فخرالدین اسدی  
سفر اخیر جوبایدن رئیس جمهورآمریکا به اوکراین، به یکی از سوژه های اصلی رسانه های غربی طی دو روز اخیر تبدیل شده است. این سفر در حالی صورت گرفته است که استمرار جنگ از یک سو و اختلاف اعضای ناتو بر سر حدود و ثغورحمایت از کی یف درا ین نبرد، ناتو را وضعیتی بین جنگ و صلح گرفتار ساخته است! طی روزهای اخیر، سیگنال‌های متناقضی از سوی اروپائیان در قبال سرنوشت جنگ اوکراین مخابره می‌شود. مقامات فرانسوی از یک‌سو، پیوستن اوکراین به ناتو را غیرممکن دانسته و از سوی دیگر، بر استمرار جنگ میان مسکو و کی‌یف تاکید می‌کنند.سفر بایدن به کی یف را باید در چنین فضایی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. 
 روایت ناقص از سفر بایدن
رسانه های آمریکایی واروپایی، ضمن اذعان نسبت به اضطراری بودن سفر بایدن ، صرفا بر روی موافقت بایدن با افزایش ۵۰۰ میلیون دلاری کمک تسلیحانی واشنگتن به کی یف مانور می دهند، بدون آنکه اشاره ای درخصوص ماهیت و مولفه های فرامتنی سفر وی به میان آورند. صورت مسئله این است که طولانی شدن جنگ اوکراین و ارسال برخی سیگنال های متناقض رفتاری از سوی واشنگتن ( که منبعث از رویکرد هم جنگ هم صلح) می باشد، زلنسکی را نیز بعضا به سوی بازیگران اروپایی ناتو ( به جای آمریکا) سوق داده است. این مسئله، در جریان سفر زلنسکی به سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و بلژیک نمود ویژه ای داشت. از سوی دیگر، زلنسکی نمی تواند در سخنرانی ها  و مواضع خود، نارضایتی کی یف را از حجم و میزان کمک های تسلیحاتی غرب به اوکراین پنهان سازد. او ( زلنسکی) معتقد است که کمک های تسلیحاتی غرب کماکان به گونه ای نیست که موازنه نبرد را به سود اوکراین تغییر دهد . واقعیت این است واشنگتن و لندن به عنوان دو بازیگر آتلانتیکی فعال، دیگر بازیگران اروپایی را وارد یک منازعه طولانی‌مدت و فرسایشی کرده‌اند. بدون‌شک، روسیه تا زمانی که نسبت به عدم گسترش ناتو به شرق اطمینان نداشته باشد، جنگ را متوقف نخواهد کرد. از سوی دیگر، تصمیم سوئد و فنلاند مبنی بر عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی، به طور طبیعی مولد تنش‌های دیگری در شمال روسیه خواهد بود که به طور طبیعی ۲۷عضو اروپایی ناتورا درگیر خواهد کرد. اصرار دولت‌های بایدن و سوناک  بر تبدیل کردن اوکراین به یک گره کور ژئواستراتژیک در منطقه آسیای میانه و اروپا هزینه‌های راهبردی زیادی را متوجه بازیگران اروپایی خواهد کرد که البته محاسبه آن از عهده دولت‌های سردرگم فعلی در قاره سبز برنمی‌آید.
 پیام اصلی بایدن به زلنسکی
پیام اصلی رئیس جمهور آمریکا به زلنسکی در این خصوص مشخص است:اینکه رئیس جمهوراوکراین حق ندارد به جای پیروی مطلق از آمریکا در نبرد ، حتی ذره ای به متغیری وابسته به بازیگران اروپایی ناتو تبدیل شود! به عبارت بهتر، مقامات آمریکایی حتی پیروی فرانسوی ها و ژرمنها در پیشبرد راهبرد «هم جنگ هم صلح»را نیزمورد شناسایی و رسمیت قرار نمی دهد و قصد دارد ارجحیت منافع آمریکا بر اروپا را به زلنسکی یادآوری کند! از این رو مخاطب اصلی سفر بایدن به کی یف، نه اوکراین بلکه بازیگران اروپایی بوده اند. در مقابل، به نظرمی‌رسد اروپائیان بار دیگر در حال قربانی کردن منافع ملی و حتی منافع امنیت جمعی خود در مسیر خواسته‌های واشنگتن هستند. در سال ۲۰۱۴ میلادی، اتحادیه اروپا که از همان ابتدا دل خوشی نسبت به شکست انقلاب نارنجی اوکراین و حضور ویکتور یانوکوویچ، رئیس‌جمهور شرق‌گرای این کشور در قدرت نداشت، با دریافت پالسی خطرناک از سوی آمریکا، بازی نافرجام دیگری را در کی‌یف کلید زد. وقوع درگیری‌های خونین در اوکراین و از دست رفتن کنترل این کشور توسط یانوکوویچ و تبدیل شدن کی‌یف به کانونی از آتش و خون، نتیجه این بازی مداخله‌جویانه بود. هیچ‌گاه در طول دوران پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابقه نداشت مقامات روسی به‌صراحت از تقابل نظامی با اروپا در صورت گسترش ناتو به شرق سخن به میان آورند اما با تبدیل اوکراین به میدان جنگ، دیگر منازعه نظامی میان روسیه-اروپا از یک احتمال بعید به احتمالی ممکن رسیده است. تغییر نقشه امنیتی و استراتژیک اروپا بر اثر مواجهه مستقیم با روسیه، کابوسی است که یادآوری آن سران اتحادیه اروپا را در جای خود میخکوب می‌کند.
 ادعاهایی که اهمیت ندارند!  
رسانه ها و منابع غربی مدعی هستند که سفر بایدن به اوکراین  پیشتر به اطلاع مقام‌های روسی رسیده بود. جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا که رئیس جمهور را همراهی می کرد، با اعلام این مطلب تاکید کرد که چند ساعت پیش از عزیمت بایدن این سفر به اطلاع مقام‌های روسی رسیده بوده است. هرچند سالیوان تاکید می‌کند جزئیات بیشتری در این خصوص به طرف روسی اعلام نشده بوده است. او در یک کنفرانس تلفنی با خبرنگاران گفت: «این سفر نیازمند تلاش امنیتی، عملیاتی و لجستیکی از سوی متخصصان در سراسر دولت ایالات متحده بود تا کاری ذاتا پرخطر را انجام دهند و آن‌را به سطح ریسک قابل قبول مدیریت نمایند.»
 پیام صریح کاخ کرملین به آتلانتیکی ها 
سخنرانی سالانه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری یک روز پس از سفر از پیش تعیین نشده جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا به اوکراین انجام شد. وی در آغاز سخنرانی خود گفت که «قدم به قدم به تمام اهداف روسیه در اوکراین که از سال ۲۰۱۴ تعیین شده است» می رسد. پوتین مجددا غرب را «مسئول آغاز درگیری و کشته‌شدن تعداد بسیاری از مردم» دانست و هدف غرب را کشیدن این درگیری به سطحی جهانی عنوان کرد و گفت: «مردم اوکراین توسط حکومت این کشور و حاکمان غربی به گروگان گرفته شده‌اند. غرب و حکومت اوکراین این کشور را از لحاظ سیاسی، نظامی و اقتصادی اشغال کرده‌اند.»
وی سیاست غرب در قبال روسیه را انتقام گرایانه دانست و اتهام‌های مطرح شده از سوی غرب  علیه روسیه در کنفرانس مونیخ را «بی‌پایه و اساس» خواند. او همچنین غرب را به راه انداختن «جنگ اطلاعاتی» علیه کرملین و هدف قراردادن جوانان روس متهم کرد. 
سخنان پوتین ،منبعث از بازی امنیتی غرب در اوکراین است.اساسا اصرار زلنسکی و دیگر مقامات اوکراینی بر عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی  و آغاز پروژه «محاصره راهبردی روسیه»به واسطه «گسترش ناتو به شرق»، مولد بحران تمام عیاری بوده که نه تنها برای کی یف، بلکه برای اتحادیه اروپا وآمریکا نیز هزینه های گزاف وبلندمدتی خواهد داشت.