گروه سیاسی 
نوذر شفیعی، کارشناس مسائل غرب آسیا در گفت‌وگو با «رسالت» با اشاره به فشار آمریکا و اروپا علیه ایران و تأثیرآن  بر روند مذاکرات گفت: اصولاً برای این‌که همکاری شکل بگیرد یا مذاکرات به نتیجه برسد لازم است یک فرمول سیاسی و فنی تعیین شود این فرمول عبارت است از اعتماد، اطمینان، تعامل و همکاری.
وی افزود: آنچه که باعث بن‌بست یا کندی روند مذاکرات برجام شده اولین فاکتور این فرمول است یعنی اعتماد، آنچه که اتفاق افتاده و درعین‌حال وجود دارد این است که اعتماد ایران نسبت به آمریکا از بین رفته . یعنی طی یک فرآیند مذاکراتی به نام برجام، ایران به‌رغم اینکه به لحاظ حقوقی ضرورتی نداشت وارد مذاکرات شود به توافقی تحت عنوان برجام در سال ۲۰۱۵ تن داد. شفیعی تأکید کرد: سپس آمریکایی‌ها از برجام خارج شدند و اکنون برای آینده نیز جمهوری‌خواهان تهدید کردند که اگر انتخابات ۲۲ کنگره یا انتخابات ۲۰۲۴ ریاست جمهوری آمریکا را برنده شوند برجام را پاره خواهند کرد. سؤال این است که ایران چگونه می‌تواند نسبت به آینده مذاکرات برجامی خوشبین باشد؟
کارشناس مسائل غرب آسیا ادامه داد: به دلیل همین اتفاقات است که رفتار ایران زیاده‌خواهانه نیست. بلکه رفتار جمهوری اسلامی ایران دقیق و سنجیده است. ایران درصدد است کاری را انجام دهد تا در آینده از وقوع آنچه درگذشته اتفاق افتاده جلوگیری کند. بنابراین یک نگرانی دیگر نیز در ایران وجود دارد و آن این است که حتی اگر امروز توافقی حاصل شود (باتوجه به سایه آینده) احتمالا شرکت‌های بزرگ حاضر به ورود و همکاری اقتصادی و تجاری با ایران نخواهند بود، علتش نیز این است که این شرکت‌ها نگران هستند که وارد ایران شوند و سرمایه‌گذاری کنند و سپس در آینده با خروج دوباره آمریکا از برجام، سرمایه‌گذاری‌شان دچار مشکل شود. بنابراین بی اعتمادی فقط در ایران وجود ندارد. بلکه در شرکت‌های خارجی نیز دیده می‌شود.شفیعی تأکید کرد: درنتیجه ایران ناچار است مفاد برجام را به‌گونه‌ای طراحی کند که از وقوع این اتفاقات در آینده جلوگیری شود. لذا به‌هیچ‌عنوان نگاه ایران زیاده  خواهانه نیست. بلکه یک نگاه توأم بااراده سیاسی قوی و حسن نیت برای حل مسئله است اما به‌دلیل تجربیات تلخ گذشته ناچار است گام‌ها را بااحتیاط و دقیق بردارد.