یک‌بار دیگر این حقیقت عیان شد که طول عمر هرچقدر هم زیاد باشد، از تلخی فقدان، مگر اندکی نمی‌کاهد. سوگ زهری دارد که هیچ‌چیز برای آن پادزهر نمی‌شود و هرگز ممکن نیست روزی برسد که ما به فقدان عزیزی راضی شویم.