حانیه مسجودی
هرچه بیشتر به انتخابات ریاست جمهوری و این صحنه رقابت سیاسی نزدیک‌تر می‌شویم، نوشته‌های تئوریسین‌ها و نظریه‌پردازان اصلاحات بی‌رمق‌تر و کم‌فروغ‌تر می‌شود. به حدی که فعالان اصلاح‌طلبی که مدت‌ها بود از آن‌ها خبر و یادداشتی منتشرنشده بود، قلم می‌زنند و از خالی بودن ویترین اصلاحات می‌نویسند. 
ناامیدی در اصلاحات دقیقا در دولت دوم روحانی دهان باز کرد. روحانی، فردی که با حمایت و رأی جامعه اصلاح‌طلب سرکار آمد، نتوانست در دوره ریاست جمهوری خود نظر مردم را جلب و با اقدامات حداقلی برای کسب رضایت مردم آرایی را که به امانت‌گرفته بود پاسداری کند. در همین میان اصلاحاتی‌ها سعی کردند راه خود را از دولت تدبیر و امید جدا و به‌نوعی با انتقاد و اظهارات مختلف حمایت خود از روحانی را پس گرفتند. باوجوداین‌که بیشتر و حتی می‌توان گفت تمام کابینه دولت دوازدهم از مردان اصلاح‌طلب تشکیل‌شده اما بزرگان این جریان، عملکرد و رویکردهای رئیس‌جمهور را تأیید نمی‌کنند. این ناامیدی و خالی کردن شانه از عملکرد و نتایج دولت روحانی با نزدیک شدن به انتخابات شدت گرفته به‌نوعی که در گفت‌وگوهای اخیر آن‌ها دیده می‌شود.
 ابطحی: چرا اصلاح‌طلبان باید به خاطر اشتباهات روحانی مورد اعتراض باشند؟
۱۲ بهمن‌ماه در دومین نشست «جمهور» از سلسله جلسات انتخاباتی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل که با حضور محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس دولت اصلاحات، برگزار شد، ابطحی اذعان داشت: ببینید ما چقدر مورد اعتراض هستیم که آقای روحانی دارد چنین و چنان می‌کند، چرا ما باید به خاطر اشتباهات آقای روحانی این‌قدر مورد اعتراض باشیم؟ این در حالی است که محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور اواسط مهرماه سال جاری گفته بود که «بزرگان جریان اصلاحات ارتباط خوبی باروحانی دارند.»
رئیس دفتر رئیس‌جمهور تأکید کرده بود که «من هفته گذشته خیلی روشن گفتم که بین اصلاح‌طلبان اختلاف‌نظر وجود دارد و دیدگاه‌شان نسبت به دولت هم یکی نیست، برخی خیلی حامی دولت هستند ولی یک عده‌ای از این‌ها هم از ابتدا به دولت انتقاد می‌کردند و من هفته گذشته جواب این‌ها را دادم.»
بااین‌وجود اما دولت روحانی از درون می‌داند که با کارنامه‌ای که از خود برجای گذاشته، پیشینه و سابقه جریان اصلاح‌طلب را خدشه‌دار کرده است. زیرا هر از چند گاهی
حامیان دولت به دفاع از عملکرد او می‌پردازند و اصلاحات را همچنان حامی دولت دوازده می‌دانند. این رویکرد و تأکید چندباره به حمایت جریان چپ از روحانی نشان از خلأ و ناامیدی آن‌ها به جلب نظر و تکرار مجدد مردم است.
 تئوریسین اصلاح‌طلب: پشت ویترین جریان اصلاح‌طلبی چیزی مشاهده نمی‌شود
محمدرضا تاجیک از تئوریسین‌های جریان اصلاحات در گفت‌وگوی اخیر خود با روزنامه اصلاح‌طلب آرمان، گفت: در پشت ویترین جریان اصلاح‌طلبی چیزی مشاهده نمی‌شود. نه مفهوم و ایده جدیدی و نه شخصیت جدیدی در این ویترین وجود ندارد. گویا گرد و غبار بر این ویترین نشسته و به گفته مولانا «غماز» نیست.
در تکمیل نظریه تاجیک به نقل از شاعر بزرگ مولانا باید گفت که: 
جمله خلقان سُخره  اندیشه‌اند      
 زان سبب خسته‌دل و غم ‌پیشه‌اند
طبق گفته نظریه‌پردازان اصلاحات، این جریان محکوم و اسیر اندیشه‌های خویشتن‌ شده‌اند.لازم به یادآوری است سعید حجاریان، دیگر نظریه‌پرداز اصلاحات بارها درباره انسداد رادیکالیسم اقرار و هشدار داده است. سال ۱۳۹۸ برخی از سران اصلاحات تلاش کردند در راستای فاصله‌گذاری با دولت و حتی حاکمیت، پروژه‌هایی را عملیاتی کنند که مهم‌ترین آن‌ها نامه سرگشاده موسوی‌خويینی  به رهبر انقلاب بود که عملا مسئولیت تمام کاستی‌ها را متوجه ایشان می‌کرد. این نامه با واکنش‌های بسیاری در جناح‌های سیاسی و نویسندگان و روزنامه‌نگاران روبه‌رو شد، به‌نحوی‌که طیف‌های قابل‌ملاحظه‌ای از اصلاح‌طلبان نیز آن را مصداق رادیکالیسم، بی‌فایده و عامل انسداد مضاعف معرفی کردند.