گروه  بین‌الملل
 اگرچه هنوز تاریخ مشخصی برای برگزاری دور جدید مذاکرات هسته‌ای در وین مشخص نشده است، اما بسیاری از تحلیلگران معتقدند برگزاری این دور از مذاکرات، به‌وضوح نشان خواهد داد که آیا  « احیای برجام» در آینده‌ای نزدیک امکان‌پذیر خواهد بود یا خیر؟ بدیهی است که مذاکرات حقوقی و فنی در خصوص نحوه بازگشت به برجام میان اعضای باقی مانده در توافق هسته‌ای( اعضای ۱+۴) صورت گرفته و به پایان رسیده است. در این میان، صرفا تصمیم سیاسی آمریکاست که تعیین‌کننده احیا یا عدم احیای توافق هسته‌ای خواهد بود. به عبارت بهتر، اکنون آمریکاست که باید نحوه مواجهه خود با توافق هسته‌ای را مشخص کند. مقامات کاخ سفید هنوز تصمیم تأثیرگذار و نهایی خود را جهت رفع تحریم‌های ایران صورت نداده‌اند. همچنین طرف آمریکایی هنوز زیر بار  ارائه تضمین در خصوص حفظ برجام  و   راستی آزمایی در قبال توافق هسته‌ای  نداده است. به عبارت بهتر، آمریکا مذاکرات را در نقطه صفر نگاه داشته است! 
 نماینده آمریکا در سازمان ملل می‌‌گوید: در آخرین دور گفت‌وگوهای وین گزینه‌های تصمیم‌گیری ایران و ایالات‌متحده مشخص‌شده‌اند. نماینده ایران اما می‌گوید، آمریکا باید تضمین دهد که دولت‌های آینده این کشور از این توافق خارج نشوند.در پی گزارش نیم‌ساله آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد درباره اجرای قطعنامه ۲۰۱۵ در مورد توافق برجام میان ایران و ۶ قدرت جهانی، شورای امنیت در روز چهارشنبه ۳۰ ژوئن   به مشورت نشست.جفری دلائورنتیس، معاون سفیر آمریکا در سازمان ملل در این رابطه گفت: «در آخرین دور گفت‌وگوهای وین مشخص شد که ایران و ایالات‌متحده چه تصمیماتی باید اتخاذ کنند تا بتوان به‌طور مشترک به توافق بازگشت.»
چنانکه شبکه دویچه وله گزارش داده است، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، در سخنان خود آمریکا را فراخواند تا تحریم‌ها علیه ایران را لغو کند و از ایران خواست به‌طور کامل به مفاد برجام بازگردد.
 آمریکا باید تضمین دهد 
اختلاف ایران و آمریکا بر سر « ارائه تضمین در خصوص برجام» ادامه دارد. مجید تخت‌روانچی، سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل در سخنان خود در نشست شورای امنیت گفت: «کسانی که تعهدات خود را زیر پا گذاشته‌اند، باید تصمیمات سخت بگیرند.» او خواستار آن شد که آمریکا تضمین دهد که دولت‌های آتی تصمیمات دولت کنونی را لغو نکنند و از توافق هسته‌ای خارج نشوند.سفیر چین نیز از ایالات‌متحده خواست تضمین دهد که در آینده از برجام خارج نخواهد شد.بر اساس یک ادعای غیر صحیح از سوی مقامات وزارت امور خارجه آمریکا،  جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا فاقد اختیارات حقوقی در این زمینه است و نمی‌تواند برای رئیس‌جمهور‌های آینده ایالات‌متحده تصمیم بگیرد. این در حالی است که دولت بایدن می‌تواند با پذیرش پرداخت خسارات ناشی از خروج از توافق هسته‌ای ، این توافق را به یک سند محکم  برای دیگر رؤسای جمهور آمریکا تبدیل کند. بااین‌حال مسجل است که بایدن اراده‌ای برای انجام این کار ندارد. نگاه غیرحقوقی بایدن نسبت به توافق هسته‌ای این روند را تشدید کرده است. 
جنجال‌هایی که تأثیری بر اراده ایران ندارد
همزمان با برگزاری مذاکرات وین، شانتاژ کشورها و رسانه‌های غربی در قبال ماهیت برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز کشورمان ادامه دارد. مقامات غربی می‌گویند در حال حاضر جمهوری اسلامی اورانیوم را با غلظت ۶۰ درصد غنی‌سازی می‌کند؛ درحالی‌که مطابق برجام تنها مجاز به غنی‌سازی اورانیوم تا ۳/۶۷ درصد است. برای ساخت بمب اتمی، نیاز به اورانیوم ۹۰ درصد غنی‌شده هست.اما جمهوری اسلامی صراحتا اعلام کرده است که  در پی ساخت سلاح اتمی نیست و در صورت برداشتن تحریم‌های آمریکا به‌سرعت به توافق سال ۲۰۱۵ بازخواهدگشت.دبیرکل سازمان ملل گفته است: «من همچنان معتقدم که احیای کامل برجام بهترین راه برای اطمینان از این است که برنامه اتمی جمهوری اسلامی ایران همواره صلح‌آمیز می‌ماند.»
در این میان، جمهوری اسلامی ایران بر روی مطالبات حقوقی و منطقی خود درروند احیای برجام متمرکز است. نباید فراموش کرد که تلاش واشنگتن برای کمرنگ نمودن یا محو خطوط قرمز تعیین شده در خصوص بازگشت واشنگتن به برجام   برآمده از نگاه ابزاری و سیاسی دموکرات‌های آمریکا در قبال توافق هسته‌ای با ایران است. 
تسلیم تضمین گریزی آمریکا نمی‌شویم 
بدون شک، جمهوری اسلامی ایران تسلیم تضمین‌گریزی ایالات‌متحده نخواهد شد. پس از خروج رسمی ایالات‌متحده از برجام و بی تعهدی محض و عامدانه تروئیکای اروپایی در تأمین حداقلی خواسته‌های بر حق کشورمان، شاهد کاهش تعهدات برجامی ایران در ذیل استراتژی «مقاومت فعال» بودیم. بنابراین جنس نقض تعهدات  برجامی آمریکا از جنس  کنش اولیه و جنس کاهش تعهدات ایران از جنس  واکنشی مستند به متن توافق هسته‌ای   بوده است.بنابراین در این معادله، ما صرفا با  یک بازیگر ناقض برجام  مواجه هستیم و آن آمریکاست. دوباره تأکید می‌شود که کاهش تعهدات برجامی جمهوری اسلامی ایران در  واکنش  به خروج رسمی آمریکا از برجام و بی تعهدی طرف‌های اروپایی و   مستند به متن برجام  صورت گرفته است. سیاستمداران و رسانه‌های غربی در یک بازی تبلیغاتی هدفمند سعی دارند  بحران یک‌جانبه  ای که آمریکا و اتحادیه اروپا مولد آن بوده‌اند را به یک  بحران دوطرفه تبدیل کنند که ایران نیز در شکل‌دهی آن سهیم بوده است! قطعا نباید تسلیم این آدرس غلط و خطرناک شویم.
غرب  نهایت تلاش خود را به کار گرفته است تا جمهوری اسلامی ایران را از دو مطالبه اصلی ، حقوقی و منطقی خود منصرف کند : یکی «رفع تمامی تحریم‌های هسته‌ای ایران» و دیگری«راستی آزمایی غرب توسط ایران بر اساس ارائه تضمین‌های واقعی آمریکا-اروپا». جبهه غرب به‌خوبی می‌داند که در صورت‌بندی حقوقی پرونده  نقض برجام ، حتی ذره‌ای قدرت مانور ندارد. ازاین‌رو سعی دارد یک معادله ساده و تک مجهولی  با محوریت غرب را تبدیل به یک  معادله پیچیده و دومجهولی  با محوریت ایران و غرب تبدیل کند! بدیهی است که تنها راه مواجهه با این رویکرد و بازی وقیحانه، فاصله‌گیری از رویکرد تعهد محور  و استناد به رویکرد  تضمین محور 
در برابر آمریکا و تروئیکای اروپایی می‌باشد. درهرحال،«بقای توافق هسته‌ای» باید در قالب یک «روند حقوقی»و « تضمین محور» مورد مذاکره و توافق طرفین قرار گیرد.