محسن پیرهادی – مدیرمسئول
چندی پیش، در سرمقاله روزنامه نوشتم که شواهد متقنی وجود دارد که آمریکا در شرایط فعلی، برای اقدام نظامی علیه ایران، نه عزمی دارد و نه توانی و حتی تصریح کردم اگر احتمال برخورد نظامی میان ایران و آمریکا در زمان اوباما، یک درصد بود، در حال حاضر همان‌قدر هم نیست، اما این را هم اضافه کردم که راهبرد دولت آمریکا در شرایط فعلی، آن است که ایران، سایه جنگ را بسیار نزدیک حس کند و تحت‌فشار آن مجبور به مذاکره شود، خلاصه آن‌که تهدید به جنگ قرار است آمریکا را به مقصود برساند و نه خود جنگ. در خبرها دیده‌اید که ناو هواپیمابر لینکلن و بمب‌افکن‌های B52 به منطقه اعزام‌شده‌اند، اما در این‌سوی ماجرا مقام معظم رهبری، تأکید کردند که «جنگ نمی‌شود، مذاکره هم سم است.»
چند روز پیش، رئیس‌جمهور آمریکا، به خیال خود، برای آن‌که تهدید ایران را عینی‌تر کند، در جشن فارغ‌التحصیلی افسران جوان آمریکایی از آن‌ها خواست خود را برای جنگ در آینده نه‌چندان دور آماده کنند، افسران مات و مبهوتی که نمی‌دانستند روی این سخن اصلاً به آن‌ها نیست و خطاب به مسئولان ایران است. اما روز گذشته، مقام معظم رهبری در دیدار اساتید، راهبرد مقابله ایران با دوگانه فشار – مذاکره آمریکا را به‌روشنی بیان کردند. حالا دیگر همه مطمئن هستند که حداقل در دوران دولت فعلی آمریکا، هیچ مذاکره‌ای در کار نخواهد بود و تشدید فشار هم مؤثر نیست. از همه مهم‌تر، در جبهه خودی و بر اساس محاسبات منطقی، هیچ‌کس تهدیدات آمریکا را جدی نمی‌گیرد. در خبرها آمده بود که در هفته‌های گذشته مرتباً فرستادگانی از دیگر کشورها که حامل پیام واشنگتن بودند، به تهران سفرکرده‌اند، اما این‌همه پیام، شب گذشته در یک‌کلام رهبری پاسخ داده شد : ایشان در واکنش به درخواست‌های غیررسمی دولت آمریکا برای مذاکره فرمودند :« مثل قضیه‌ آن خواستگاری که از او پرسیدند چه شد؟ گفت همه‌چیز پیش رفته
غیر از دو چیز: ما می‌گوییم دختر شمارا می‌خواهیم و آن‌ها می‌گویند غلط می‌کنید! منظور این‌ها از مذاکره،‌ مذاکره با آمریکا است که درباره‌ این هم گفتیم که مذاکره نمی‌کنیم؛ علتش این است که مذاکره هیچ فایده‌ای ندارد و ضرر هم دارد.»
شايد بيش از يک سال باشد که رهبر معظم انقلاب، تقريب در تمام ديدارها و سخنراني‌هاي رسمي که به موضوعات بين‌المللي پرداخته‌اند، بر دو اصل «جنگ نمي‌شود، مذاکره نمي‌کنيم» تأکيد ورزيده‌اند، اما اين تأکيدات چندباره حتماً دليلي دارد. دشمن بايد مطمئن شود که ما اهل آن مذاکره‌اي که آمريکا مي‌خواهد، نيستيم. در داخل هم عموم مردم بايد مطمئن شوند که هيچ تهديد جدي و نزديکي متوجه کشور نيست، اما اين تمام ماجرا نيست، گويا برخي مسئولان داخلي بيشتر از همه مخاطب اين پيام‌ هستند.
پدر خانواده، چه زماني مجبور است چندين بار تکرار کند که آن خوراکي که از بيرون براي شما تدارک شده، سم است؟ مشخص است که مخاطب اين سخن، بيرون مرز نيست، بلکه زماني است که برخي فرزندان هنوز هم نسبت به خوراکي که از بيرون مي‌رسد، تمايل يا حداقل ترديد دارند. به نظر مي‌رسد بعضي از مسئولان خودمان هم بايد حقيقتاً باور کنند که نه جنگي در کار است و نه ما با آمريکا مذاکره مي‌کنيم که اگر چنين شد، احتمالاً اميدشان هم بيشتر متوجه ظرفيت‌هاي داخلي و وقت و دغدغه‌شان، بيش‌ازپيش صرف اداره صحيح امور کشور خواهد شد!