محمدرضا  ناظر، متخصص بیماری‌های عفونی در گفت‌وگو با « رسالت » بابیان این نکته که اگر بخواهیم جلو چرخه انتقال بیماری را بگیریم تنها قرنطینه کامل پاسخگوست اظهار می‌دارد: « عده‌ای گمان می‌کنند اگر تعطیلی به‌صورت نصف و  نیمه باشد، ۵۰ درصد عفونت کاهش پیدا می‌کند درصورتی‌که چنین نیست. تعطیلی به صورتی که اکنون شاهدش هستیم تنها حدود ۱۰ درصد تأثیر دارد و این اثر نیز کوتاه‌مدت است.  به این خاطر که شیوع این بیماری به‌صورت لگاریتمی است. تفاوت تعطیلی به‌صورت نصفه و نیمه با قرنطینه کامل از زمین تا آسمان است. چنانچه ما دو هفته قرنطینه محکم را اجرایی می‌کردیم میزان مرگ‌ومیر و موارد ابتلا به‌شدت کاهش پیدا می‌کرد. هرچند این طرح تعطیلی فعلی به‌مراتب بهتر از تعطیلی کسب‌وکارها از ساعت ۶ عصر است. آن طرح که عملاشکست‌خورده و بی‌نتیجه بود. » وی معتقد است جدای از بحث‌های اقتصادی و یا سیاسی که شدنی است یا خیر، از جنبه پزشکی و علمی قرنطینه کامل راه‌حل مسئله است: 
« در کشورهایی که قرنطینه کامل انجام‌شده است به کسب‌وکارها هزینه‌هایی که متضرر می‌شوند را پرداخت می‌کنند.» ناظر در ادامه سخنانش به مسائل پیشگیرانه اشاره‌کرده و می‌گوید، در محیط‌های بسته ماسک به‌تنهایی کافی نیست و وجود تهویه مناسب نیز بسیار مهم است. مردم باید روش استفاده از ماسک را نیز بیاموزند. به‌عنوان‌مثال افرادی را می‌بینم که وقتی به اداره یا مغازه‌ای می‌رسند ماسکشان را برمی‌دارند و صحبت می‌کنند، یا در محیط‌های باز از یک ماسک به مدت طولانی استفاده می‌کنند که باعث می‌شود آن  ماسک عملا کیفیت و کارایی‌اش را از دست بدهد.  در بحث پیشگیری تعبیه تهویه مناسب در مکان‌های سربسته و در بحث درمان بالا بردن فشار اکسیژن در بیمارستان‌ها و دستگاه‌های اکسیژن ساز دستی قابل‌حمل برای مراقبت‌های در منزل باید جزو اولویت‌ها قرار بگیرد. به‌عنوان‌مثال ما امکان این‌که با دارویی قوی بیمار را ظرف ۳ روز مرخص کنیم نداریم. به‌علاوه دستگاه‌های اکسیژن رسان در بیمارستان‌ها به‌شدت کم است و در بسیاری از آن‌ها فشار اکسیژن پایین است. کاش در طرح تحول سلامت به‌جای هزینه‌های میلیاردی برای تبلیغات و رنگ و تزیین بیمارستان‌هایمان این کمبودها را تأمین می‌کردیم. لذا نمی‌توان کشور خودمان را با دیگر کشورها مقایسه کرد. » این متخصص با اشاره به  مشکلات زیادی که در سطح آی سیو بیمارستان‌ها وجود دارد، عدم اهتمام به درمان آی سیو محور را برخلاف استانداردهای جهانی دانسته و عنوان می‌دارد: « متأسفانه مرگ‌ومیرها در آی سیوهای کشور همچنان بالاست و آی سیو ها دارند در درمان شکست می‌خورند و دلیل آن اين است که هیچ‌گونه دپارتمان آی سیو ای در کشور وجود ندارد. زیربنای آی سیو در کشور ما به‌هیچ‌وجه استاندارد نیست و وزارت بهداشت هم هیچ‌گونه تلاشی در این قضیه نکرده است. درمان این بیماری در کشور ما اساسا آی سیو محور نیست و درمان بیشتر به‌صورت مطبی و غیر آکادمیک جلو می‌رود و بیماران پرخطر در گستره نگاه مطبی جایی ندارند. از آنجایی هم که زیربنای آی سیو در کشور غیرعلمی است، درمان‌ها ازنقطه‌نظر آی سیو غیرعلمی انجام می‌پذیرد. لذا می‌ترسیم در گسترش بیماری همان‌طور که جناب وزیر فرمودند به آن اعداد عجیب‌وغریب برسیم. »