گروه سیاسی
نشست شورا حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی از روز دوشنبه آغاز شده است.در این دور از نشست شورا، غرب در تلاش است تا چماق هسته ای را علیه پرونده ایران و برجام بلندتر کند شاید بتواند ایران را در احقاق حقوق خود وادار به عقب نشینی کند. پرونده هسته ای ایران که از سال ۹۴ به این سو با توافق هسته ای موسوم به برجام در وضعیت کج دار و مریز قرار داشت، حتی با خروج آمریکا در سال ۹۷ نیز پایانی بر این شرایط مستولی نشد. دولت حسن روحانی در سه سال پایانی خود سعی کرد تا با مکانیزم های همراه با کشورهای اروپایی، از مرگ برجام جلوگیری کند و تنها در ماه های پایانی طرح گام به گام کاهش تعهدات برجامی را اجرا کرد. با ورود سید ابراهیم رئیسی به پاستور و وقفه سه ماهه در مذاکرات هسته ای، گفت وگوها با تیم جدید به رهبری علی باقری کنی آغاز شد. در این گفت وگوها، اجرای تعهدات برجامی و بازگشت آمریکا به توافق، منوط به شروطی شد که نقطه ضعف برجام نیز محسوب می شدند؛ تعهد به عدم خروج از برجام با تصویب در کنگره، بهره مندی واقعی ایران از مزایای اقتصادی توافق هسته ای و لغو تحریم هایی که ترامپ بعد از خروج از برجام اجرایی کرد. این سه شرط اساسی ایران در بازگشت به تعهدات هسته ای با بهانه گیری های متعددی از سوی غرب روبه رو شد و با وقوع تحولاتی در سطح بین الملل، مذاکرات در وین نیز به حاشیه رفت و تا به امروز متوقف مانده است. در ماه های گذشته دو طرف اصلی مذاکرات یعنی ایران و آمریکا، یکدیگر را متهم به کارشکنی در مذاکرات هسته ای و پیش برد اهدافی می کنند که عملا برجام را به محاق می برد! در حالی که آمریکا به صورت یک جانبه از برجام خارج شده ولی برای بازگشت نه تنها حاضر به رفع تحریم های ترامپ نیست بلکه به دنبال افزایش تعهدات ایران در برجام نیز هست. در همین حال فعالیت های خرابکارانه رژیم صهیونیستی  در برنامه هسته ای و نظامی ایران افزایش یافته و علاوه بر فعالیت های جاسوسی و اطلاعاتی، عملیات های خرابکارانه ای
 نیز در سایت های هسته ای  و ترور دانشمندان انجام می دهد. روندی که نشان می دهد این رژیم در هماهنگی با غرب سعی دارد تا از پیشرفت برنامه هسته ای ایران جلوگیری کند و تهران را وادار به عقب نشینی در این برنامه سازد. لفاظی ها و تهدیدات اسرائیل تنها محدود به خرابکاری نمانده و تهدید برای حمله هوایی به تاسیسات هسته ای با برگزاری مانور نظامی در قبرس، نمود واضح تری پیدا کرد. تهدیدی که با واکنش سریع نیروهای مسلح ایران روبه رو شد و این رژیم نامشروع به نابودی از صحنه روزگار تهدید شد!به هر روی در فضای فنی پرونده هسته ای ایران، بار دیگر کارشکنی های سیاسی آژانس بین المللی انرژی اتمی  نیز شرایط را وخیم تر ساخته و به نظر می رسد کشورهای اروپایی و آمریکا قصد دارند تا با استفاده ابزاری از آژانس، فشار سیاسی و بین المللی را با تصویب قطعنامه علیه تهران افزایش دهند و به نوعی در آخرین تلاش خود، ایران را تهدید به استفاده از مکانیسم ماشه و بازگشت پرونده به شورای امنیت سازمان ملل کنند.
مسیری که می تواند در سوی مقابل ایران را نیز وادار به کنار نهادن محدودیت های هسته ای برجامی و پادمانی سازد و با افزایش غنی سازی یا تعلیق عضویت ایران درNPT پاسخ کوبنده ای به تهدیدات بدهد. در حال حاضر رافائل گروسی؛ مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، عنوان کرده  که اورانیوم غنی‌ شده ایران به ۱۸ برابر حد مجاز در برجام رسیده و همچنین مدعی شده که ایران در ارائه پاسخ‌های «معتبر فنی» به سؤال‌های آژانس درباره پیدا شدن مواد هسته‌ای در ایران طی سه سال گذشته ناکام بوده است. مدیرکل این سازمان بعد از این اظهارات سفری به سرزمین‌های اشغالی فلسطین داشت و با نفتالی بنت، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دیدار و گفت‌وگو کرد. این تحرکات از سوی آمریکا و سه کشور اروپایی و همچنین اقدامات غیرسازنده گروسی، واکنش اولیه تهران را در پی داشت. آنگونه که حسین امیرعبداللهیان؛ وزیر امور خارجه نسبت به صدور هرگونه قطعنامه ضد ایرانی هشدار داد. وی در گفت‌وگوی تلفنی با «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هشدار داد:
 « هرگونه اقدام سیاسی از سوی آمریکا و سه کشور اروپایی در آژانس ، بی تردید با واکنش متناسب، موثر و فوری ایران مواجه خواهد شد. »
خارج شدن آژانس از جایگاه بی طرفی خود و تلاش کشورهای غربی برای افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی علیه ایران در حالی که گفت وگوهای هسته ای به صورت رسمی پایان نیافته و حتی مقامات ایرانی کاملا خود را علاقمند برای ادامه گفت وگوها نشان داده اند، نشانه ای از سیاست های همیشگی غرب در عهد شکنی و به کارگیری سیاست های خصمانه در زمان گفت وگو است. این رفتار غرب نه تنها گفت وگوها را به سمت حاشیه خواهد کشاند بلکه باعث می شود تا برجام به ابزاری برای از بین رفتن حقوق هسته ای ایران تبدیل شود.
 ادامه فشارها نه تنها تهران را وادار به عقب نشینی نخواهد کرد بلکه زمینه ساز افزایش توانمندی های هسته ای ایران به دور از محدودیت های برجامی خواهد بود. نقطه پیشرفتی که در صورت حصول دست کشور را برای گرفتن امتیازات بیشتر باز خواهد کرد و از سوی دیگر صنایع و بخش های مختلف در داخل از مواهب آن بهره مند خواهند شد. در هر حالتی، غرب بازنده اصلی کارشکنی در گفت وگوهای هسته ای خواهد بود؛ چراکه ایران با تحمل فشار تحریم ها، راه برون رفت از آن را  طی سال های گذشته یافته و عملا آن را تا حد زیادی خنثی ساخته است.