ابتلای صهیونیست‌ها به اختلال خودایمنی
فخرالدین اسدی
طی روزهای اخیر، تحلیل‌های گوناگونی در قبال تحولات جاری در اراضی اشغالی به گوش می‌رسد. مخرج مشترک همه این تحلیل‌ها، تشدید آسیب‌پذیری عملیاتی، ماهوی و منطقه‌ای رژیم صهیونیستی می‌باشد.توصیف آنچه در تل‌آویومی گذرد، می‌تواند کمک شایانی در درک و تحلیل تحولات اخیر داشته باشد. اگرچه رسانه‌های غربی در حال تقلیل منازعات اخیر در تل آویوبه مثابه جدالی روبنایی و سیاسی میان لیبرال‌ها و محافظه‌کاران در اراضی اشغالی هستند اما تحلیلگرانی که از منظرکلان و بر اساس نوعی روندپژوهی و متعاقبا آینده‌پژوهی به موضوع می‌نگرند، تظاهرات صدهزارنفری اخیر در تل‌آویو را نقطه آشکارساز بحران تمام‌عیاری می‌دانند که قطعا صهیونیست‌ها قدرت مدیریت حداقلی آن را نیز نخواهند داشت. آشیانه صهیونیسم به محل نزاع احزاب به‌اصطلاح دست راستی و لیبرال تبدیل‌شده و سیاستمداران رژیم صهیونیستی در حال بلعیدن یکدیگر هستند اما این پایان ماجرا نیست.
منازعات پایدار در اراضی اشغالی
واقعیت امر این است که ناتوانی صهیونیست‌ها در هضم و حتی درک حداقلی واقعیات جاری در منطقه و افزایش ضریب شکست و آسیب‌پذیری آن‌ها در غرب آسیا و نظام بین‌الملل، مولد بحران‌های داخلی در
تل آویوو شکل‌گیری کابینه‌های ضعیف و حداقلی بوده است.به عبارت بهتر، نمی‌توان مصدر بحران‌های جاری در تل‌آویو را داخلی ( بر اساس رویکرد سیاسی احزاب ) تلقی کرد. از زمان شکل‌گیری کابینه نتانیاهو، مسجل بود که وی نه‌تنها پیام‌آور شکست‌های منطقه‌ای و جهانی بیشتری برای تل آویوخواهد بود، بلکه منازعات داخلی در اراضی اشغالی نیز به‌واسطه حضور کابینه جنجالی وی تشدید خواهد شد.اکنون این حقیقت در تظاهرات صدهزارنفری اخیر در تل‌آویو به تصویر کشیده شده است. شرکای ائتلافی نتانیاهو تشکیل فلسطین در کنار اسرائیل را رد می‌کنند، درحالی‌که این راه‌حل از حمایت دموکرات‌های آمریکا و برخی اعراب خودفروخته، مانند عربستان سعودی، امارات و بحرین برخوردار است. براساس این راه‌حل کشور مستقل فلسطین در کرانه باختری در کنار اسرائیل تشکیل خواهد شد؛ به‌گونه‌ای که بیت‌المقدس پایتخت مشترک آن‌ها خواهد بود؛ اما به نظر می‌رسد با استقرار کابینه نتانیاهو، این معادلات جملگی به‌گونه‌ای دیگر رقم بخورد! در این زمینه شاهد منازعه‌ای تمام‌عیار بین گروه‌های صهیونیستی با یکدیگر و کشیده شدن دامنه این منازعه میان آمریکا و اروپا خواهیم بود. بنابراین، نه‌تنها رژیم صهیونیستی امروز در برابر قدرت مقاومت و جریان‌های تعریف‌شده در بطن آن آسیب‌پذیرتر از هر زمان دیگری است، بلکه «اضمحلال از درون»را نیز تجربه می‌کند.
کابینه شکننده نتانیاهو
در ابتدا مسجل و قابل پیش‌بینی بود که کابینه ائتلافی جدید رژیم‌صهیونیستی به سبب بحران‌های داخلی و اختلافات عدیده‌ای که میان اعضای این کابینه وجود دارد، بسیار شکننده خواهد بود. بدون‌شک بحران‌های مزمن و موازی ایجادشده در سرزمین‌های اشغالی در هر سه بعد داخلی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به‌اندازه‌ای عمیق هستند که صهیونیست‌ها نه‌تنها قدرت مواجهه با آن‌ها، بلکه قدرت تجزیه‌وتحلیل این بحران‌ها را نیز ندارند. رژیم اشغالگر قدس امروز با بحران‌های منطقه‌ای گسترده روبه‌رو است که مهم‌ترین آن‌ها، کاهش ضریب بازدارندگی این رژیم جعلی در برابر قدرت مقاومت و متعاقبا، افزایش قدرت موشکی و نظامی حزب‌الله و حماس در مواجهه مستقیم با تل‌آویو است. توطئه‌های تل‌آویو در زمینه بازتعریف داعش و تروریسم تکفیری نیز به‌واسطه رصد هوشمندانه و اقدامات قاطعانه جبهه مقاومت ناکام مانده است.شکاف داخلی در اراضی اشغالی میان طرفداران و مخالفان نتانیاهو ،بحران‌های داخلی تأثیرگذار و تعیین‌کننده‌ای را در تل‌آویو خلق خواهد کرد. در اینجا، شاهد برهم‌کنش بحران‌های داخلی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در تل‌آویو بر یکدیگر خواهیم بود. در این چرخه، بحران‌ها یکدیگر را تکمیل خواهند کرد. ضمن آنکه برخی کارشناسان صهیونیستی پیش‌بینی کرده‌اند به‌واسطه روحیات خاص نتانیاهو، احتمال خروج یکی از احزاب ائتلافی در کابینه وی و درنتیجه، سقوط چندباره آن و برگزاری انتخابات زودهنگام وجود خواهد داشت. موضوعی که بر اصل آسیب‌پذیری رژیم صهیونیستی تأثیری نخواهد داشت.
رمزگشایی از اظهارات باراک
ایهود باراک ، نخست‌وزیر اسبق رژیم اشغالگر قدس در تازه‌ترین سخنان خود، استقرار کابینه نتانیاهو در مسند قدرت را مترادف با وقوع جنگ داخلی در اراضی اشغالی تلقی می‌کند این خودزنی و جدال داخلی صهیونیست‌ها، نقش بسزایی در تغییر معادلات زیربنایی قدرت در تل‌آویو ایفا می‌کند. شرایط حاکم بر اراضی اشغالی به‌گونه‌ای است که استقرار کابینه ائتلافی جدید در تل‌آویو، پیش درآمدی بر وقوع جنگ داخلی در این رژیم به شمار می‌آید. این جنگ داخلی، از اعتراضات خیابانی در تل‌آویو و حیفا (علیه نتانیاهو و کابینه ائتلافی) آغازشده و گستره آن تا ترورهای داخلی و تظاهرات‌های خشمگین و مجادلات خیابانی بسط خواهد یافت. نمونه بارز این ماجرا را در سال ۱۹۹۶ میلادی و درجریان تروراسحاق رابین، نخست‌وزیر اسبق این رژیم مشاهده کردیم. این بدترین وضعیتی است که رژیم اشغالگر قدس می‌تواند با آن روبه‌رو شود. بحران‌های منطقه‌ای علیه رژیم صهیونیستی در اینجا با ناتوانی و منازعات داخلی در تل‌آویو تجمیع می‌شود و ترکیب سقوط صهیونیست‌ها را تکمیل می‌کند.به نظر می‌رسد، فارغ از تشدید شکست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی رژیم اشغالگر قدس، این رژیم در سال ۲۰۲۳ میلادی به کانون آشوب در بعد سیاست داخلی و امنیتی تبدیل شود. در این میان، دوقطبی شکل‌گرفته در میان ساکنان اراضی اشغالی منتج به بحران غیرقابل‌کنترلی در این رژیم خواهد شد که حتی جابه‌جایی قدرت میان احزاب دست راستی و لیبرال در تل‌آویو نیز قادر به حل‌وفصل آن نخواهد بود.به عبارت بهتر، نه طرفداران نتانیاهو و نه مخالفان وی، قدرت تسلط مطلق بر یکدیگر را پیدا نخواهند کرد زیرا هردوی آن‌ها دارای جریان‌های حامی و پیرو در داخل اراضی اشغالی هستند. در یک تشبیه ، می‌توان گفت که صهیونیست‌ها به اختلال خودایمنی مبتلا شده‌اند! در قالب این اختلال و بیماری، برخی از سلول‌های درون بدن به‌عنوان سلول‌های مهاجم و بیگانه تلقی گردیده و درنتیجه موردحمله دستگاه ایمنی بدن قرار می‌گیرند دقیقا مانند وضعیتی که امروز درتل‌آویو شاهد آن هستیم. امروز نمادهای آسیب‌پذیری و اضمحلال رژیم اشغالگر قدس را نه‌تنها در سطح منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ، بلکه در حوزه داخلی نیز می‌توان مشاهده کرد. بدیهی است که غلبه بر این بحران‌ها، فراتر از توان و قدرت این رژیم جعلی خواهد بود.
رژیم صهیونستی , نتانیاهو
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.