نفیسه امامی 
سفیر ایران در بریتانیا به‌تازگی اعلام کرده است یک هیئت از طرف دولت بریتانیا هفته گذشته به ایران سفرکرده و در مورد راه‌های قانونی پرداخت بدهی ۴۰۰ میلیون پوندی این کشور با مقامات کشورمان گفت‌وگو کرده است. به گفته محسن بهاروند سفیر ایران، دو طرف چندی پیش توافقی برای پرداخت بدهی امضا کردند، اما دو روز پس از امضای آن قرارداد، دولت بریتانیا اعلام کرد به دلیل تحریم‌های آمریکا نمی‌تواند آن را اجرا کند.
بهاروند، با اشاره به اینکه بریتانیا اعلام آمادگی کرده بدهی خود را به‌جای پول نقد به شکل اقلام بشردوستانه به ایران پس بدهد، بیان کرده است: « موضوع پرداخت بدهی به کمک ارتباط ندارد بلکه پول ما اینجاست و ما پول خود را می‌خواهیم، خیلی ساده است، ما می‌خواهیم پول خودمان را دریافت کنیم.»
بدهی ۴۰۰ میلیون پوندی بریتانیا به ایران به قرارداد خرید تسلیحات زرهی به‌خصوص تانک‌های سنگین چیفتن ساخت بریتانیا در سال ۱۳۵۰ مربوط می‌شود. در آن زمان، چیفتن ازجمله تانک‌های پیشرفته‌ای محسوب می‌شد که قادر به تیراندازی دقیق در حین حرکت بودند.
ایران پیش‌تر تعدادی از این تانک را خریداری کرده و در اختیار واحدهای زرهی قرار داده بود اما طبق قرارداد جدید قرار بود نوع پیشرفته آن مجهز به هدف‌یاب لیزری و پوسته خاص مقاوم‌تر نسبت به گلوله ثاقب و موتور نیرومند بانام «شیر ایران» برای ارتش ایران ساخته شود. 
همچنین، قرار بود با ارتقای فنی تأسیسات موجود تعمیر و ساخت تانک در جنوب ایران، فناوری تولید این نوع تانک به ایران منتقل و ساخت تانک در این کشور بومی شود، اما بخش بزرگی از این سفارش تحویل ایران نشد و حالا بعد از گذشت چند دهه انگلیس برای پرداخت بدهی خود هنوز چانه‌زنی می‌کند.
علی باقری‌کنی، معاون سیاسی وزیر خارجه در سفری که آبان ماه امسال به انگلیس داشت، درباره طلب ایران با مقامات این کشور رایزنی کرد، اما به جمع‌بندی نهایی نرسید  و قرار شد موضوع بعد از بازگشت به تهران موردبررسی بیشتر قرار بگیرد.  
طبق اعلام باقری کنی دو طرف درباره پرداخت اصل مبلغ بدهی توافق دارند اما بر سر روش پرداخت در حال مذاکره هستند چون بریتانیا روش‌هایی را برای پرداخت ۴۰۰ میلیون پوند پیشنهاد کرده که ایران هنوز آن را نپذیرفته است.
موضوع امیدوارکننده‌ای که اکنون برای پرداخت بدهی انگلیس به ایران وجود دارد، پذیرش دولت این کشور برای پرداخت طلب ایران است به‌طوری‌که جرمی هانت، وزیر سابق خارجه بریتانیا توضیح داده است بریتانیا به‌هرحال باید این مبلغ را بپردازد اما به دلیل تحریم‌ها مشکلاتی وجود دارد.
اگرچه اکنون دولت انگلیس مانع اصلی برای پرداخت بدهی خود را تحریم‌های آمریکا اعلام می‌کند اما طلب ایران مربوط به سال‌های قبل از تحریم است و اگر طی سال‌های گذشته عزم و اراده‌ای برای پرداخت ۴۰۰ میلیون پوند وجود داشت، تاکنون حق ایران پرداخت‌شده بود. 
تحریم نظام بانکی کشور و عدم امکان ارتباط آن با بانک‌های دیگر کشورها باعث شده، منابع ارزی ایران از سال‌های گذشته در بانک‌های دیگر کشورها بلوکه بماند و کشورهای بدهکار به ایران از بیم تحریم‌های آمریکا، پول‌های ایران را مسدود نمایند. این در حالی است که آزادسازی دلارهای بلوکه‌شده با توجه به نیازهای اقتصادی مانند کسری بودجه دولت و وجود محدودیت‌های ارزی، کمک ویژه‌ای برای کشور محسوب شود. 
به فهرست کشورهای بدهکار به ایران به‌غیراز انگلیس باید کره جنوبی، عراق، ژاپن، چین، لوکزامبورگ و کانادا را هم اضافه کنیم که به بهانه‌های مختلف ازجمله بحث تحریم‌ها از بازپرداخت بدهی خود به کشورمان خودداری می‌کنند.
 راه‌های پرداخت بدهی انگلیس به ایران
مسعود براتی، کارشناس تحریم در گفت‌وگو با «رسالت» درباره پرداخت بدهی انگلیس به ایران گفت: تعلل کشور انگلستان بعد از گذشت چند دهه در پرداخت بدهی نشان‌دهنده عدم وجود اراده لازم برای پرداخت آن است. تحریم‌ها از حدود
 ۱۰ سال قبل اعمال شدند، درحالی‌که انگلیس قبل از آن زمان هم تلاشی برای پرداخت بدهی‌های خود نداشت. بنابراین پرواضح است که مشکل اصلی در این موضوع نداشتن اراده از سوی دولت انگلیس برای رفع این مسئله است.
وی افزود: دولت انگلیس اکنون تحت‌فشار افکار عمومی برای پرداخت بدهی ایران است تا افراد دو تابعیتی که به جرم جاسوسی در کشورمان در بازداشت هستند، آزاد شوند مانند تجربه‌ای که برای جیسون رضائیان در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما اتفاق افتاد و همزمان با مذاکرات برجام، این فرد که در بازداشت نیروهای امنیتی ایران بود درازای پرداخت ۱٫۷ میلیارد دلار به‌صورت اسکناس از سوی آمریکا، آزاد شد. دولت انگلیس هم‌اکنون در چنین موقعیتی قرار دارد و تلاش می‌کند از زیر فشار آزاد کردن افراد دوتابعیتی خارج شود. 
وی در پاسخ به این سؤال که آیا تحریم مانعی برای پرداخت بدهی انگلیس به ایران است، گفت: بله تحریم‌ها مانع از انتقال پول به ایران هستند اما مانعی نیستند که امکان رفع آن‌ها وجود نداشته باشد. به‌عنوان‌مثال انگلیس می‌تواند به‌طور خاص مجوزی از وزارت خزانه‌داری آمریکا دریافت کند و پول ایران را بدهد و یا در قالب پول نقد و یا طلا بدهی خود را بپردازد. انگلستان اکنون به بهانه تحریم به دنبال پیدا کردن راه پرسود برای خود و پرضرر برای ایران است تا از طریق تجارت کالاهای بشردوستانه و کالاهایی که مشمول تحریم آمریکا نیستند، بدهی خود را بپردازد درحالی‌که این بازی چند سر سود برای این کشور است. 
براتی تصریح کرد: دولت آمریکا تا سال ۹۴ هم اراده پرداخت بدهی خود به ایران را نداشت تا اینکه اهرم قدرتی آن‌ها را وادار به پرداخت کرد. دولت‌های متخاصمی هستند که رفتار کاملا قانونی و عادلانه در قبال ایران ندارند و تا زمانی که مجبور نشوند با کشورمان همراهی نمی‌کنند. 
وی با اشاره به اینکه نپیوستن ایران به FATF هیچ ارتباطی به پرداخت طلب مالی ایران ندارد، افزود: ایران در زمان پرداخت بدهی آمریکا به کشور در همین شرایط قرار داشت و در لیست سیاه FATF بود اما توانست آن را دریافت کند. بنابراین ادعای نپیوستن به FATF به‌عنوان عاملی برای عدم پرداخت بدهی ایران، کاملا بی مبناست. 
 پرداخت بدهی آمریکا به ایران برای رسیدن به توافق بود 
محمد صفوی دیگر کارشناس مسائل تحریم با اشاره به پرداخت بدهی‌های آمریکا به ایران در دوران ریاست جمهوری اوباما از طریق چمدانی به «رسالت» گفت: آمریکا در آن زمان بدهی خود به ایران را پرداخت کرد چون به دنبال رسیدن به توافق برای برجام بود اما اکنون شرایط تغییر کرده و همه دنیا می‌دانند چه مسائلی بعد از خروج از برجام رخ‌داده است. 
وی ادامه داد: حق ایران است که طلب خود را دریافت کند، بنابراین نباید فقط راضی به پرداخت چمدانی شویم. در آن زمان اوباما برای حفظ صلح در منطقه بدهی آمریکا به ایران را پرداخت کرد. 
 صفوی با اشاره به اینکه اکنون شرایط نسبت به سالی که برجام به امضا رسید کاملا متفاوت شده است، افزود: بی تعهدی و بی‌مسئولیتی کشورهای غربی بعد از امضای برجام به اثبات رسیده است ضمن اینکه بعد از برجام هم بر میزان تحریم‌ها افزوده شد.
این کارشناس تحریم در پایان بابیان اینکه ایران به دلیل نپیوستن به FATF برای شیوه نقل‌وانتقال پول با مشکل روبه روست، گفت: نظام بانکداری ما تحریم شده، اما مسئله مهم این است که انگلیس بالاخره پذیرفته باید بدهی خود را به ایران پرداخت کند که این موضوع می‌تواند دستاورد خوبی برای کشور ما محسوب شود. به نظر می‌رسد دولت انگلیس تا حدودی نسبت به قبل صادقانه‌تر رفتار کرده است و این امیدواری را ایجاد می‌کند که منجر به پرداخت طلب‌های ایران شود.