حانیه مسجودی
اوضاع دولت بایدن خوب به نظر نمی‌رسد. گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که محبوبیت جو بایدن میان مردم به ۳۳ درصد تنزل پیداکرده و سردرگمی او در اخذ تصمیمات و مخالفت‌ها با لوایح موردنظر دولتش، خطری جدی در انتخابات میان‌دوره‌ای سال ۲۰۲۲ کنگره و حتی انتخابات ریاست جمهوری آمریکاست.
هم‌اکنون دموکرات‌ها با داشتن ۲۲۱ کرسی از ۴۳۲ کرسی مجلس نمایندگان، اکثریت را در این مجلس در کنترل خوددارند؛ اما در مجلس سنا تنها با دو کرسی کمتر، ۴۸ کرسی از ۱۰۰ کرسی این مجلس را در اختیاردارند و جمهوری خواهان ۵۰ کرسی در سنا دارند لذا حتی یک رأی در سنا، بسیار تعیین‌کننده است.
 چرا تمام رسانه‌ها از سرخوردگی دموکرات‌ها می‌گویند؟
به‌طور مثال واشنگتن‌پست نوشته است: «دموکرات‌های سرخورده و ناامید اکنون هراس آن دارند که خارج شدن وضعیت از دست آن‌ها، بر مشکلات « حفظ اکثریت» آن‌ها بر دو مجلس سنا و نمایندگان در انتخابات آتی، بیفزاید.»
حتی روزنامه گاردین نیز نوشته بود که «شکست دولت بایدن، طی هفته گذشته در تصویب دستور واکسیناسیون اجباری و انتقاد دموکرات‌ها از طرح‌های مربوط به تغییر آیین‌نامه انتخابات مجلس سنا ضربه مهلکی برای کاخ سفید در آستانه یک‌سالگی (۲۰ ژانویه ۲۰۲۱، اول بهمن ۱۳۹۹) دولت بود.»
در همین حال در بیشتر گزارش‌ها و گفت‌وگوها در این خصوص نام یک سناتور دموکرات به چشم می‌خورد، «جو منچین سناتور دموکرات مخالف لایحه ۱/۷ تریلیون دلاری دولت بایدن».
مسئله اصلی که این روزها توجهات را به خود جلب کرده است لایحه ۱٫۷ تریلیون دلاری دولت بایدن است. لایحه‌ای برای رفاه اجتماعی و تغییرات اقلیمی که باعث شده است جو بایدن احساس ناکامی‌ کند و از همین رو هم‌حزبی‌های این رئیس‌جمهور دموکرات نگران هستند که موضوع مذکور بر روند انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره در نوامبر ۲۰۲۲ اثر بگذارد و ورق را به نفع جمهوری خواهان برگرداند.
اما نقش جو منچن در این میان چیست؟ جو منچین سناتور دموکرات اگرچه از هم‌حزبی‌های بایدن محسوب می‌شود اما مخالفت او با لایحه یادشده، باعث شده تا کفه ترازو آن‌چنان‌که باید، به سود دموکرات‌ها برای تصویب این لایحه سنگین نشود. رأی این سناتور می‌تواند در تعیین سرنوشت انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر ۲۰۲۲ تعیین‌کننده باشد. برخی هم‌حزبی‌های بایدن در کنگره، معتقدند جو منچین اگرچه در قایق دموکرات‌ها نشسته ، ولی به سود جمهوری خواهان پارو می‌زند.
   ارتباط نابسامانی دولت بایدن با مذاکرات هسته‌ای 
این وضعیت احتمال موفقیت حزب دموکرات در انتخابات میان‌دوره‌ای سال جاری میلادی (۸ نوامبر ۲۰۲۲/ ۱۶ آبان ۱۴۰۱) را کاهش داده و نگرانی‌هایی به وجود آورده است، جمهوری‌خواهان برای به دست گرفتن کنترل هر دو مجلس سنا و نمایندگان آماده می‌شوند و به نظر می‌رسد خیز دونالد ترامپ نیز برای این انتخابات بلند و جدی است. در ادامه می‌توان آشفتگی و کاهش محبوبیت و عدم موفقیت دولت بایدن در تحقق وعده‌ها و اهداف اقتصادی و همچنین عدم کنترل تورم را به مذاکرات هسته‌ای مرتبط کرد.
اکنون مدت‌هاست که مذاکرات هسته‌ای در وین برای احیای برجام در حال انجام است. پیش از دولت سیزدهم در جمهوری اسلامی ایران نیز این مذاکرات بین ۱+۴ به‌صورت غیرمستقیم با آمریکا انجام می‌شده و هنوز هم انجام می‌شود. در این میان دو نوع تحلیل وجود دارد. یک رویکرد و تحلیل مثبت نسبت به آینده مذاکرات و دوم، نگرش منفی و بدبینی نسبت به مذاکرات.
 تحلیل‌های مثبت و منفی در مورد مذاکرات هسته‌ای وین 
کارشناسانی که تحلیل خوش‌بینانه‌ای نسبت به مذاکرات هسته‌ای وین دارند معتقد هستند که طرف غربی بیشتر از ایران نیازمند به نتیجه رسیدن مذاکرات است. اصلی‌ترین دلیل شان نیز اوضاع نامناسب دولت بایدن در کنگره و حتی میان مردم آمریکاست. به نظر می‌رسد محبوبیت ترامپ رو به افزایش و جمهوری خواهان در فشار به دموکرات‌ها موفق شده‌اند و بایدن برای اینکه بتواند پاشنه‌های آشیل دولتش را کمتر کند به توافق با جمهوری اسلامی ایران نیازمند است. بااین‌حال نیز سعی می‌کند که کمترین امتیاز را بدهد و بیشترین امتیاز را بگیرد. امتیازاتی فرابرجامی تا بتواند کمی بر انتخابات کنگره و حتی انتخابات ریاست جمهوری تأثیر بگذارد.
اما کارشناسانی که در زمره بدبینان مذاکرات هسته‌ای قرار دارند یادآور می‌شوند که رویکرد غربی‌ها از سال ۱۳۸۲ تاکنون نسبت به ایران تغییری نکرده و اتفاقات مختلف داخلی آن‌ها نیز نتوانسته سیاست‌های کلیشان در مقابل ایران را متفاوت کند. همان‌طور که باهدفی شوم، در سال ۱۳۸۲ برنامه هسته‌ای ایران را از یک برنامه فنی به یک مسئله سیاسی و بین‌المللی تبدیل کردند تا راهی برای فشار علیه جمهوری اسلامی ایران داشته باشند، همان‌طور که طی تمام سال‌های بعد از انقلاب سعی بر نفوذ سیاسی و فرهنگی داشتند و به‌صورت مستقیم از آشوبگران حمایت کردند و همان‌طور که در تمام ابعاد ایران را تحریم کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند غربی‌ها به همین راحتی دست از سیاست‌ها و ابزارهایی که طی سال‌های اخیر به دست آورده‌اند نمی‌کشند، مگر با مقاومت و افزایش قدرت ایران در تمام عرصه‌های اعم از علمی، نظامی، اقتصادی و منطقه‌ای.
با این اوصاف به نظر می‌رسد اوضاع نابسامان داخلی آمریکا می‌تواند فرصتی برای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای باشد تا بر امتیازات حداکثری خود پافشاری کند. امتیازاتی که درواقع یک خواسته بحق و فراتر از برجام نیست. اگر این مقاومت شکسته شود، غربی‌ها امتیازات فرابرجامی را از آن خود خواهند کرد.