رابرت مالی، نماینده ویژه دولت آمریکا در امور ایران در تداوم به کارگیری تاکتیک های مختلف آمریکا برای فشار بر ایران در میز مذاکره و هراس از پیشرفت های هسته ای ایران ادعا کرد که کشورش حاضر به پذیرش توافقی بدتر از برجام نیست.این اظهارات در حالی صورت می گیرد که رابرت مالی، بلینکن و جیک سالیوان و دیگر مقامات دولت بایدن قبل از اتخاذ مواضع محکم جمهوری اسلامی ایران مدعی انعقاد توافقی فراتر از برجام بودند! 
 رابرت مالی چه می گوید؟
این مقام ارشد مذاکره کننده آمریکا در گفت و گو با پایگاه خبری نیویورکر در تداوم به کارگیری تاکتیک تهدید به بی اثر شدن برجام ادعا کرد ما حاضر به پذیرش توافقی بدتر از برجام نیستیم  زیرا ایران برنامه هسته ای خود را توسعه داده است. در مدت کوتاهی، تلاش برای احیای برجام مانند تلاش برای احیای جسد مرده خواهد بود. در این صورت، آمریکا و متحدانش ممکن است به یک برنامه هسته‌ای خارج از کنترل ایران رسیدگی کنند.این مقام وزارت خارجه آمریکا در تدام سیاست های ایران هراسی و فرافکنی های آمریکا درخصوص پیشرفت های برنامه صلح آمیز هسته ای ایران در چارچوب برجام و  در پی نقض این توافق بین المللی
 از سوی واشنگتن مدعی شد دیپلماسی با ایران در ماه نوامبر فوریت زیادی گرفت. شاهد گسترش برنامه هسته‌ای ایران بوده‌ایم و شاهد بوده‌ایم که تهران در فعالیت‌های منطقه‌ای خود متخاصم تر و خشن تر شده است!این ادعا در حالی صورت می گیرد که واشنگتن و متحدان آن، از هیچ گونه اقدامی در راستای تقویت مواضع خصمانه تل آویو و ایجاد بحران در منطقه فروگذار نکرده اند. 
  چرا غرب سردرگم است؟
واقعیت امر این است که عدم دستیابی کاخ سفید به هدف اصلی برجامی خود، یعنی احیای برجام به صورت ظاهری ، رسمی و در عین حال بدون رفع واقعی تحریم های ضد ایرانی  وضعیت سختی را برای دولت بایدن رقم زده است. 
واقعیت امر این است که «بازگشت یک طرفه به برجام» که به‌مثابه یک تاکتیک ازسوی کاخ‌سفید پیگیری می‌شود، بر دو مولفه استوار است: نخست اینکه تحریم‌های ضدایرانی به‌صورت کامل برداشته نشده و در هر لحظه‌ای بتوان با بهانه بازتفسیریا بازتعریف آن‌ها در قالب‌های جدید، آن‌ها را علیه ایران وضع کرد. به عبارت بهتر، هندسه تحریم‌ها علیه ایران باید به‌گونه‌ای حفظ شود احیای برجام منجر به دفرمه شدن این هندسه و ساختار انتزاعی (اما واقعی) نشود. یکی از مهم‌ترین دلایل انتصاب ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های ضدایرانی در دوران اوباما به‌عنوان معاون رابرت مالی (مسئول ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا) همین مسئله است.
دومین مولفه، به امکانات و امتیازاتی بازمی‌گردد که حتی «بازگشت صوری آمریکا به برجام» برای کاخ سفید خواهد داشت. آنچه مسلم است اینکه دولت بایدن می‌تواند به بهانه «عضویت ظاهری در برجام» یا همان «بازگشت بدون ثمر به توافق هسته‌ای»، خود را به‌عنوان «یکی از اعضای مشارکت‌کننده در برجام» معرفی کرده و از این طریق مکانیسم ماشه را تا آخرین مرحله ممکن (بازگرداندن همه تحریم‌های چندجانبه علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد) فعال کند. در این صورت، «سند برجام» قطعا به کمک دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نخواهد آمد.
 در دور هشتم مذاکرات چه می گذرد؟
دور هشتم مذاکرات میان ایران و گروه ۱+۴ در وین اتریش از سر گرفته شده است و مذاکره کنندگان غربی در حالی در یک بازی مقصر سازی مدعی به پایان رسیدن زمان کوتاه برای بازگشت به برجام هستند که به اعتراف سیاستمداران آمریکایی، خودشان عاملان اصلی وضعیت کنونی و بدترین تصمیم در یک دهه اخیر در سیاست خارجی واشنگتن بوده اند.علی باقری کنی، مذاکره کننده ارشد ایران در ادامه رایزنی‌های دیپلماتیک در دور هشتم مذاکرات رفع تحریم که از دوشنبه  آغاز شده است، با انریکه مورا، معاون دبیر کل سرویس اقدام خارجی اتحادیه اروپا که به صورت مشترک ریاست کمیسیون مشترک برجام را برعهده دارند دیدار کرد.میخائیل اولیانوف، مذاکره کننده ارشد روسیه پس از این دیدار در توییتی نوشت که طرف‌ها در این ملاقات یادداشت‌ها و مواضع خود را در آستانه کمیسیون مشترک هماهنگ کردند.
همچنین حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران اظهار داشت: امروز سند مشترک و قابل قبولی روی میز مذاکره کنندگان داریم که آنها را اسناد یک دسامبر و ۱۵ دسامبر می خوانیم. هم در موضوع هسته ای و هم تحریم ها یعنی دیگر سند ۲۰ ژوئن را کنار گذاشتیم و به سند جدید و مشترکی رسیدیم. از امروز مذاکرات ما حول آن سند مشترک شروع می شود از جمله موضوعات در دستورکار در مذاکرات جاری ما بحث تضمین و راستی آزمایی است.
 توپ در زمین آمریکا و اروپاست 
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) پس از ۱۳ سال مذاکرات بین‌المللی فشرده، در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ (۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵) منعقد شد. برجام یک هفته بعد با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد تأیید و به عنوان ضمیمه الف به قطعنامه مذکور پیوست شد.اما پس از ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۱۷ (دی ماه ۱۳۹۵) و پس از چند اقدام مقدماتی، نهایتاً با اتخاذ مواضع مغایر برجام، با خروج یک جانبه و غیرقانونی آمریکا از این توافق در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۸ می ۲۰۱۸)، در دو مرحله تحریم‌های ثانویه آن علیه ایران بازگردانده شد.
اجرای نامتوازنِ برجام از یک طرف و فشارهای ناشی از اعمال و تشدید تحریم‌های یک جانبه آمریکا از طرف دیگر، باعث شد تا یک سال پس از خروج آمریکا از برجام، نهایتاً در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ (۸ می ۲۰۱۹) شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تصمیماتی در راستای متوقف کردن گام به گام اجرای اقدامات داوطلبانه تعهدات هسته‌ای با اعطای فرصت‌های ۶۰ روزه به دیپلماسی، اتخاذ کند.جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده است اگر سایر طرف‌های باقی‌مانده در برجام تصمیم بگیرند تعهدات خود را مطابق با توافق اجرا کنند، گام‌های مربوط به کاهش تعهدات برجامی ایران قابل بازگشت خواهد بود. دولت دموکرات بایدن که ازمنتقدان خروج کشورش از برجام است نه تنها تاکنون اقدام جدی برای بازگشت به تعهداتش انجام نداده بلکه به سیاست فشار حداکثری دولت سابق این کشور و به کارگیری تاکتیک های مختلف برای فشار بر ایران در میز مذاکره  ادامه داده است.