وحید عظیم‌نیا
مقدمه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اگر اهمیت‌اش به‌اندازه اصول متعدد این قانون نباشد کمتر از آن نیست اما آن‌طور که باید و شاید موردتوجه قرار نگرفته و نمی‌گیرد. این مقدمه در باب «وسایل ارتباط جمعی» صراحتا تأکید دارد وسایل ارتباط جمعی (رادیو – تلویزیون) بایستی در جهت روند تکاملی انقلاب اسلامی درخدمت اشاعه فرهنگ اسلامی قرار گیرد و در این زمینه از برخورد سالم اندیشه‌های متفاوت هم بهره جوید و از اشاعه و ترویج خصلت‌های تخریبی و ضد اسلامی پرهیز کند.
فارغ از این‌که تا چه اندازه این مهم در چهار دهه گذشته محقق شده است و رسانه‌های ریزودرشت چپ و راست و رنگارنگ مجازی، مکتوب و تصویری به آن پایبند بوده‌اند، نقش آن‌ها در مراسم امسال بزرگداشت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی مهم است چه آنکه برای اولین با در بیش از چهار دهه گذشته، بناست مراسم راهپیمایی ۲۲ بهمن برگزار نشود و صرفا به رژه موتوری اکتفا شود. 
البته این خود نیز نشان از بلوغ نظام سیاسی برآمده از اسلام است که برای تضمین تأمین سلامت مردم حتی از برگزاری نماز جمعه هم گذر کرد تا این گزاره جلال آل‌احمد بیش از پیش اثبات شود که مکتب تشیع، آوانگارد (پیشرو) بوده و یکی از عوامل پویایی و ماندگاری آن نیز همین به‌روز بودن آن است.
رسانه‌ها علاوه بر پوشش مراسم‌ مختلف در جای‌جای ایران اسلامی که برای ایام دهه فجر تدارک دیده‌شده و بناست روز ۲۲ بهمن نیز اجرا شود، به بازخوانی دستاورد‌های انقلاب اسلامی نیز می‌پردازند که اقدامی لازم و البته ناکافی هست؛ ناکافی از این بعد که بخشی از رسانه‌ها یا در حال دفاع از هجوم جنگ رسانه‌ای طرف مقابل در رزم‌گاه جنگ ترکیبی (هیبریدی) هستند و یا اساسا ورودی به این مهم ندارند چراکه به زعم آن‌ها رسانه مستقل است و نباید در اختیار حاکمیت قرار بگیرد! اما نکته جالب و البته تأسف‌آور آنجاست که همین رسانه‌های مدعی استقلال، تریبون اشخاص حقیقی و حقوقی وابسته به زر و زور هستند که بدون پشتوانه آن قدرت و ثروت هیچ هویتی ندارند.
به‌هرروی، مردم ایران اسلامی نیک می‌دانند و بهتر است برای کسانی که نمی‌دانند نیز این فراز بیانیه گام انقلاب که رهبر حکیم انقلاب به خوبی ترسیم کرده‌اند، یادآوری شود که انقلاب اسلامی و نظام برخاسته از آن، از نقطه صفر آغاز شد؛ اولا: همه چیز علیه ما بود، چه رژیم فاسد طاغوت که علاوه بر وابستگی و فساد و استبداد و کودتایی بودن، اوّلین رژیم سلطنتی در ایران بود که به دست بیگانه -و نه به زور شمشیر خود- بر سرکار آمده بود، و چه دولت آمریکا و برخی دیگر از دولت‌های غربی، و چه وضع به‌شدت نابسامان داخلی و عقب‌افتادگی شرم‌آور در علم و فناوری و سیاست و معنویت و هر فضیلت دیگر. ثانیا: هیچ تجربه پیشینی و راه طی‌شده‌ای در برابر ما وجود نداشت. بدیهی است که قیام‌های مارکسیستی و امثال آن نمی‌توانست برای انقلابی که از متن ایمان و معرفت اسلامی پدید آمده است، الگو محسوب شود. انقلابیون اسلامی بدون سرمشق و تجربه آغاز کردند و ترکیب جمهوریت و اسلامیت و ابزار‌های تشکیل و پیشرفت آن، جز با هدایت الهی و قلب نورانی و اندیشه  بزرگ امام خمینی، به دست نیامد  و این نخستین درخشش انقلاب بود. 
پس آ‌نگاه انقلاب ملت ایران، جهان دوقطبی آن روز را به جهان سه‌قطبی تبدیل کرد و سپس با سقوط و حذف شوروی و اقمارش و پدید آمدن قطب‌های جدید قدرت، تقابل دوگانه جدید «اسلام و استکبار» پدیده برجسته جهان معاصر و کانون توجه جهانیان شد. از سویی نگاه امیدوارانه ملت‌های زیر ستم و جریان‌های آزادیخواه جهان و برخی دولت‌های مایل به استقلال، و از سویی نگاه کینه‌ورزانه و بدخواهانه  رژیم‌های زورگو و قلدر‌های باج‌طلب عالم، بدان دوخته شد. بدین‌گونه مسیر جهان تغییر یافت و زلزله انقلاب، فرعون‌های در بسترِ راحت آرمیده را بیدار کرد؛ دشمنی‌ها با همه شدت آغاز شد و اگر قدرت عظیم ایمان و انگیزه این ملت و رهبری آسمانی و تأییدشده امام عظیم‌الشأن ما نبود، تاب آوردن در برابر آن‌همه خصومت و شقاوت و توطئه و خباثت، امکان‌پذیر نمی‌شد.
همان‌طور که رهبر انقلاب به زیبایی ترسیم کرده‌اند «زلزله انقلاب، فرعون‌های در بسترِ راحت آرمیده را بیدار کرد؛ دشمنی‌ها با همه شدت آغاز شد» از دشمنی این فرعون‌ها تا به امروز بیش از چهار دهه می‌گذرد و علی‌رغم فشاری سنگین دشمنان که باز به فرموده رهبر معظم انقلاب «اگر نبود قدرت عظیم ایمان و انگیزه این ملت و رهبری آسمانی و تأییدشده امام عظیم‌الشأن ما، تاب آوردن در برابر آن‌همه خصومت و شقاوت و توطئه و خباثت، امکان‌پذیر نمی‌شد»، مسیر پیش‌رو در حوزه‌های مختلف به خوبی طی شده است هرچند در برخی حوزه‌ها کاستی وجود دارد که آن هم با سپردن امور اجرایی به افرادی در تراز مکتب حاج قاسم حل خواهد شد.
مهم‌ترین ساحتی که نشان از موفقیت‌آمیز بودن حرکت انقلاب اسلامی است، تأثیرپذیری معادلات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از کنش‌های جمهوری اسلامی ایران است تا جایی که رژیم‌های صاحب دلارهای نفتی و یا به اصطلاح خرپول منطقه دست به دامن کشورهای اروپایی شده‌اند که آن‌ها نیز در فلان دورهمی‌های بین‌المللی حضورداشته باشند. عربستان یکی از همین کشورهاست که علی‌رغم در پیش گرفتن مسیر چندساله خصومت علیه ایران، اکنون دست از پا درازتر در تقلای حضور در گفت‌وگوهایی است که غرب به بهانه در حال دوشیدن این رژیم مفلوک است چراکه جمهوری اسلامی ایران هیچ دلیل و تمایلی برای مذاکره مجدد درباره چیزی که قبلا درباره آن مذاکره کرده و به نتیجه رسیده است، ندارد.
البته قرینه‌های دیگری برای  موفق بودن حرکت انقلاب اسلامی وجود دارد که رویش حاج قاسم‌ها یکی از آن‌هاست. 
سپهسالارانی که خط دفاع از مرزهای خاکی ایران اسلامی را نه در جبهه‌های دفاع مقدس بلکه کیلومترها آن‌طرف‌تر منتقل کرده‌اند تا در منطقه ناامن غرب‌آسیا، امنیت مردمان ایران تضمین باشد. رشد سرسام‌آور علمی، تقویت خیره‌کننده توان دفاعی و حوزه بهداشت و … از دیگر قرینه‌هاست.
به‌هرروی امید می‌رود رسانه‌ها در اثنای جنگ نابرابر رسانه‌ای از انتقال دستاوردهای انقلاب اسلامی به نسل جوان فروگذار نکنند و اجازه ندهند دشمنان در هدف ناامن سازی فضای ذهنی مردم با عملیات‌های روانی – رسانه‌ای موفق شوند، آخرین تلاش‌های دشمن هم باید ناکام باشد.