گروه بین‌الملل
شانتاژ سه کشور اروپایی آلمان، انگلیس و فرانسه علیه برجام و ایران همچنان ادامه دارد. با قطعیت یافتن پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، نه‌تنها کشورهای اروپایی درصدد جبران رفتارهای وقیحانه خود در دوران ریاست جمهوری ترامپ برنیامده‌اند، بلکه در عمل وقیح‌تر شده‌اند! 
ابراز نگرانی تروئیکای اروپا از نصب سانتریفیوژهای جدید در نطنز
کشورهای فرانسه، آلمان و انگلیس در بیانیه‌ای مشترک نسبت به تصمیم ایران برای نصب سانتریفیوژهای جدید در تأسیسات غنی‌سازی نطنز، ابراز نگرانی کردند.به نوشته خبرگزاری «اسپوتنیک»، تروئیکای اروپایی با ادعای اینکه تصمیم ایران برای نصب سانتریفیوژهای جدید در نطنز، نقض توافق هسته‌ای است، گفتند: «اگر ایران درباره حفظ فضای دیپلماسی جدی است، باید از توافق تبعیت کند»!
سه کشور اروپایی در واکنش به قانون مجلس شورای اسلامی ایران تحت عنوان «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران» مدعی شدند: «اطلاعیه اخیر ایران به آژانس اتمی درباره تصمیم نصب سه آبشار سانتریفیوژهای پیشرفته در تأسیسات غنی‌سازی نطنز، مخالف برجام و بسیار نگران‌کننده است با نگرانی شدید به قانون اخیر که توسط پارلمان ایران تصویب‌شده، توجه می‌کنیم. [قانونی] که اگر اجرا شود، به‌طور اساسی برنامه هسته‌ای ایران را توسعه داده و دسترسی‌های نظارتی آژانس اتمی را محدود می‌کند».
به نوشته اسپوتنیک، تروئیکای اروپایی همچنین افزود: «این اقدامات با برجام و تعهدات گسترده‌تر هسته‌ای ایران همخوانی ندارد. اگر ایران درباره حفظ فضای دیپلماسی جدی است، نباید چنین گام‌هایی را اجرا کند».
کشورهای آلمان،‌ فرانسه و انگلیس که از زمان خروج آمریکا از توافق هسته‌ای، به تعهدات برجامی خود عمل‌نکرده‌اند، در این بیانیه هشدار دادند: «چنین اقدامی، تلاش‌های مشترک ما برای حفظ برجام را به خطر می‌اندازد و فرصت مهم برای بازگشت به دیپلماسی به‌همراه دولت جدید آمریکا را تضعیف می‌کند.ما این عدم تبعیت ایران را در چارچوب برجام مطرح خواهیم کرد. ما از بیانیه‌های رئیس‌جمهور منتخب [جو] بایدن درباره برجام و راه دیپلماتیک برای رسیدگی به نگرانی‌های گسترده‌تر درباره ایران، استقبال می‌کنیم. این به نفع همه ما است».
تروئیکای اروپایی در حالی ایران را به نقض توافق هسته‌ای متهم می‌کنند که سه روز پیش، «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در پیامی توییتری، خطاب به این سه کشور گفت:‌ «به تعهداتتان در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل پایبند باشید و نقض برجام را متوقف کنید».
فریبکاری آشکار اروپائیان
از سوی دیگر، اظهارات  اخیر «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در خصوص برجام، موردتوجه بسیاری از تحلیلگران حوزه روابط بین‌الملل قرارگرفته است. بورل در این خصوص می‌گوید:
«…. ایرانی‌ها به‌هرحال بعد از ماجراهای سال‌های اخیر حق‌دارند احساس کنند که به‌ آن‌ها خیانت شده است و بنابراین احتمالاً نخواهند خواست دوباره با همان کارت‌ها ( تاکتیک‌ها و روش‌ها)  بازی کنند. اما ما هم باید منتظر بمانیم. »
به‌راستی چگونه می‌توان از سخنان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و رئیس کمیته مشترک برجام  رمزگشایی کرد؟ به عبارت بهتر، بیان این مواضع، آن‌هم در آستانه حضور بایدن در رأس معادلات سیاسی و اجرایی ایالات‌متحده، چگونه قابل توجیه و تفسیر خواهد بود؟از سو دیگر، نسبت این مواضع، با مواضعی که از سوی وزرای امور خارجه تروئیکای اروپایی( انگلیس، آلمان و فرانسه) بیان می‌شود، چگونه تعریف می‌شود؟درست در همان زمانی که «جوزف بورل» به‌عنوان رئیس کمیته مشترک برجام از حق ایران مبنی بر بی‌اعتمادی به آمریکا- اروپا سخن به میان می‌آورد، هایکوماس وزیر امور خارجه دولت آلمان سیگنال کاملا متفاوتی را در قبال برجام و راهکارهای موجود برای حفظ آن به تهران و نظام بین‌الملل مخابره کرد! هایکو ماس معتقد است که اگر ایران می‌خواهد برجام حفظ شود، باید تن به محدودیت‌هایی جدید در حوزه هسته‌ای ( باهدف دائمی کردن محدودیت‌های هسته‌ای ایران در برجام )  داده و علاوه بر آن، آزمایش موشک‌های بالستیک را متوقف سازد! وزیر خارجه ژرمن‌ها به این نقطه نیز اکتفا نکرده و  هم‌زمان نیز خواستار «تحدید قدرت منطقه‌ای ایران» در قالب یک «توافق جدید» شده است!
سؤالاتی که باید به آن‌ها پاسخ داد
درهرحال، باید به این سؤال مهم پاسخ داد که آیا مواضع متناقض اخیر اروپائیان در برجام، منبعث از سردرگمی آن‌ها در قبال توافق هسته‌ای بوده یا محصول بازی هماهنگ دوباره آن‌ها با دولت جدید آمریکا( دولت جو بایدن) می‌باشد؟ تا زمانی که به این سؤالات کلیدی پاسخ داده نشود، نمی‌توان تحلیل دقیقی از ریشه‌ها و اهداف آشکار و مستتر در سخنان بورل ارائه داد. نخستین و مهم‌ترین سؤال اینکه  اگر اروپا واقعا به برجام متعهد است دلیل همراهی تروئیکای اروپایی با دولت ترامپ در راستای تحمیل تعهدات موشکی و نظامی و دائمی کردن محدودیت‌های هسته‌ای ایران ( از طریق حذف بند غروب آفتاب در برجام) چیست؟! جوزف بورل به‌عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بارها در مواضع قبلی خود تأکید کرده است که بازگشت به برجام را مقدمه‌ای برای توافقات بعدی با ایران می‌داند. به عبارت بهتر، بازیگران اروپایی، برجام را قطعه‌ای از یک پازل بزرگ‌تر به نام «توافق جامع با ایران» می‌دانند. توافقی که بتواند استراتژی «مهار حداکثری ایران» را تضمین کند. 
۱۱ تعهدی که فراموش شد
فراتر از آن، جوزف بورل از ۱۱ تعهد مندرج در بیانیه بروکسل« که پس از خروج ترامپ از برجام توسط اروپائیان قرائت شد» و قرار بود اروپا آن‌ها را در قبال حفظ توافق هسته‌ای از سوی کشورمان عملیاتی کند، حتی«یک مورد» را انجام نداده‌اند.
در این میان، اتحادیه اروپا ضمن بازی با کلید واژگان کاذب و مبهمی مانند «SPV» و انعقاد ساختارهایی نامرئی  و ذهنی و غیرعملیاتی مانند«اینستکس» ،ایران را وادار به حفظ کلیت توافق هسته‌ای نمودند، بدون آنکه در عمل اقدامی جهت تأمین منافع جمهوری اسلامی ایران در برجام صورت دهند. در این میان،؛ باید مراقب آدرس‌ها و نشانه‌های نادرستی که از سوی جوزف بورل و همراهانش در اتحادیه اروپا مخابره می‌شود، بود! بازیگران اروپایی در موضع‌گیری‌های خود ، استراتژی فشار حداکثری علیه ایران را موردتمجید قرار داده و آن را تنها راه ممکن برای تغییر رفتار کشورمان قلمداد کرده‌اند.
به‌راستی اروپا به کدام سند پایبند است:«سند خروج ترامپ از برجام» یا سند «برجام»؟! رصد رفتارهای اتحادیه اروپا در قبال کشورمان نشان می‌دهد که آن‌ها گزینه دوم را انتخاب کرده‌اند! بورل و دیگر مقامات  اروپایی در یک‌سو درصدد حفظ«نام برجام» باهدف بازخواست از تعهدات یک‌طرفه ایران و از سوی دیگر، درصدد تحمیل محدودیت‌های جدید علیه کشورمان در قالب تکمیل استراتژی فشار حداکثری آمریکا هستند.این رفتار اتحادیه اروپا در دوران ترامپ نیز قابل رصد و مشاهده بود و اکنون نیز در حال تکرار است!