وقتی بغض پمپئو میترکد!
حنیف غفاری
مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا روزهای سختی را سپری میکند! او به نماد شکست واشنگتن در حوزه امنیت و سیاست خارجی تبدیلشده و هیچیک از اهداف میانمدت و حتی کوتاهمدت ترسیمشده از سوی او در منطقه غرب آسیا، آمریکای لاتین و شبهجزیره کره محقق نگردیده است. پمپئو در تازهترین مواضع خود، نتوانسته است خشم شدید خود را از توافق بلندمدت و ۲۵ ساله تهران-پکن کتمان کند:
« من اقدام پکن و تهران برای امضای یک توافق اقتصادی ۴۰۰ میلیارد دلاری و توافق امنیتی را محکوم میکنم! تحریمهای آمریکا علیه ایران بر شرکتهای چینی نیز دلالت میکند.دستیابی ایران به پول و سلاح خطراتی برای منطقه درپیخواهد داشت.
کشورهای منطقه نیز باید مراقب این توافق باشند! این مسئله باعث بیثباتی در منطقه خواهد شد.»
خشم و سردرگمی مقامات آمریکایی نسبت به انعقاد توافق تهران-پکن کاملا قابلدرک است! به نظر میرسد استراتژی«تغییر زمینبازی» تاکنون بهخوبی از سوی ایران مدیریتشده است. این استراتژی، نهتنها «قواعد بازی» را که طی سالهای اخیر همواره از سوی غرب تحمیل میشده را تغییر میدهد، بلکه ابتکار عمل را نیز در اختیار کشورمان قرار میدهد. فراتر از آن، رونمایی از توافق«اقتصادی-راهبردی» بلندمدت تهران-پکن در شرایطی صورت گرفت که آمریکا و تروئیکای اروپایی، تصور میکردند ایران همه ظرفیتهای بالقوه و بالفعل را در حوزه سیاست خارجی خود رها کرده و در انتظار تعیین تکلیف حضور بایدن یا ترامپ در کاخ سفید است!
بهطورکلی، برخی اقدامات، تصمیمات و طرحها در حوزه سیاست خارجی یک کشور، محاسبات تاکتیکی رقبا و برخی دیگر، محاسبات راهبردی و استراتژیک آنها را بر هم میزند. توافق ترسیمشده میان تهران-پکن از جنس دوم است. این توافق، محاسبات استراتژیک آمریکا( که محصول همافزایی هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه در قبال ایران میباشد) را در قبال کشورمان بر هم زده است. بدیهی است که در چنین شرایطی ظهور و بروز خشم و سردرگمی مقامات کاخ سفید کاملا طبیعی به نظر میرسد. اگرچه جمهوری اسلامی ایران سخاوتمندانه به مقامات آمریکایی اجازه میدهد تا فریاد بزنند و بغض خود را در قبال «کنش استراتژیک هوشمندانه» کشورمان خالی کنند، اما گزافهگویی پمپئو و امثال او، هرگز باعث بازگشت بازی به نقطه مدنظر واشنگتن نخواهد شد! بدون شک بهترین راه ممکن برای مقامات آمریکایی، اعم از دموکرات یا جمهوریخواه، پذیرش شکست در مقابل ایران است. این مسیر حتی از منظر رئالیستی و واقعگرایانه، کمهزینهترین راهی است که واشنگتن میتواند در قبال کشورمان طی کند. بااینحال، تأکید مقامات آمریکایی بر توهمات خود در تقابل با کشورمان و اصرار برچینش اجزا و قطعات پازل«فشار حداکثری» علیه ایران ، هزینه این شکست را علیه آنها سنگینتر خواهد کرد. عدم پایبندی واقعی دولت اوباما به برجام و خروج رسمی دولت ترامپ از توافق هستهای، دوگانه «الاغ- فیل» یا همان «دموکرات-جمهوریخواه» را از قاموس سیاست خارجی ایران حذف کرده است. بدون شک در آیندهای نزدیک، ابتکارهای دیگری در حوزه کلان سیاست خارجی کشورمان درراه خواهد بود که بیشازپیش، آشفتگی سکانداران کاخ سفید را برمیانگیزد. پس بهتر است پمپئو خود را برای بغضها و خودزنیهای بعدی آماده کند!
آمریکا , حنیف غفاری , مایک پمپئو
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.