گروه اقتصادی 
رحیم یعقوب زاده، کارشناس گردشگری و حفاظت از میراث فرهنگی با تأکید بر ضرورت تدوین قوانین حفاظتی از میراث فرهنگی به خبرنگار «رسالت» عنوان کرد: اهمیت حفاظت از میراث فرهنگی دنیا بر هیچ‌کسی پوشیده نیست اما هنگامی‌که از میراث فرهنگی جمهوری اسلامی ایران صحبت می‌کنیم،این ضرورت دوچندان می‌شود. 
وی افزود: میراث فرهنگی ایران با قدمت تاریخی بسیار تمدن مهم و تاریخی را رقم‌زده است و در مقام یک انسان وطن‌دوست، می‌بایست اهمیت حفظ و ارزش میراث فرهنگی را بدانیم و تمدن‌های تاریخی کشور خود را بشناسیم. 
یعقوب زاده تصریح کرد: بناهای تاریخی در سرزمینی پهناور و با قدمت تاریخی قابل‌انکار و چشم‌پوشی نیست. درهمین راستا ضرورت دارد تا مسئولان و متولیان مربوطه قوانین حفاظتی را تدوین کنند و نسبت به حفظ ارزش‌های تاریخی تذکر دهند. 
کارشناس گردشگری همچنین خاطرنشان کرد: می‌بایست متناسب باارزش بناهای تاریخی خود فرهنگسازی کنیم و به مردم یادآور شویم که این بناها یادگار تمدن کشور است و ضرورت دارد همچون سایر لوازم ارزشمند خود، از آن‌ها مراقبت کنیم. میراث فرهنگی کشور تنها بنا و ساختمان‌های تاریخی نیست. گاه مهم‌ترین میراث فرهنگی یک کشور از جنبه معنوی برخوردار است و نهادینه شدن آن در فرهنگ ضرورت دارد. 
او ادامه داد: ازجمله میراث‌های فرهنگی با جنبه معنوی، شاهنامه فردوسی یا نواهای موسیقی سنتی است. این میراث‌ها اگرچه جنبه اقتصادی فراوانی را به همراه ندارند اما حفظشان به معنای پاسداشت یاد گذشتگان است. 
کارشناس میراث فرهنگی اظهارکرد: نمایندگان مجلس باید کمبودها  را تذکر دهند و قوانین محافظت از میراث فرهنگی کشور را تدوین کنند. وزارتخانه نیز باید پیشروی تذکر دادن در حفظ میراث فرهنگی باشد و پس از مجلس به شکل جدی‌تر از این حوزه حفاظت کند.
 قوانین حفاظت از میراث فرهنگی را احیا و تدوین کنیم
وی متذکر شد: بیشتر از دو سال از تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه می‌گذرد و تاکنون مجلس و وزارتخانه ورود جدی به حفاظت از میراث فرهنگی نداشته‌اند. نیاز است که با تدوین قوانین، حفاظت از میراث فرهنگی کشور را به قانون تبدیل کنیم و به مردم نیز یادآور شویم که نمی‌توانند به این بناها آسیب برسانند. 
متأسفانه برخی افراد به‌صورت ناخواسته موجب آسیب به این میراث‌ها می‌شوند که ضرورت‌ دارد از رفتارشان جلوگیری و آن‌ها را متوجه اشتباه خود کنیم چراکه اگر میراث فرهنگی تخریب شود، دیگر نمی‌توان آن را مثل روز اول احیا کرد.
یعقوب زاده گفت: ایران جزء ۱۰ کشور برتری است که بیشترین میراث فرهنگی ثبت‌شده در دنیا را دارد و باید حافظ آن بود. نمونه این میراث‌ها در هیچ کشوری نیست و اگر هم‌شکل بگیرد، فاقد سابقه تاریخی خواهد بود. کشوری همانند ترکیه علی‌رغم جایگاه بسیار پایین‌تر از ایران اما فضای بازدید و ورود گردشگران را رقم‌زده و اشتغالزایی می‌کند. 
متأسفانه در کشور ایران باوجود میراث‌های ارزشمند اما حفاظت به‌منظور بازدید و اشتغالزایی وجود ندارد. 
او بیان کرد: چنین تنوعی در حوزه میراث فرهنگی در هیچ کجای دنیا یافت نمی‌شود بنابراین می‌بایست از آن بهره برد و با استفاده از ظرفیت‌های حوزه گردشگری و حضور گردشگران بیشتر از کشورهای مختلف دنیا، ارزآوری را رقم زد. ارزآوری نقطه پایان توسعه گردشگری نیست بلکه پس از ارزآوری، فروش صنایع‌دستی و شناخته شدن فرهنگ تاریخی ایران در سطح بین‌الملل نیز دوچندان می‌گردد. بنابراین باید از انگیزه حفاظت از میراث فرهنگی، سابقه تاریخی خود را استمرار ببخشیم و ارزآوری چشمگیر را به‌منظور بهبود اقتصاد داخلی رقم بزنیم. 
کارشناس گردشگری در پایان این گفت‌وگو بیان کرد: قوانین بسیاری که درحوزه گردشگری وجود دارد که مبهم و فراموش‌شده است. ضرورت دارد تا به کمک متولیان مربوطه این قوانین را احیا و آنچه را‌ که نیاز است، تدوین کنیم.