«نتایج برخی مطالعات نشان می‌دهد در دوره‌ای که ۹۷ درصد از نوجوانان و ۶۶ درصد از کودکان از موبایل و تبلت استفاده می‌کنند، بهره‌مندی از فناوری آموزشی می‌تواند در شناسایی دقیق و به‌موقع مشکلات آموزشی کمک کرده، به‌سرعت آن‌ها را رفع و زمینه‌های موفقیت دانش‌آموزان را فراهم کند.»
فناوری آموزشی مفهومی است که با توجه به پیشرفت روزافزون در زمینه‌های روانشناسی کامپیوتر مفهوم گسترده‌تری پیدا می‌کند و در صورت استفاده درست از این موهبت می‌توان سطح یادگیری دانش آموزان را تا سطح زیادی افزایش داد. بااین‌وجود چه در سطح خرد و چه در سطح کلان به مسئله تکنولوژی آموزشی و تأثیر آن بر روند آموزش و یادگیری دانش آموزان توجه نمی‌شود و صرفا همان اهداف و اشکال آموزش به شیوه سنتی دنبال می‌شود که نمی‌تواند در فرآیند یادگیری به ارتقای مشارکت، تعامل و خلاقیت کمک چندانی نماید. ازاین‌رو توجه به تکنولوژی آموزشی و به‌کارگیری آن در فرآیند آموزش بیش‌ازپیش اهمیت دارد.
«آرش کهن قطب‌آبادی» و همکارانش در یک پژوهش با عنوان «تأثیر تکنولوژی آموزشی در یادگیری» سعی کرده‌اند به این امر توجه کرده و نحوه تأثیرگذاری تکنولوژی آموزشی بر فرآیند یادگیری را مورد واکاوی بیشتر قرار دهند که در ادامه گزیده‌ای از آن را که در خبرگزاری ایرنا بازنشر شده می‌خوانید. 

 تکنولوژی آموزشی چیست
در واژه‌شناسی آموزش‌وپرورش تکنولوژی آموزشی به معنای ترکیبی از دانش، تجهیزات، روش‌ها، فنون و مهارت‌های ویژه نیروی انسانی برای تبدیل ورودی‌ها به خروجی‌ها است. همچنین تکنولوژی آموزشی در لغت از واژه‌های «تکنو»به معنی برخورد سیستماتیک با پدیده علمی و «لوژی» به معنای شناخت و آموزش به معنای فعالیت‌های هدفمند است. 
از دیدگاه مرکز ملی یادگیری برنامه‌ای انگلستان، تکنولوژی آموزشی به کاربرد دانش علمی در زمینه یادگیری و شرایط یادگیری به‌منظور بهبود اثربخشی و کارایی تدریس و تعلیم گفته می‌شود. در نبود اصول اساسی علمی، تکنولوژی آموزشی از تکنیک‌های تجربی استفاده می‌کند تا موقعیت‌های یادگیری را بهبود بخشد.
ازنظر کمیسیون تکنولوژی آموزشی آمریکا نیز تکنولوژی آموزشی عبارت است از روش سیستماتیک طراحی، اجرا و ارزشیابی فرآیند یادگیری و تدریس برحسب اهداف معین و بر اساس تحقیقات در زمینه یادگیری و ارتباط انسانی و یادگیری منابع انسانی و غیرانسانی به‌منظور فراهم آوردن یادگیری و آموزش مؤثرتر، پایدارتر و عمیق‌تر.

 تاریخچه
در بررسی تاریخچه و روند تحولی رشته تکنولوژی آموزشی با مؤلفه‌های مختلف مواجه می‌شویم. برای نظم دهی به این روند می‌توان آن را به سه دوره زمانی (۱۹۰۰-۱۹۵۰ میلادی)، (۱۹۶۰-۱۹۸۰ میلادی ) و (۱۹۹۰ میلادی تاکنون) تقسیم کرد.
-دوره (۱۹۰۰-۱۹۵۰): اصلی‌ترین مؤلفه‌هایی که در این دوره مطرح‌شده‌اند و تکنولوژی آموزشی را تحت تأثیر خود قرار داده‌اند عبارتند از:  رویکرد معرفت‌شناسی اثبات‌گرا، دیدگاه روانشناسی رفتاری، وسایل و مواد دیداری و شنیداری.
-دوره زمانی (۱۹۶۰-۱۹۸۰): مؤلفه‌هایی که در این دوره مطرح شدند و موجب تحول و توسعه مفهوم تکنولوژی آموزشی شدند عبارتند از: رویکرد معرفت‌شناسی تعبیری یا تفسیری، رشد مکتب روانشناسی شناخت‌گرا، نگرش سیستمی، اصول و نظریه‌های علوم ارتباطات
-دوره زمانی (۱۹۹۰ تاکنون): مؤلفه‌هایی که در این دوره مطرح شدند و باعث رشد و تحول تکنولوژی آموزشی شده‌اند عبارتند از رویکرد معرفت‌شناسی انتقادی، مکتب روانشناسی ساخت‌گرا و به‌کارگیری گسترده تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در فرآیند آموزش و یادگیری.

 تأثیر تکنولوژی آموزشی بر یادگیری
یکی از مشکلات نظام آموزشی هر کشوری از دیرباز مشکلات مربوط به تحت پوشش قراردادن تمامی افراد واجب‌التعلیم است. در نظام آموزشی سنتی، افزایش تعداد دانش‌آموزان تحت پوشش نظام آموزشی همیشه همراه با افزایش هزینه‌های سرمایه‌ای و جاری نظام آموزشی بوده است.
تکنولوژی آموزشی با فراهم آوردن امکان شکل‌گیری آموزش غیرحضوری و از راه دور تا حد زیادی توانسته است بر این مشکل فائق آید و در ضمن از این مزیت برخوردار است که با افزایش تعداد بیشتری از دانش آموزان هزینه سرانه دانش‌آموزی نیز به‌طور دائم کاهش یابد. از علت‌های افت تحصیلی در هر نظام آموزشی می‌توان به مشکلات انگیزه‌ای ترک تحصیل‌کردگان اشاره کرد.
این افراد به دلیل شکست‌های پی‌درپی در کسب موفقیت درنتیجه آموزش غیراصولی, عطای آموزش را به لقای آن می‌بخشد.درحالی‌که از مسئولیت‌های اصلی تکنولوژی آموزشی تعیین اهداف نظام آموزشی و طراحی نظام آموزشی برای رسیدن به آن اهداف و ارزشیابی مستمر فرآیند و برون داده های واسطه‌ای و نهایی نظام آموزشی برای کسب اطمینان از تحقق اهداف از قبل تعیین‌شده نظام است.
درصورتی‌که در تمام طول برنامه‌ریزی، طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه‌های آموزشی، نظام آموزش و برنامه آموزشی که در داخل این نظام قرار می‌گیرد، به‌طور مستمر در بوته آزمایش قرار گیرد و از تحقق کارآمد هدف‌های از پیش تعیین‌شده برای نظام آموزشی و انطباق برنامه‌های آموزشی طراحی‌شده، اجراشده و کسب‌شده با یکدیگر اطمینان حاصل آید، می‌توان به‌محض پی بردن به کوچکترین نقصان و مشکلی که باعث انحراف آموزش از مسیر اصلی خود می‌شود، آن را به‌سرعت رفع کرد و تا حد زیادی امکان موفقیت
 دانش آموزان را فراهم کرد.
از طرفی تکنولوژی آموزشی می‌تواند به دانش‌آموزانی که دچار فلج مغزی هستند یعنی هماهنگی حرکتی ضعیفی دارند که باعث می‌شود به‌خوبی نتوانند حرکات ظریف خود را کنترل کنند، کمک کند با استفاده از روش‌ها، تجهیزات و فناوری‌های مناسب به موفقیت نائل شوند.
مزایای فناوری کمکی برای دانش آموزان مبتلابه فلج مغزی عبارت است از : تسلط بیشتر در زندگی، مشارکت فعالانه در فعالیت‌های خانه، مدرسه، محیط کار جامعه و مواردی ازاین‌دست.همچنین مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که افراد اوتیسم قادر به استفاده از محیط‌های مجازی هستند.
 چنگ، مور و پارسونز نیز در مطالعه خود نشان داده‌اند که رایانه‌ها فرصت‌های مناسبی برای یادگیرندگان فراهم می‌آورند و با بالا بردن انگیزش یادگیری، آن‌ها را قادر می‌سازند تا در موقعیت‌های چالش آمیز 
به فعالیت پرداخته و به حل مسائل پیچیده مشغول شوند. همچنین هنگامی‌که طبق آمار اعلام می‌شود ۹۷ درصد از نوجوانان و ۶۶ درصد کودکان از موبایل یا تبلت استفاده می‌کنند، ما باید این هشدار را جدی بگیریم که روش‌های آموزشی و همچنین محتواهای آموزشی ما باید بهره بیشتری از گرافیک، روانشناسی و زیبایی و هیجان ببرند. از طرفی در جهان امروز خلاقیت یک فاکتور جدایی‌ناپذیر در رشد و پیشرفت علمی بشریت بوده است. توجه به خلاقیت از این لحاظ ضروری است که امروزه پیشرفت در هر جامعه‌ای مشروط به وجود نیروهای انسانی خلاق و مجرب است تا منابع زمینی و زیرزمینی. رایانه‌ها، تبلت‌ها و موبایل‌ها هنگامی‌که به‌درستی استفاده شوند، به‌خوبی می‌توانند تحولی عظیم در خلاقیت کودکان به وجود آورند.

 جمع‌بندی
هنگامی‌که کودکی از یادگیری ناامید است یا فردی به دلیل معلولیت یا هر نوع ضعف جسمانی تصور می‌کند که از پیشرفت و تحصیل بازمی‌ماند تنها دو راه برای حل این مشکل وجود دارد. ابتدا تغییر در باور وی توسط والدین و آموزگار و سپس استفاده از ابزارهای مناسب برای کمک به یادگیری فرد. مهم‌ترین و کاربردی‌ترین ابزارها در این زمینه رایانه‌ها هستند.
در دنیای امروز که بیشتر مردم به دنبال بهترین‌ها و لذت‌بخش‌ترین‌ها هستند، دیگر نمی‌شود با شیوه‌های سنتی و منسوخ به آموزش کودکان پرداخت.
اکنون شرط نخست یادگیری زیبایی و سپس لذت و هیجان است و ابزارهای آموزشی به‌خصوص بازی‌های رایانه‌ای به‌خوبی می‌توانند در این زمینه تأثیرگذار باشند و به‌یقین باید در این زمینه برنامه‌ریزی‌های دقیقی صورت بگیرد.
هدف از آموزش‌وپرورش ابتدا باید پرورش باشد و بخشی از پرورش یادگیری مهارت‌های زندگی است و به‌وسیله بازی‌های رایانه‌ای به‌خوبی می‌توان این مهارت‌ها را آموزش داد اما فراموش نکنیم به شرطی نتیجه مثبت اتفاق می‌افتد که در چارچوب‌های خاص خود این اتفاق رخ دهد، زیرا در تکنولوژی به همان اندازه که فایده‌های بسیاری نهفته است، آسیب‌های زیادی هم ممکن است، باشد.