رژیم کودک کش صهیونیستی بوده و به عبارتی بهتر، دوشکست را در یک برهه زمانی ( شکست در جنگ غزه و جنگ اوکراین) را تجربه می‌کنند. در مقابل، همان‌گونه که اشاره شد زلنسکی به‌شدت بابت وعده‌های دروغین اعضای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درباره پیوستن این کشور به ناتو عصبانی و مستأصل به نظر می‌آید. فراتر از آن، بسیاری از تصورات غربگرایان اوکراینی ازجمله ایجاد منطقه پروازممنوع بر فراز  کی یف در صورت وقوع جنگ تحقق‌نیافته است و برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی نسبت به هزینه‌های هنگفت ناشی از فرسایشی شدن نبرد اوکراین ابراز نارضایتی می‌کنند.

کار به‌جایی رسیده است که به‌تازگی ۱۲ کشور اروپایی (که عضو ناتو و اتحادیه اروپا هستند)، حتی معافیت غلات و محصولات کشاورزی اوکراینی از تعرفه‌ای گمرکی را زیر سؤال بردند و استمرار این روند را مغایر با منافع اقتصادی خود دانسته‌اند. در چنین شرایطی زلنسکی بیش از هر زمان دیگری بابت بازی در زمین غرب احساس سرخوردگی می‌کند.باوجوداین، وی آلترناتیوی در مقابل خود نمی‌بیند و صرفاً با هزینه‌های یک انتخاب نادرست، پرهزینه و البته جبران‌ناپذیر در عرصه امنیتی و سیاست خارجی خود مواجه است. زلنسکی اکنون خود را محکوم می‌داند که به این بازی دوسر باخت ادامه دهد.در چنین شرایطی، وی از سویی قدرت عتاب علنی و آشکار مقام‌های آمریکایی و اروپایی (را به دلیل بدعهدی‌های آن‌ها در قبال متحدان غرب در اوکراین) ندارد و از سوی دیگر نمی‌تواند خشم خود را بابت واقعیت‌های شرق اوکراین و نظام بین‌الملل کتمان کند. در چنین شرایطی نباید از زلنسکی به‌عنوان رئیس‌جمهور و سیاستمداری عادی یاد کرد.او به نماد بازنده‌ای مطلق در جهان تبدیل‌شده است.